Op ‘New York Belgian Ale’ slaat Robyn De Caluwe – alias Influence Beats – een muzikale brug tussen Blankenberge en New York. “Ik ken die mensen niet maar we maken wel samen muziek. Boeiend toch?”
Een pc en wat oude vinylplaten, dat is alles wat Robyn De Caluwe (21) nodig heeft om zijn beats te brouwen. Al noemt hij zichzelf liever een beat-‘bakker’. “Ik sta ook graag in de keuken”, knipoogt hij.
Onder zijn producersnaam Influence Beats bracht Robyn eerder dit jaar al de ‘Tabarca Tapes’ uit, een project waarvoor hij zich liet inspireren door zijn bezoek aan het Spaanse pirateneiland. Met ‘New York Belgian Ale’ maakt hij nu een muzikale connectie tussen ‘t steedje en The Big Apple: ”New York Belgian Ale’ is het resultaat van een brouwproces met een sterk Blankenbergse afdronk’, meldt de promotekst bij het album. Robyn producete de beats, zijn New Yorkse kompanen Snotty en John Creasy – best wel gerespecteerde namen in het hiphopwereldje – zorgden voor de lyrics.
Overleven op straat
Die lyrics, toch alleszins in de early hiphop, gaan vaak over het overleven op de straat. Robyn De Caluwe, die al vroeg op eigen benen stond, heeft zo z’n eigen struggles doorstaan. “Mijn eerste kennismaking met hiphop, was ‘It’s Dark and Hell is Hot’ van de Amerikaanse rapper DMX. Ik leerde dat album kennen via mijn vader, die een gevangenisstraf uitzat en al overleed toen ik zestien jaar was.”
Het is de sfeer van die jaren negentig-hiphop die Robyn met zijn beats ook oproept. “Ik heb graag van die trage, duistere beats met een melancholisch kantje. Eigenlijk zijn het qua tempo meer de beats van nu – het ritme ligt wat lager dan bij die 90s hiphop – maar ze hebben wel een 90s feel“, legt hij uit.
Robyn kijkt ook op naar Wu-Tang Clan en Mobb Deep. “Net als DMX ook allemaal east coast“, zegt hij. “Van in de tijd toen hiphop nog authentiek was en er niet alleen over dure auto’s en bitches werd gerapt.” Robyn heeft het dan over ‘substance’ of inhoud. “Maar die hiphop begint stilaan terug te komen. Ik hou ook wel van de Brusselse scene met Roméo Elvis en Zwangere Guy.”
Voor mij is muziek maken een gevoelsmatig proces, ik probeer er een bepaalde ‘vibe’mee op te roepen
Blankenberge heeft volgens Robyn niet echt een hiphopscene. “We hebben hier zelfs niet eens een uitgaansscene meer. Ik heb er wel al aan gedacht om bij het jeugdhuis aan te kloppen: misschien kunnen we samen eens een open mic-avond met lokaal hiphoptalent organiseren. Overigens zie ik mezelf eigenlijk niet als muzikant; ik speel geen instrument en ken geen notenleer. Voor mij is muziek maken meer een gevoelsmatig proces: ik probeer er een bepaalde vibe mee op te roepen.”
Met zijn beats zet Robyn zich af tegen het ‘trap’-genre, een hiphopvariant die ontstond in de vroege jaren 2000. Hij laat ons een voorbeeldje horen maar zet het al na enkele tellen weer af. “Het is meestal heel slecht geproducet”, glimlacht hij. “Veel muziek van nu klinkt inderdaad ook leeg”, knikt Robyn. “Allemaal verpakking zonder inhoud.”
Zelf steekt Robyn er veel tijd in. “Ik ben er haast voltijds mee bezig. En als ik aan mijn beats werk, zorg ik ook dat ik niet word afgeleid: geen televisie, geen smartphone of sociale media. Dat leidt mijn aandacht te veel weg van de creativiteit”, klinkt het.
Wie is Snotty?
Wie die Snotty nu juist is, dat weet Robyn niet. “Zijn echte naam? Geen idee”, lacht Robyn. “Hij moet een dertiger zijn, en vermoedelijk al papa – ik zie op zijn Instagram geregeld foto’s met z’n kindjes opduiken. En ik weet ook dat hij deel uitmaakt van ‘The Umbrella’; een initiatief uit de States dat wereldwijd artiesten met elkaar verbindt. Maar verder ken ik hem eigenlijk niet, ik ben gewoon afgegaan op zijn stijl. Boeiend, toch?”
“We kennen elkaar niet, maar we maken wél samen muziek die dan op het internet door anderen wordt beluisterd. Snotty’s teksten gaan meestal over zijn leven, over zijn koude appartement in New York bijvoorbeeld. Net zoals die mc uit Kaapstad waar ik mee samengewerkt heb, rapt hij vooral over de struggle for life. Over die dagelijkse hustle om hogerop te geraken.”
Zijn beats haalt Robyn ook van oude soul-, funk- en jazzplaten. “Ik ben een oude ziel in een jong lichaam. En ik doe dit met mijn vader in gedachten want, ondanks de moeilijkheden, klikte het supergoed tussen ons. Hij zou vandaag trots op mij geweest zijn.”
Fout opgemerkt of meer nieuws? Meld het hier