De opdracht was simpel: neem een foto van een slechte weg in België. Keuze zat. Een professionele jury kende Bissegemnaar Jan Vanhulle de eerste prijs toe met een toch wel merkwaardige foto in de Ardennen. Het beeld kwam terecht in ‘The Book of Belgian Roads’, een ode aan de ‘erbarmelijke schoonheid van de Belgische wegen’.
Door Noël Maes
Jan Vanhulle droomde er ooit van om persfotograaf te worden, maar dat is er niet van gekomen. Hij groeide op in een kunstminnend gezin in de Gouden Rivierlaan in Kortrijk, studeerde plastische opvoeding aan Sint-Lucas in Gent maar vond toen niet meteen werk in het onderwijs. Hij had geen zin om te stempelen en ging dan maar fotomateriaal verkopen in de toenmalige Sarma in Ring Shopping. Na een paar jaar stapte hij over naar Foto Robert in Kortrijk. Hij werkte er 37 jaar en was er een bekend gezicht. Sinds vier jaar is hij met pensioen en hij heeft nu tijd om zelf nog meer met fotografie bezig te zijn.
Stoomtreintje
“Ik specialiseer me niet, ik fotografeer alles”, zegt Jan. “Toen ik hoorde van de fotowedstrijd om slechte wegen in beeld te brengen, leek me dat wel iets. Ik ging op pad in de streek en zelfs tot in Brussel bij het Koninklijk Paleis, waar ook wel wat te vinden was, maar mijn winnende foto is eerder bij toeval genomen. Met buren maakten we een toeristisch ritje met een stoomtreintje in de Ardennen, op de ‘Chemin de Fer des Trois Vallées’ in Olloy in de provincie Namen. We waren maar met z’n vieren plus de machinist en een conducteur. Opvallend was dat bij elke onbewaakte overweg de conducteur, een madamke, even van het vertragende treintje sprong om… het onbestaande verkeer tegen te houden. Op zo’n moment heb ik de foto genomen, net op een plaats waar de weg opgelapt was. Ik zag in de lap asfalt het Bibendum-mannetje van Michelin.”
Uiteindelijk stuurde Jan verschillende foto’s in, waaronder enkele met veel slechtere wegen dan de bekroonde foto. “Ik was compleet verrast dat deze foto als eerste uit de bus kwam op 730 inzendingen. Waren het de kleuren? Of het feit dat er geen enkele wagen maar wel een mens op staat, wat bij haast geen enkele foto het geval was? Ik ben trots omdat de jury uit niet van de minste professionelen bestond, zoals de bekende Magnum-fotografen Carl De Keyzer en Bieke Depoorter, beiden uit de streek. Het leverde, naast de publicatie, toch ook 750 euro op.”
Jan combineert zijn passie voor fotografie ook met die van een andere passie: vliegtuigen. Hij leerde op 55-jarige leeftijd nog zweefvliegen en is actief lid van Flanders Aviation Society (FAS). Samen met Guido Bouckaert maakte hij het boek ‘100 jaar vliegen in Kortrijk-Wevelgem 1917-2017’ waarvoor hij uiteraard vele foto’s leverde.
Bedreigde ambachten
Al een hele tijd maakt Jan ook geregeld foto’s van ambachten die op het punt staan te verdwijnen, maar daarbij ook van interieurs van bijvoorbeeld cafés of kapsalons waar de tijd is blijven stilstaan. “Wat ik daar ooit mee doe, weet ik nog niet”, besluit Jan.
Fout opgemerkt of meer nieuws? Meld het hier