Taxichauffeur die nekschot kreeg in Brugge, praat voor het eerst: “Ik dacht dat ik ging sterven”

De Brugse wijk Sint-Pieters werd zondagnacht opgeschrikt door een schietincident. Er werden zeven kogels afgevuurd op de garagepoort van een taxichauffeur. Het incident doet dan ook sterk denken aan de eerdere schietpartij tussen taxichauffeurs in september vorig jaar. De bewoner van het getroffen huis is zelfs een ex-collega van Mohammad ‘Arif’ M., die in september beschoten werd door een Armeense concullega. “Al kan ik moeilijk geloven dat die man vijanden had”, reageert de Iraniër, die ondertussen geen taxichauffeur meer is. “Ik heb te veel pijn en ben bang.”

Omdat in het huis in de Vaartstraat in Sint-Pieters dat zondagnacht beschoten werd een taxichauffeur woont (zie kaderstuk, red.), werd al snel een verband gelegd met de eerdere schietpartij tussen taxichauffeurs in september vorig jaar. Toen werd Mohammad ‘Arif’ M., een Brugse taxichauffeur van Iraanse origine, na een discussie aan het station van Brugge achtervolgd en in het hartje van de stad beschoten door zijn Armeense concullega Karen S. Arif kreeg een schot in de nek, maar geraakte niet levensbedreigend gewond.

De schutter zit vandaag nog altijd in de cel, zijn twee broers Edgar en Sisak zijn op vrije voeten. Opmerkelijk: van de vier betrokkenen in het incident, rijdt geen van hen nog met een taxi. “Ik heb in december nog even op halve kracht gewerkt, maar ben daarmee gestopt. Mijn rug en mijn nek doen nog te veel pijn“, vertelt Mohammad ‘Arif’ M., die beschoten werd. Hij herinnert zich de feiten nog levendig. “Ik had die dag een discussie met de broers S. Zeker geen hoogoplopende ruzie, in tegenstelling tot wat hier en daar beweerd werd. Later die dag merkte ik dat een van de broers achter me reed met zijn taxi, maar ik zag daar niet meteen een probleem of gevaar in. Achteraf bleek dat hij vanuit zijn auto zijn broers opbelde, met de vraag om me klem te rijden.”

“Pas toen ik al dat bloed zag, besefte ik dat ik geraakt was door een kogel”

“Dat is wat er uiteindelijk gebeurde in de Vlamingstraat, vlakbij de Markt. Ze reden me klem en toen werd ik beschoten door Karen S. Aanvankelijk had ik niet goed door wat er gebeurde. Ik hoorde een enorme knal en zag mijn autoraam versplinteren. Ik voelde al snel een stekende pijn in mijn nek, maar dacht eerst dat het om een stukje glas ging. Pas toen ik in de spiegel keek en de hevige bloeding zag, besefte ik dat ik een kogel in mijn nek had gekregen. Als ik niet vlug geholpen word, zal ik hier sterven, dacht ik bij mezelf. Omdat in de Vlamingstraat eenrichtingsverkeer geldt, heb ik mijn auto in achteruit gezet en ben ik naar de Markt gereden. Daar heeft een dienster van café Craenenburg mij geholpen en de hulpdiensten verwittigd. Nadien bleef ik twee weken in het ziekenhuis. Natuurlijk deed ik de schrik van mijn leven op. Door dat incident durfde ik ‘s nachts niet meer met de taxi rijden, zo bang ben ik sindsdien voor een nieuwe aanslag.”

Bandietenbende

“Al geruime tijd voor die schietpartij waren er heel wat strubbelingen onder de Brugse taxichauffeurs”, vertelt Arif voort. “Een zevental chauffeurs, onder wie die bewuste gebroeders S., gedroeg zich als een echte bandietenbende. Ze gingen zich te buiten aan allerlei pesterijen en hadden het vooral gemunt op de Afrikaanse chauffeurs, die ze minachtten en het leven zuur maakten. Die bende hield zich ook niet aan de afspraken om klanten op te pikken op de standplaatsen. Ze respecteerden de volgorde niet, kwamen later aan en zetten hun wagen dan doodleuk vooraan in de rij. Ik was het niet eens met die aanpak en heb dat duidelijk gemaakt. Ze zeiden dat ik me niet moest bemoeien en me moest neerleggen bij de situatie. Begin september, een goede week voor de schietpartij, was er een vergadering met de taxichauffeurs in het stadhuis. Daar wees ik op dat problematische gedrag bij bepaalde chauffeurs. Dat zevental apprecieerde dat duidelijk niet en begon kabaal te maken om mij te overstemmen. Het is in de nasleep van dat overleg op het stadhuis dat ik de dag van de schietpartij opnieuw een discussie had met de broers S.”

(Lees verder onder de video)

Volgens Arif is de rust in de Brugse taxisector sindsdien teruggekeerd. “Omdat die broers niet meer actief zijn als taxichauffeur en hun kompanen zich ook in de gaten gehouden voelen, lijkt het rustiger. Via tussenpersonen hebben de broers mij om vergiffenis gevraagd, maar ik zal daar niet op ingaan. Er is te veel gebeurd. Ik hoop dat de rechter hen zwaar straft.”

De gewezen chauffeur reageert wel verbaasd op het schietincident van afgelopen weekend in Sint-Pieters. “Ik heb nog samengewerkt met de man die daar woont, we waren collega’s bij Taxi Georges. Hij is een rustige man die naar mijn indruk met niemand problemen had. Het is voor mij dus een raadsel waarom dat gebeurd is.”

Restaurant

Ook de drie broers S. zijn niet meer actief als taxichauffeur. Karen S., die al toegaf het schot te hebben gelost, verblijft nog in de gevangenis. In de Kruispuntbank voor ondernemingen staat hij wel vermeld als zaakvoerder van La Dolce Vita, een restaurant in de Katelijnestraat. Zijn broer Sisak heeft er de dagelijkse leiding in handen, Edgar verblijft naar verluidt in Antwerpen. Sisak ontkent alvast de verzoeningspoging aan het adres van Arif M. “Ik wil met die persoon niks meer te maken hebben.”