“Die bankkaart bleef de hele tijd in mijn portefeuille.” Kevin Van Ryssel (39) zag zijn bankrekening met ruim 1.300 euro verminderen. Tot twee keer toe werden aankopen gedaan in de Bijenkorf in Amsterdam en er werd een bedrag overgeschreven naar een derdenrekening. Hoe gaan oplichters te werk en hoe kan je vermijden dat oplichters de gegevens van je bankkaart overnemen? We vroegen het bij de Computer Crime Unit van de Federale Politie.
Kevin – een alleenstaande vader van drie kinderen – zit met de handen in het haar. Oplichters konden hem ruim 1.300 euro afhandig maken. “Toen ik mijn bankrekening bekeek zag ik dat die met een serieus bedrag verminderd was”, zegt Kevin aangeslagen. Bij nazicht bleek dat er tot twee keer toe voor 500 euro werd aangekocht in de Bijenkorf in Amsterdam. “Dat gebeurde in de winkel zelf met mijn bankkaart, hé”, gaat de Bredenaar verder. “Bovendien werd nog eens ruim 300 euro doorgestort naar een of andere rekening.”
De bankkaart verliet nochtans de portefeuille van Kevin niet en hij was ook nooit in Amsterdam. Hoe kan dat nu? We vroegen het aan de Federale Politie. “Er zijn verschillende manieren waarop criminelen te werk gaan om de kaartgegevens te bekomen, zonder de kaart zelf te stelen”, vertelt Michaël De Laet van de Federal Computer Crime Unit. “Een eerste type is de zogenaamde card not present fraud. Hierbij worden online aankopen verricht waarbij enkel de naam van de kaarthouder, het nummer, de vervaldatum en de driecijferige CVV-code vereist zijn. Deze info is met het blote oog af te lezen op de kaart zelf of kan worden onderschept wanneer je een betaling uitvoert, door bijvoorbeeld malware op je eigen device of aankopen bij een malafide of slecht beveiligde webshop. Vaak is dat het geval bij kredietkaarten. Bij skimming wordt de magneetstrook van de bankkaart gekopieerd, wanneer de daders je kaart (kortstondig) in handen krijgen.”
Smoes
“De kaart wordt gekopieerd naar een blanco kaart. Die fraude is mogelijk doordat de betaalterminals in bepaalde landen, vooral buiten Europa, alleen de magneetstrook van de kaart kunnen lezen en niet de beveiligde chip.” En dan is er ook nog het bekende phishing via zogenaamde e-mails van je bank of uitgever van je kredietkaart. Via een smoes vraagt men je op een link te klikken om met de website van de bank te worden verbonden. Dan kan men frauduleuze verrichtingen doen”, aldus nog Michaël De Laet.
Fout opgemerkt of meer nieuws? Meld het hier
