Kunstenaar Rudi Snauwaert uit Dentergem zoekt oude thermossen voor installatie

Dentergemnaar Rudi Snauwaert (55) is een kunstenaar, die als autodidact al een gevarieerd parcours doorliep. Voor een nieuw project is hij nu op zoek naar oude koffiethermossen.

Rudi Snauwaert werd geboren in Deinze op 30 december 1963 en liep school aan het VTI. Hij werkt als klusjesman bij de gemeente Dentergem. In zijn vrije tijd houdt hij van wandelen met zijn labrador Aido. “Ik heb altijd veel getekend”, steekt Rudi van wal. “En dat groeide als vanzelf. Ik was een echte fan van het werk van Kamagurka en mijn tekeningen evolueerden al snel naar cartoons. In de jaren 80 zijn er tekeningen van mij gepubliceerd in rocktijdschriften, die intussen jammer genoeg al een hele tijd niet meer bestaan.“

Rudi had de smaak te pakken en gaf onder de artiestennaam Willi Bibiani twee strips uit in eigen beheer. “Ik heb in die tijd nog gesigneerd op de boekenbeurs. Dat was wel grappig. Ik zat er naast een bekend figuur als Fritz Van den Heuvel, die in Humo publiceerde. Iedereen kende hem, mij – bijna – niemand.” (lacht)

Eigen stripwinkel

In 1992 stampte Rudi in Roeselare de stripwinkel Willi’s Wereld uit de grond. De strips vulden zijn winkel en zijn leven. Een tweede vestiging in Gent werd het hoogtepunt. “Ik had niet langer tijd om te tekenen, maar ik vond ten volle een creatieve uitlaatklep in de winkels.” Toen het internet de vrije tijd en de verkoop in z’n greep kreeg, nam de afzet van strips steeds meer af. “Ik heb in 2013 beslist om ermee te stoppen. Het was mooi geweest, maar de tijd om afscheid te nemen was gekomen.”

De rode lijn in mijn werk is eigenlijk recuperatie van materialen

Rudi ging even door het leven als zelfstandig klusjesman. En toen na twee jaar op de gemeente een kracht gezocht werd voor de klusjesdienst zette hij de stap naar het werknemersstatuut. “Ik kreeg weer tijd én zin in creatief bezig zijn.” Het tekenpotlood bleef echter aan de kant. “Ik ging op zoek en vond – en dat is nog altijd het geval – mijn ding in het maken van collages.” Hij wijst op de stapel tijdschriften op zijn tafel. “Oude magazines uit de jaren 40 tot 70 zijn mijn inspiratiebron. Ik ga echt op zoek naar beelden die ik manueel uitsnijd en dan samenbreng in één werk. Humor en surrealisme zijn nooit ver weg en mijn werken baden in een nostalgische sfeer.”

Positieve reacties

Op de vraag of er een evolutie in zijn werken zit, knikt hij. “Ja, ik vind van wel. Mijn werken worden eenvoudiger en tegelijk sprekender. Terwijl ik vroeger geneigd was veel beelden samen te brengen, beperk ik me steeds meer tot twee à drie beelden.” Rudi toont enkele beelden van zijn collages. Een eidooier wordt een zonsondergang in een retro landschap, een man houdt de vleugels van een gigantische libelle tegen, een koppel zaagt op een werkbank stukken die een ingestorte brug stutten… “Ik krijg veel positieve reacties op mijn werk”, gaat de kunstenaar verder. “Ik ben actief op Facebook en Instagram en zo bereik ik een breed publiek.”

Bezorgen of ophalen

Rudi stelde trouwens ook al meerdere keren tentoon. En voor een volgende tentoonstelling broedt een idee. “De rode lijn in mijn werk is eigenlijk recuperatie van materialen. En ik wil nu aan de slag met de binnenkant van oude koffiethermossen. Ik zag ooit zo’n glanzende binnenkant bij iemand op de kast staan en vond dat wel een mooi ding. Ik heb al een werk gemaakt met de thermossen en ik heb er intussen al een 100-tal gebruikt. In mijn hoofd vormde zich een plan om een grotere installatie te maken. Ik blijf dus zoeken naar materiaal. Kringwinkels, ecoshops, tweedehandssites: ik ben er trouwe klant. Ik ben er overigens van overtuigd dat er in heel veel kelders en op heel veel zolders van die oude koffiepullen staan. Iedereen mag ze me bezorgen of ik kom ze gerust ophalen.”