Assisen: vermoorde Ferre (8) had weinig contact met grootouders: “Een gesloten jongen”

Slachtoffer Ferre Dewerchin. (archief LK)
Slachtoffer Ferre Dewerchin. (archief LK)
Redactie KW

Op het assisenproces in Brugge over de moord op Ferre Dewerchin (8) hebben de grootouders van het slachtoffer verklaard dat ze weinig contact hadden met de jongen. Ferre werd door de meeste getuigen vooral als een stille en gesloten jongen omschreven.

De vader van Kenny Dewerchin zag in eerste instantie geen graten in de relatie van zijn zoon met Ann Vandekerckhove. “Ik vond dat ze goed bij elkaar pasten. Van Ann heb ik later een keer een alcoholgeur ondervonden.” Patrick Dewerchin had vooral contact met zijn kleinzoon toen Kenny na de breuk enkele weken bij hem introk. “Die jongen was gewoon gesloten, dezelfde kenmerken als zijn ma. Je kon daar niets uitkrijgen. Het was trouwens niet alleen bij Kenny dat hij niet at, dat was ook bij ons.”

Ethergeur

Ook met zijn oma had Ferre amper contact. Zelfs van de geboorte werd de moeder van Kenny niet op de hoogte gebracht. “Door zijn nieuwe vriendin Sharon is Kenny dan wel weer meer beginnen komen. Er was afgesproken dat Ferre ging komen met de paasvakantie, maar ze heeft hem van ons afgenomen.” Gratiana Dumolein legde uit dat haar zoon nooit over zijn problemen vertelde, waardoor ze ook niet wist van de strubbelingen met zijn ex-echtgenote. Kenny Dewerchin had blijkbaar een betere band met de zus van zijn moeder. “Als koppel heb ik hen niet echt gezien, maar ik was wel eens getuige van een ruzie. Ik heb gezegd dat ze ermee moest stoppen en toen rook ik een felle ethergeur.”

Bleek en grauw

Ferre werd omschreven als een beleefd en rustig kind. “Stil ook, maar ik heb hem wel zien veranderen. Hij was onrustig en had een soort drang om terug te keren naar zijn mama. Zijn eetlust was ook weg, er zat geen fut meer in.” Ook de broer van Ferre zijn stiefmoeder bevestigde dat beeld. “Ferre was een beetje teruggetrokken, hij was meer op zichzelf gesteld. Hij vroeg ook niet veel aandacht van mij.” Een tante van Sharon Fraeye vond dan weer dat de jongen er eigenlijk niet zo gezond uitzag. “Hij was heel bleek, grauwachtig. Zijn haar was niet glanzend, bij een poes zie je ook aan de vacht dat er iets scheelt.”

De papa van Ferre maakte zich zorgen over enkele gevallen van agressie. Op zijn vraag werd er op school een overleg georganiseerd met beide ouders en het CLB. “Ferre zou volgens de schooldirecteur de hond gestoken hebben. Er zouden ook gedragsproblemen geweest zijn op school, tijdens de vrijere momenten”, aldus Sylvie Verhille. Volgens de medewerkster van het CLB verliep dat overleg eigenlijk in een goede sfeer. “Beide ouders waren aanwezig en kwamen ook heel betrokken over. Je voelde wel dat er spanningen waren, maar er was geen vlammende ruzie tussen hen.”

Verward

Een voormalige leerkracht en vertrouwenspersoon van Fraeye vond dat Ferre het moeilijk had met de verschillende opvoedingssituaties. “Ferre was altijd een beetje opgemaakt als hij weer naar zijn papa ging. Zij wilde regels en afspraken voor zijn welzijn, maar het was iedere keer anders als hij bij zijn mama geweest was.” Door de hele toestand lag de jongen ook met zichzelf in de knoop. “Hij gaf een verwarde indruk, die jongen wist op de duur niet meer wat hij moest doen. Als hij zichzelf kon zijn, dan voelde hij zich wel goed. Ik denk dat hij zich verantwoordelijk voelde voor zijn mama.”

Ten slotte kwam woensdagochtend nog een buurvrouw van de beschuldigde aan het woord. Joke Coenen was absoluut niet op de hoogte van de totale puinhoop in de woning van Vandekerckhove. “Haar tuin was wel niet zo proper en wij hadden op een bepaald moment last van muizen. Ann heeft dan goed meegewerkt om dat probleem op te lossen, ook al lukte het niet.” Ook van enige agressie of problemen met Ferre had de getuige nooit iets gemerkt. Ze herinnerde zich enkel dat Vandekerckhove hard kon roepen op de honden. Woensdagnamiddag komen vooral familieleden en kennissen van de beschuldigde aan het woord.