“Eindelijk, we worden geloofd!” De opluchting bij Maxime (23) en Justine (24) is groot nu hun pleegouders uit Zillebeke tóch veroordeeld zijn voor jarenlange mishandeling. Die ouders werden in een populair tijdschrift ooit uitgeroepen tot ouders van het jaar.
Murièle V. en Marijn V. werden door hun eigen pleegkinderen beschuldigd van jarenlange mishandeling. In eerste aanleg werden de twee vrijgesproken, nu zijn ze in beroep veroordeeld tot een gevangenisstraf van 15 maanden en een boete van 1.600 euro. Opvallend: ook de verantwoordelijken van Pleegzorg Vlaanderen krijgen een veeg uit de pan.
Bijna dagelijks slagen
Maxime Loijson werd ’s avonds al om 17.30 uur opgesloten in zijn onverlichte kamer, met enkel een emmer om zijn behoefte te doen. Hij kreeg geen speelgoed, maar wel bijna dagelijks slagen en wekelijkse schrijfstraffen tot 1.500 regels. Hij moest in versleten kledij naar school met een magere lunch van enkele beschimmelde boterhammen.
Zijn zus Justine had het niet veel beter: om vijf uur ’s ochtends en na school de uitwerpselen opkuisen van zo’n 20 honden in de kennel bij het huis. Beiden werden verplicht van deur tot deur te gaan om pannenkoeken te verkopen en het geld af te dragen aan de pleegouders, terwijl hun kindergeld, pleegkindgeld en studiebeurzen achtergehouden werden.
Bijzonder ongelukkige jeugd
Nadat hun biologische moeder een trombose opliep en hun vader vertrok, werden Maxime en Justine Loijson – toen amper vier en vijf – geplaatst bij pleegouders Murièle V. en Marijn V. in het Ieperse dorpje Zillebeke, waar ze een bijzonder ongelukkige jeugd doormaakten.
Na jaren van mishandeling stapten broer en zus enkele jaren geleden naar de rechter, maar die verklaarde de tenlasteleggingen niet bewezen en sprak de pleegouders vrij.
“Voor het eerst openlijk spreken over die jaren deed ons enorm veel pijn. Toen zelfs een rechter ons niet geloofde, zakte de moed ons in de schoenen. We waren bereid de strijd op te geven, maar dan stond onze pleegmoeder ons uit te lachen in de rechtbank. Dat gaf de doorslag: we gaan in beroep”, zeggen Maxime en Justine.
Roze watersandalen
Het hof van beroep twijfelde niet aan de verklaringen in het dossier, zowel van de pleegkinderen als van mensen uit de toenmalige schoolomgeving en buurt. “De beklaagden erkenden zelf ook dat ze Maxime met roze watersandalen naar school lieten gaan, omdat zijn schoenen na drie weken al versleten waren”, luidt het arrest.
Maxime en Justine reageerden opgelucht toen ze vrijdagochtend het arrest aanhoorden. “Eindelijk gerechtigheid. Eindelijk worden we geloofd. Er valt nu een grote last van onze schouders. Maar de jarenlange mishandeling helemaal achter ons laten, nee, dat zal nooit lukken.”
“We zullen altijd een vorm van wrok koesteren voor wat die mensen ons hebben aangedaan, want de nachtmerries en gevolgen zijn voor de rest van ons leven. We viseren ook Pleegzorg Vlaanderen. Wij hadden daar nooit geplaatst mogen worden. Voor ons leek het vrij duidelijk dat het onze pleegouders om het geld te doen was.”
Scherp voor Pleegzorg Vlaanderen
Ook het hof van beroep was in het arrest scherp voor de verantwoordelijken van Pleegzorg Vlaanderen: “Minstens kunnen hoe dan ook vragen gesteld worden bij de plaatsing van kwetsbare kinderen bij pleegouders, die elk een zeer ongunstig strafrechtelijk verleden hebben, onder meer wegens eerlijkheidsmisdrijven en vermogensdelicten.”
Een warm nest hebben beide volwassen pleegkinderen uiteindelijk wel gevonden: Maxime in een nieuwe wijk in Ieper, Justine in het Heuvellandse dorpje Nieuwkerke. “Het was pas toen we zelf een partner hadden en aan kinderen begonnen, dat we ons eindelijk ‘thuis’ voelden. We zijn vastberaden onze jonge kinderen een fantastische jeugd te bezorgen.” (TP)
Fout opgemerkt of meer nieuws? Meld het hier
