ASSISEN Openbaar ministerie vraagt om Bredenaar Frank Pauwels schuldig te verklaren aan oudermoord: “Hij wilde haar dood”

Procureur-generaal Céline D'havé. © BELGA

Op het assisenproces tegen Frank Pauwels (50) heeft procureur-generaal Céline D’havé woensdag gevraagd om de Bredenaar schuldig te verklaren aan oudermoord. Volgens de openbaar aanklager had de beschuldigde wel degelijk de intentie om zijn moeder Solange Hennaert (79) van het leven te beroven.

Tijdens het requisitoir werd meermaals gewezen op het sociale isolement van het slachtoffer. “Frank Pauwels ontnam haar heel bewust de menselijke warmte waar ze zo’n nood aan had. Hij heeft ervoor gezorgd dat niemand hier staat om het op te nemen voor die lieve, joviale vrouw die ze gans haar leven is geweest.”

In de laatste jaren van haar leven was Hennaert volgens het openbaar ministerie (OM) afgetakeld, verwaarloosd, dementerend en graatmager. “Solange moest verzorgd en omringd worden met speciale zorgen en liefde. In werkelijkheid moest ze het stellen met haar alcoholverslaafde zoon.”

Gruwel

Céline D’havé haalde ook uitgebreid de gruwel van de feiten aan. “Hij heeft zijn uiterst verzwakte en fragiele moeder op gruwelijke wijze van het leven beroofd en haar als huisvuil verpakt in een PMD-zak. Net niet aan de deur gezet, maar gedumpt in de duinen. Op een plaats waarvan hij hoopte dat ze nooit zou gevonden worden.”

Het slachtoffer werd pas een kleine drie jaar later teruggevonden. Daardoor konden heel wat elementen uit de verklaring van Pauwels niet meer gecontroleerd worden.

Ongeloofwaardig

De openbaar aanklager noemde het alvast ongeloofwaardig dat de bejaarde vrouw de avond van de feiten ruzie zou gemaakt hebben. “Hij liegt, daar was ze al lang niet meer toe in staat. Ze kon amper nog stappen en praten.”

Frank Pauwels handelde volgens het OM ook voortdurend erg koelbloedig. Zo dronk hij na de fatale vuistslag nog rustig wat bier in de zetel. Daarna bedacht hij een plan om het slachtoffer te begraven. “De onfortuinlijke Solange werd geplooid en nog kleiner gemaakt om te passen op de trolley met amper twee wieltjes.”

Levend begraven?

D’havé opperde zelfs dat het slachtoffer misschien levend begravend werd, al kon ook dat niet vastgesteld worden. “Met de blote hand en uiteraard voorzien van de nodige blikjes bier groef hij een put en dumpte hij zijn moeder als huisvuil.”

Volgens het openbaar ministerie had de beschuldigde in eerste instantie de bedoeling om te beweren dat hij uit onweerstaanbare dwang handelde. In zijn cel werden na enkele dagen nota’s in die richting aangetroffen.

“Hij zegt letterlijk een degout van zijn moeder te hebben en nog geen traan voor haar te hebben gelaten. Maar zijn strategie valt als een kaartenhuisje in elkaar, want elke getuige vertelt over Solange als een lieve, beleefde, te goede vrouw.” De vrienden van Pauwels verklaarden ook hoe hij steeds door haar werd verwend.

Hij wilde haar dood

Voorbedachten rade is niet noodzakelijk om van oudermoord te kunnen spreken. “Ook Frank Pauwels zelf is die mening toegedaan. Hij zegt in een verhoor letterlijk dat hij weet dat het oudermoord is.” Er is volgens de procureur-generaal immers duidelijk sprake van een oogmerk tot doden.

“Hij wist dat ze ging sterven, maar hij heeft opzettelijke geen hulp gezocht. Omdat hij haar dood wilde. Ze kon worden gered, maar dat heeft hij zijn moeder niet gegund.”

In het requisitoir werden de juryleden gewezen op een reeks bewuste handelingen waaruit de intentie van Pauwels kon afgeleid worden. Zo sloeg hij deze keer bewust niet met de vlakke hand. “Ieder normaal mens weet dat een vuistslag met pure kracht tussen de ogen dodelijk kan zijn voor een oudere, dementerende, verzwakte vrouw zoals Solange Hennaert. De wetsgeneesheren hebben het hier zelf verklaard.”

Pauwels gooide zijn moeder op haar bed, waar hij haar de volgende ochtend dood aantrof. “Hij had zijn dochter kunnen inlichten of een ziekenwagen kunnen bellen. Dan kon ze nog gered worden. Maar dat heeft hij niet gedaan, omdat ze dood moest.”

De beschuldigde trok ook nog een donsdeken over het hoofd van zijn moeder. “Wellicht omdat ze zo niet goed meer zou kunnen ademen.”

Geld als motief

Ten slotte werd geld aangeduid als mogelijk motief voor de feiten. “Een opname in een rust- en verzorgingstehuis zou hem haar pensioen kosten. Dat risico wilde hij niet lopen, daarom liet hij haar niet opnemen.”

In totaal gebruikte hij na haar dood nog 43.000 euro pensioengeld van zijn moeder. “Hij koos ervoor om haar eerst te isoleren, te laten verzwakken en haar vervolgens te doden en te begraven op een plaats waar niemand haar zou vinden. Enkel zo kon hij zijn dronkenmansleventje voortzetten en blijven genieten van haar pensioen.”

Om 14 uur pleit de verdediging.