Christiaan Germonpré overleden: poëzie was zijn passie

© (Foto NOM)
Redactie KW

Christiaan Germonpré is dinsdagavond 13 oktober op 70-jarige leeftijd in het AZ Groeninge in Kortrijk overleden. Hij was bekend als – veelvuldig bekroond – dichter en ook als personeelslid van de Kortrijkse stadbibliotheek waar hij zijn hele loopbaan gewerkt heeft. Onder meer in de leeszaal heeft hij talloze bezoekers geholpen.

Christiaan was in Roeselare geboren en groeide eerst op in Izegem. Hij verhuisde met zijn ouders onder meer naar de Mellestraat in Heule en later naar Wevelgem. Hij volgde middelbaar onderwijs aan het Sint-Amandscollege en het Sint-Jozefinstituut in Kortrijk. Begin de jaren zeventig begon hij te werken in de Kortrijkse bibliotheek, toen nog in de Guido Gezellestraat waar hij de leeszaalwerking hielp uitbouwen. Ook in de Leiestraat behartigde hij de leeszaal en een tijdlang ook de jeugdcollectie waar hij een voorliefde voor had. Hij nodigde ook geregeld auteurs uit.

Poëzie voor tieners

Vooral poëzie was zijn leven. Hij debuteerde zelf in 1978 met de bundel Voor de losprijs van warmte. Er zouden nog zeven bundels volgen. In 1998 publiceerde hij onder de titel Ik verzend mezelf als een ansichtkaart een selectie van zijn gedichten, waarmee hij vooral tieners wilde bereiken. De bekende Nederlandse dichter Gerrit Komrij nam in 2007 drie van Christiaans gedichten op in een bloemlezing van de Nederlandse kinderpoëzie. Hij heeft ook heel wat poëzie vertaald, onder meer van de Duits-Joodse schrijfster Hilde Domin. Zijn poëzie werd in talrijke tijdschriften opgenomen.

Van 1988 tot 2000 was Christiaan Germonpré redacteur van de bekende VWS-cahiers, uitgegeven door de Vereniging van West-Vlaamse Schrijvers en waarvan hij er zelf ook enkele schreef. Bellegemnaar Julien Vermeulen schreef in 2002 een cahier over Christiaan. Als circusliefhebber publiceerde hij in 1995 Tussen hemel en aarde, een studie over kermissen en circussen in Kortrijk.

Poëzieprijzen

Twintig jaar geleden al kreeg Christiaan Germonpré de diagnose van MS. De ziekte ontwikkelde zich langzaam en hij kon nog tot 2000 in de bibliotheek blijven werken.

“In mijn bibliotheek staan zijn gedichten tussen die van Gerlach en Gezelle”, zegt collega-dichter Paul Rigole. “Christiaan was ondanks zijn ziekte tot op het laatst gedreven en hij bleef oog hebben voor nieuwe poëzie en publicaties.”

Christiaan won ook enkele prijzen, zoals de stedelijke poëzieprijzen van Izegem (1980), Harelbeke (1984) en Blankenberge (1984). In 1981 won hij de Poëzieprijs Gent-Wevelgem en in 1984 ook een nationale literaire prijs voor haikoe.

Christiaan was getrouwd met Chantal Busschaert die als griffier gewerkt heeft. Ze woonden vroeger in de Marksesteenweg en in de Einsteinlaan in Kortrijk en de jongste zeven jaar in de Doorniksesteenweg op een gelijkvloerse flat. Christiaan was aangewezen op een rolstoel en zijn echtgenote heeft tot het laatst de zorg voor hem opgenomen. Hij werd enkele dagen na zijn 70ste verjaardag (7 september) in het ziekenhuis opgenomen, onderging er enkele operaties en is er uiteindelijk overleden.

Het afscheid vindt op zaterdag 24 oktober in beperkte kring plaats in het crematorium Uitzicht in Kortrijk.

(NOM)

Fout opgemerkt of meer nieuws? Meld het hier