Op 5 mei werd Mia Moreaux 70 jaar. Tijd voor een retrospectieve van niet alleen haar indrukwekkende carrière, maar ook van haar leven. Een boeiend leven dat begon op de Opex, haar geboorteplek die ze nog altijd diep in haar hart draagt. “Als kind was ik een luxepaardje: ik had de Spuikom, Fort Napoleon en de zee dichtbij”, zegt Mia.
Mia Moreaux kwam op de speciale datum 5/05/1950 ter wereld. “Toen ik onlangs 70 jaar werd, wees iemand me er op dat ik op 5.05.1955 5 jaar was. Of ik iets met dat cijfer heb? Neen, maar wel met het sterrenbeeld waarin ik werd geboren. Ik ben namelijk stier, dus wat eigenzinnig, koppig, maar altijd in de bres voor een ander. Ik kan geen onrecht verdragen”, omschrijft Mia zichzelf. “Ik heb een heel mooie kindertijd en jeugd gehad. We woonden in de Dr. Eduard Moreauxlaan waar mijn ouders een meubelzaak runden. Ik had met Georges een vier jaar jongere broer, die jammer genoeg veel te vroeg overleden is”, begint Mia haar levensverhaal.
Risico’s nemen
“Onze speeltuin waren de Spuikom, het Fort Napoleon en de zee. Hoe dikwijls we met een binnenband het zeegat in getrokken zijn, kan ik niet zeggen. Risico’s namen we wel. Ik was dan ook een durver. Nog altijd, trouwens. Iets niet kunnen, staat niet in mijn woordenboek. De keren dat we met onze kleren aan in de Spuikom vielen, zijn ook niet te tellen”, lacht Mia Moreaux. “Maar dat was niet erg; we gingen dan naar tante Ransje. We wisten dat we daar aan droge kleren zouden geraken. Zij had 20 kinderen en had altijd wel iets dat ons paste.”
“Ik had van in de kleuterklas een heel goede vriendin, Josiane Vincent. Toen de Amandine gedoopt werd, was Josiane de meter. Dus trokken we, Josiane, haar zus en ik, met onze mooiste kleren aan naar die doop. Maar we waren te vroeg en besloten nog naar de Spuikom te gaan om er naar de visjes te kijken. In plaats van langs de straat gingen we door het moeras, met het gevolg dat we beslijkt terugkeerden. En de zus van Josiane was zelfs een schoen kwijt gespeeld”, schatert Mia als ze een van haar vele toeren vertelt. “De Vuurtorenwijk, dat was lopen, vliegen, ontdekken, kortom vrij zijn, lucht en ruimte zat hebben. Gelukkig zijn.” Op haar twaalf jaar trok Mia Moreaux naar de academie en daarna naar het H. S. T. I. O waar ze sierkunsten volgde. “Voor mijn plechtige communie had ik als cadeau borstels, verf en doek gevraagd, en gekregen. Mijn vader besefte toen dat ik niet de weg zou inslaan die hij voor mij uitgestippeld had. Ik zei toen al dat ik kunstenaar zou worden. En hij liet me mijn gang gaan.”
Al in 1975 kreeg Mia een eerste individuele tentoonstelling in Jabbeke. “De vroegere directeur van de academie en tevens vriend, Gustaaf Sorel, stelde mij er voor.” Sindsdien exposeerde Mia in zowat alle Europese landen en Amerika. Ze volgde nog les aan de Engelse aquarelschool in Brugge en bij Die Schule des Sehens van O. Kokoschka. “Maar ik wilde ook beeldhouwen en dat heb ik geleerd bij Jacques Hillen. Eerst steenkappen en daarna brons bij Paul Van Gyseghem.”
Kracht voelen
En dat beeldhouwen is nog altijd haar ding. “Zolang body en geest gezond blijven, zal ik dat blijven doen. Ik hoop onder de Oudenburgse zon te kunnen werken tot ik 100 ben”, lacht Mia Moreaux die het voorbije jaar heel wat nieuwe werken gemaakt heeft. “De coronacrisis was voor mij zelfs heel inspiratievol.”
“Wat mij het meeste plezier doet, is dat mensen mijn beelden aanraken, dat ze er de kracht van voelen. Als ze naar een schilderij kijken, dat ze de einder zien. Een werk moet emotie brengen en ik wil geluk brengen bij de mensen”, besluit Mia Moreaux, in september 50 jaar getrouwd met Roger Vanhee, haar steun en toeverlaat. Ze hebben twee dochters, Kathy en Annick, en met Hanna en Antonia twee kleinkinderen. Mia Moreaux is ook heel sociaal geëngageerd: zo onder meer als ondervoorzitter van het Fonds van het Zeepreventorium De Haan.
Zomertentoonstelling
Naar jaarlijkse traditie zetten Mia en Roger een zomer lang hun atelier en beeldentuin open voor het grote publiek. Van zaterdag 18 juli tot en met 30 augustus kan je er elke zaterdag en zondag tussen 13.30 uur en 19 uur genieten van Mia’s werken en de mooie tuin. Iedereen is er welkom, mits respecteren van de coronaregels.
Mia in binnen- en buitenland
Mia Moreaux werd in haar carrière als kunstenaar voor veel wedstrijden geselecteerd en viel ook dikwijls in de prijzen. Zo won ze de prijs A. Blomme, De Kelleprijs, de prijs Otto Wolf, de zilveren medaille voor Europese kunstverdienste. Ze exposeerde in zowat alle Europese landen en in Amerika.
Mia organiseerde zelf talrijke tentoonstellingen waarbij veel gelang werd gehecht aan het uitwisselen van ideeën en technieken met andere kunstenaars. Mia doceerde aan de Volkshogeschool Gent waar ze onder meer cursussen Engelse aquarel en oude schildertechnieken gaf. Ze leerde de kunstenaars dat ze vooral vanuit hun innerlijke ik moesten putten. Gedurende vijf jaar organiseerde ze sessies in kloosters, waarbij twee keer per jaar kunstenaars een week lang konden schilderen, van gedachten wisselen en kennis delen.
In eigen streek vind je beelden in brons, albast of marmer van haar aan cc De Zuidpoort in Oudenburg, in het midden van de ovonde in Westkerke, rond de kerk van Bekegem en aan de Manitobalaan in Oostende.
Het beste van KW
Fout opgemerkt of meer nieuws? Meld het hier