Op het assisenproces tegen Kenny Terryn (24) hebben het hof en de volksjury zich teruggetrokken voor de beraadslaging over de schuldvragen.
De beschuldigde staat terecht voor de moord op Kimberley Courtens (20) op 12 september 2014 in Hooglede. Terryn ontkent dat hij zijn vriendin met voorbedachten rade wurgde.
In zijn repliek herhaalde de advocaat van de familie Courtens dat twee elementen duidelijk op voorbedachtheid wijzen. “Je kan het afleiden uit de mooie opkuis die hij duidelijk op voorhand bedacht moet hebben. Zoiets improviseer je niet”, zei advocaat Jan Leysen. Bovendien was Terryn die dag zeker dat ze niet gestoord zouden worden. “En dan is hij ook nog eens twee minuten doorgegaan. Hij had kunnen stoppen, maar heeft het niet gedaan.”
Ten slotte merkte de burgerlijke partij op dat de beschuldigde een gevaar blijft na zijn vrijlating. “En dan heeft hij nog geluk. Zelfs als u levenslang geeft, dan is hij op zijn 35 jaar buiten.”
Openbaar aanklager Tom Janssens merkte tijdens de replieken op dat Terryn zelf verklaarde dat hij samen met zijn vriendin uit het leven wilde stappen. “Bij de onderzoeksrechter zegt hij zelf dat hij na een korte periode zich realiseerde waar hij mee bezig was. En toch doet hij voort. Dat is voorbedachtheid.”
In zijn pleidooi had meester Vandenbogaerde de kaartlegster die Terryn beïnvloedde al omschreven als een “domme kalle”
De verdediging stak opnieuw de draak met het feit dat de moord dan wel heel stuntelig werd gepland en uitgevoerd. “Die daad is gesteld in een uitbarsting, door een staat van machteloosheid. Ook dokter Lodewyck stelt het zo.” In zijn pleidooi had meester Vandenbogaerde de kaartlegster die Terryn beïnvloedde al omschreven als een “domme kalle”. “De psychologe had het wel goed gezien. Hij zit met een innerlijke angst om iemand te verliezen. Daar moet hij voor behandeld worden. Maar hij luisterde liever naar Marina haar kaarten. Ik vind het niet dat er vandaag al over de straf gesproken is. Dat debat is voor morgen.”
Kenny Terryn kreeg zoals gebruikelijk het laatste woord. “Voor de familie van Kimberley en mijn ouders spijt het me enorm voor al het leed dat ik jullie heb aangedaan. Ook voor hetgeen ik eerst achtergehouden heb, maar ik kon het zeker aan de telefoon niet zeggen. Ik had te veel schrik. Moest er een mogelijkheid zijn om alles weer te herstellen, dan zou ik het zeker doen. Het spijt me enorm, allemaal.”
(BELGA)
Fout opgemerkt of meer nieuws? Meld het hier