In de jaren 1970 zijn ze begonnen met spelen en anno 2019 doen ze het nog steeds. Ook dit jaar brengen de KVG Toneelvrienden een volkstoneel in ontmoetingscentrum De Coorenaar. Enkele acteurs en de regisseur mogen daarbij een persoonlijk jubileum vieren.
In Desselgem en omstreken weet iedereen het: de herfstvakantie staat traditioneel gelijk aan de terugkeer van het jaarlijkse toneelstuk van de KVG Toneelvrienden. Het is een groepje van 12 hobbyacteurs die via hun voorstellingen geld inzamelen voor de Katholieke Vereniging Gehandicapten (KVG). Dit jaar speelt het amateurgezelschap het stuk ‘Testament van de Baron’. De première is op vrijdag 25 oktober en 7 voorstellingen later zullen een dikke 2.000 mensen genoten hebben van het blijspel.
Het moeilijkste is de rollen verdelen
Maar wat weinig mensen weten, is dat het initiatief eind vorige eeuw bijna een stille dood stierf. In het speeljaar 1998-1999 werd er vers bloed gezocht en met Willem Putman, Hilde Lazou en Stephan Delbeke kregen de Toneelvrienden een nieuw leven. “Ik ben inderdaad zo’n dikke 20 jaar geleden met de zogenaamde ‘nieuwe equipe’ toegekomen bij de KVG Toneelvrienden”, vertelt Stephan Delbeke (53). Carine Vandendriessche en Nadine Lambrecht deden zelfs al voor 1998 mee.
Net als de nieuwe acteurs kwam regisseur Filip Destoop in 1998 aan boord. “In die tijd regisseerde ik het toneel van Chiro Gaverke en er werd me gevraagd om hier eens in te springen. Bijna 22 jaar later zit ik hier nog”, zegt hij. “Het moeilijkste is de rollen verdelen, maar dat valt best mee. Elke acteur mag na het lezen van de tekst twee rollen van zijn of haar voorkeur opgeven, waarna ik de verdeling doe. Het gebeurt weinig dat ik mensen moet ontgoochelen.”
Vriendenbende
Ook Stephan is er twee decennia later nog. “Ik heb in al die jaren één editie gemist. Door mijn werk had ik eens een jaar weinig tijd om te repeteren, dus ik heb toen mijn broer Jan opgetrommeld om in te vallen”, vertelt Stephan. “En daarna is hij gewoon gebleven. Je moet weten dat wij doorheen de jaren een fantastische vriendenbende geworden zijn. We werken twee maanden per jaar heel intensief samen, met drie repetities per week.”
Over de reden waarom hij beginnen acteren is, heeft Stephan een leuke anekdote. “Toen ik nog in Deerlijk woonde en in de jeugdbeweging zat, ben ik beginnen spelen. Ik was dan 18 jaar, denk ik. Enkele jaren later, nadat ik getrouwd was, kwam ik in Desselgem wonen. Op een dag stond het bestuur van de KVG Toneelvrienden aan mijn voordeur. Ze waren op zoek naar nieuwe spelers en stelden de vraag aan mijn echtgenote of ik wilde meespelen. ‘Ik vrees van wel’, was haar antwoord”, lacht Stephan.
Mannelijke rol
Aan stoppen denkt Stephan ondertussen nog niet. “Ieder jaar polst Filip wie er nog wil meedoen. Bij de vraag naar voorkeursrollen, zeg ik dan altijd ‘een mannelijke rol’. En telkens krijg ik wel iets”, gaat de Desselgemnaar verder.
“Het blijft ook iedere keer een hoogtepunt om te mogen spelen. Gewoon het feit dat we ons jaar na jaar mogen amuseren, dat de toeschouwers blijven komen én dat we alle opbrengsten aan een goed doel kunnen schenken. Dat is het fijnste”, aldus Stephan. (PNW)
Fout opgemerkt of meer nieuws? Meld het hier