Gebrek aan locaties nekt kunstvereniging Mandelart in Oostrozebeke

Met pijn in hart neemt de stichter van Mandelart, Marie-Jeanne Beke, afscheid van haar geesteskind. © CLY
Redactie KW

Het plaatselijk cultureel landschap krijgt opnieuw een klap te verwerken. Na het verdwijnen van het tweejaarlijks internationaal folklorefestival dat Oostrozebeke internationaal op de kaart zette, stopt kunstvereniging vzw Mandelart met haar driejaarlijkse kunsttentoonstelling.

“We namen de beslissing met pijn in het hart”, opent Marie-Jeanne Beke, de stichter van Mandelart. “Mandelart groeide in de loop der jaren uit tot een begrip in de kunstwereld. Onze tentoonstelling genoot internationale erkenning, met kunstenaars die naam en faam hadden. Maar een zesde editie komt er niet omdat er geen geschikte locatie op het grondgebied van de gemeente te vinden is. Wij gaan Mandelart afsluiten met de installatie van een kunstwerk dat wij schenken aan de gemeente als eeuwige herinnering aan ons kunstoptreden.”

Gestart met fietstocht

“Eigenlijk is het allemaal begonnen met een fietstocht van 11 kilometer doorheen de pittoreske Mandelvallei met zijn uitgestrekte boerderijen, verlaten roterijen en industriële relicten. Dat prachtige landschap met een verleden hield me bezig en toen ik met pensioen ging na een volle loopbaan in het kunstonderwijs, kwam ik tot het besef dat er iets ontbrak op cultureel gebied in Oostrozebeke. Ik ging toen op zoek naar zielsverwanten en heb een 30-tal mensen gecontacteerd om te brainstormen over een project rond cultuur. Uiteindelijk hebben een zevental mensen toegezegd en zijn we overgegaan tot de stichting van vzw Mandelart.”

Na een jaar intensief zoeken, hebben we nog geen locatie gevonden voor een volgende editie

Het uitgangspunt was meteen het landschap. “Er werd een traject van 11,5 km vastgelegd, waarlangs in 13 locaties kunst zou opgesteld worden door diverse kunstenaars. Het ging vooral om vervallen gebouwen, maar het kon ook in openlucht. Die eerste editie was een zodanig succes dat besloten werd om uit te pakken met een Oostrozebeekse triënnale op een gepaste locatie. De tweede editie kwam er in 2006 met 30 kunstenaars op elf verschillende locaties. Alles stond verspreid over een wandeltocht van 3 kilometer met als middelpunt de kerk. Tot die locaties behoorden ook het eilandje en de Visscherie. Voor de eerste keer werd er ook aan meegewerkt door internationale kunstenaars, onder meer uit Zwitserland. Bij de tweede editie pakten we uit met een primeur door flessen wijn te voorzien van een uniek voor de gelegenheid ontworpen etiket. Die werden allemaal geveild op de vernissage.”

Spookkasteel

Een onvergetelijke editie was die van Mandelart in de verlaten en bouwvallige paviljoentjes van het gemeenschapsonderwijs in de Kalbergstraat.Het was de editie waaraan vooral jonge kunstenaars hun medewerking verleenden zoals Tinus Vermeersch, Tuur Delodder en Sven Tassaert die toen werkte in dienst van Jan Fabre. Aan deze onvergetelijke editie namen toen 25 kunstenaars deel. Editie vier kreeg haar beslag in 2012 op het einde van de Leegstraat, de site van het spookkasteel. We hebben toen voor die locatie gekozen omwille van de wilde verhalen die rond het spookkasteel de ronde deden.”

Toen in 2015 de Fenix-site langs de Ingelmunstersteenweg zou worden afgebroken om plaats te maken voor een nieuwe ijsfabriek sprong Mandelart meteen op de kar. De vzw kreeg van de eigenaars de toelating om voor de afbraak nog een kunsttentoonstelling te houden. Het zou de allerlaatste expo op locatie worden van Mandelart. Aan deze laatste editie nam zelfs een Zuid-Afrikaanse kunstenaar deel. Het werd een megasucces.

Het is mijn grootste droom dat er ooit een jonge garde kunstenaars opstaat die een vervolg breit aan ons stopgezet project

De stopzetting van Mandelart is voor velen een donderslag bij heldere hemel. “Het is echt met spijt in het hart dat we het project opdoeken. Na een jaar intensief zoeken, hebben we nog steeds geen locatie gevonden voor een volgende editie. De stopzetting heeft niets te maken met ons uitgangspunt: kunst brengen op locatie, waarbij de deelnemende kunstenaars een werk ontwerpen dat past bij de locatie. In het verleden hebben de deelnemende kunstenaars zich steeds kunnen vinden in de hen toegewezen locatie. Toch neem ik niet helemaal afscheid van het project. Het is mijn grootste droom dat er ooit een jonge garde kunstenaars opstaat die een vervolg breit aan ons stopgezet project”, besluit de stichter van Mandelart hoopvol.

Inhuldiging kunstwerk

De stichters van Mandelart zijn niet zomaar van plan Mandelart abrupt los te laten. Het wordt een feestelijk moment met de inhuldiging van een kunstwerk. Het werk Waterrimpeling werd gecreëerd door beeldhouwer Isidoor Goddeeris, die zelf tot vijf keer toe deelnam aan Mandelart. De inhuldiging vindt plaats op zaterdag 28 september om 17 uur in de gemeenschapszaal ‘t Juf , Tieltsteenweg 8.

(Julien Cluyse)

Fout opgemerkt of meer nieuws? Meld het hier