Het West-Vlaamse hof van assisen heeft Pol Mistiaen (46) veroordeeld tot 22 jaar opsluiting voor de moord op zijn echtgenote Ellen D’hooghe.
De beschuldigde bracht zijn echtgenote op 8 september 2019 in hun woning in Oekene met een ijzeren staaf om het leven, terwijl hun zoon in de kamer ernaast lag te slapen. De verdediging had 16 jaar voorgesteld, maar de jury en het hof volgden de vordering van het OM.
Op 8 september 2019 werd de politie kort na de middag verwittigd door een vriend van Pol Mistiaen en Ellen D’hooghe. De toen 12-jarige zoon van het koppel had immers laten weten dat zijn vader versuft door de tuin strompelde. Het levenloze lichaam van Ellen D’hooghe werd aangetroffen in de slaapkamer, maar Mistiaen beweerde zich de fatale slagen niet te herinneren. “Ik heb me zo kwaad gemaakt en ben als een wilde tekeergegaan”, verklaarde hij donderdagochtend plots toch. Na de feiten probeerde Mistiaen zich in zijn ‘mancave’ met medicatie en de rook van de barbecue van het leven te beroven.
Jeugdliefde
Het onderzoek wees snel uit dat er al langer een haar in de boter zat bij het gezin uit Oekene, deelgemeente van Roeselare. Ellen D’hooghe had al enkele maanden opnieuw intens contact met haar jeugdliefde. Enkele dagen voor haar dood had ze bovendien aangegeven dat ze een einde wilde maken aan het huwelijk. De kwestie zou die bewuste zondag besproken worden. Na een etentje had de beschuldigde naar eigen zeggen in de nacht van de feiten wel nog seksuele betrekkingen met het slachtoffer.
In het arrest over de strafmaat werd opnieuw verwezen naar de ernst en de gruwel van de feiten. Het hof en de juryleden wezen er ook op dat Pol Mistiaen niet in te schatten menselijk leed berokkende aan de familie van het slachtoffer. Er werd ook een gebrek aan empathie vastgesteld, waardoor Mistiaen zich jarenlang niet realiseerde welke impact zijn dominante en denigrerende houding op zijn omgeving had.
Blaco strafblad
“Hij heeft gekozen voor de ultieme oplossing voor zijn probleem, namelijk het doden van het slachtoffer”, klonk het in het arrest. Voorzitter Antoon Boyen wees ook op het feit dat Ellen zich amper kon verweren toen Mistiaen in bed plots zes of zeven keer uithaalde met een volle ijzeren staaf. Bovendien handelde de beschuldigde planmatig en vastberaden. Hij hield ook geen rekening met de nabijheid van hun minderjarige zoon, die zijn moeder nog heeft horen roepen.
Anderzijds werd bij het bepalen van de strafmaat ook rekening gehouden met enkele verzachtende omstandigheden. Zo had Mistiaen nog een blanco strafblad en heeft hij altijd gewerkt. Het hof en de jury vonden het ook lovenswaardig dat de beschuldigde in de gevangenis al aan de gebreken in zijn karakter begon te werken. Ten slotte hielden ze rekening met zijn spijtbetuiging tijdens het proces.
Werken aan persoonlijkheid
Zoals gebruikelijk werd de beschuldigde nog kort toegesproken door de voorzitter. “In het verleden zijn aan u heel wat dingen voorbijgegaan die voor anderen heel belangrijk waren. U heeft getracht zich uit die negatieve spiraal los te werken, maar opnieuw op niet zo gelukkige wijze.”
In de gevangenis kwam Mistiaen tot het besef dat hij aan zijn persoonlijkheid moet werken. “Er zal een dag komen dat je in vrijheid wordt gesteld. Ik hoop dat je tegen die tijd ervoor gezorgd hebt dat je klaar bent om opnieuw een normale plaats in de maatschappij op te nemen.”
Fout opgemerkt of meer nieuws? Meld het hier