Op donderdag 6 september gaat het nieuwe seizoen van Expeditie Robinson van start op Vier. Daarin duikt ook Angelo Delcroix (37) op. De sportieve sales manager waagde zich aan het avontuur van zijn leven. “De verveling zorgt er voor dat de emoties honderd keer harder aankomen.”
Het bekende televisieformat Expeditie Robinson keert binnenkort terug. In het programma op Vier worden 17 Vlamingen gedropt op een onbewoond eiland, waar ze de strijd aangaan met elkaar, de natuur en zichzelf. Lauwenaar Angelo Delcroix is een van hen. In het dagelijkse leven is hij sales manager in haarcosmetica.
Hij werkte jaren voor Unilever en sinds een jaar werkt hij voor Eleven Australia, een Australisch bedrijf dat gevestigd is in Antwerpen. Daarvoor rijdt hij het hele land rond. Een job die hij naar eigen zeggen heel graag uitoefent, maar eigenlijk volgde hij regentaat lichamelijke opvoeding in Torhout. “Ik ben relatief snel in de verkoop belandt, een job die mij op het lijf is geschreven. Sporten doe ik vooral in mijn vrije tijd. Ik voetbal al sinds mijn zesde, ook in clubverband. Komend seizoen ben ik aangesloten bij Club Roeselare. In het tussenseizoen drijf ik dan weer mijn kickbokstrainingen op. Dat doe ik in Moen.” Veel vrije tijd schiet er niet over, zeker niet met twee kinderen in huis: Allègra (4) en Luca (2).
“Ik was altijd al fan van het programma. Ik heb altijd gezegd dat ik me zou inschrijven als het zou terugkeren, maar ik had niet verwacht dat ik er zou bij zitten. Ik was vooral benieuwd wat het met mij zou doen, want in België zijn we veel luxe gewoon en dit lag helemaal buiten mijn comfortzone. Ook al omdat ik in het dagelijks leven piekfijn voor de dag moet komen. Ik hecht wel veel belang aan mijn uiterlijk, omdat ik een eerste en goede indruk wel belangrijk vind. Mijn vriendin keek in elk geval niet vreemd op toen ik thuis kwam met de boodschap dat ik mij ingeschreven had. Ze weet intussen ook al hoe ik in elkaar zit. (lacht)Mijn dichte familie was op de hoogte van mijn deelname, maar meestal zei ik dat ik op reis moest naar het bedrijf in Australië waar ik voor werk, of dat ik er een maandje op uit trok om te gaan detoxen.”
Competitiebeest
In het persberichtje staat te lezen dat Angelo niet als eerste naar huis wilde, ‘omdat zijn ego dat niet aankan’. “Haha, dat heb ik inderdaad gezegd, al bedoelde ik het eerder ironisch. Ik ben best competitief ingesteld en ik wilde immers vooral zo lang mogelijk blijven in het programma. Hoe dan ook, wilde ik naar huis gaan met opgeheven hoofd. En dat was ook zo: ik ben al die tijd mezelf gebleven.”
“Fysiek zag ik het helemaal zitten, maar ik had niet verwacht dat het ook mentaal zo uitdagend zou zijn. Wat ik het meest gemist heb? Mijn familie. Ik dacht dat ik de sociale media zou missen, omdat ik daar erg actief op ben, maar tot mijn eigen verbazing viel dat heel goed mee. De files heb ik zeker niet gemist, net als het hectische leven, want ik leef aan honderd kilometer per uur.”
“En daar kom je jezelf heel vaak tegen, omdat je zo veel tijd over hebt. Dan ga je nadenken over bepaalde beslissingen in je leven, ook diegene die je nog moet nemen. Dan sta je stil bij de zaken die echt belangrijk zijn en die waar je je vaak nodeloos druk in maakt. Expeditie Robinson was op dat vlak één grote mindfuck. Zeker op dat eiland komen die emoties honderd keer harder aan. Je hebt honger, weinig energie en tijd om je te vervelen, dus komt het veel meer binnen. Dan is het soms echt een uppercut en dat valt moeilijk uit te leggen als je er niet zelf bent geweest. Je beseft ook veel meer wat je hier hebt. Zelfs een stoel is eigenlijk luxe, als je er bij stil staat. Het was bijzonder leerrijk, dus ik heb allerminst spijt van mijn deelname. Integendeel, zelfs. Dit is iets waar ik voor de rest van mijn leven kan op terugkijken. Want zo’n avontuur is eigenlijk te zot voor woorden. En ik kan het iedereen alleen maar aanraden.”
Fout opgemerkt of meer nieuws? Meld het hier