Assisen kruisboogmoord: Slachtoffer had weinig geluk in de liefde

© BELGA
© BELGA
Laurens Kindt

Op het assisenproces tegen Jordy Vande Sompele (26) hebben verschillende getuigen dinsdag verteld dat het slachtoffer weinig geluk kende in zijn liefdesleven. Ook bij de relatie met Sarita V. plaatsten de vrienden van Bjorn De Vrieze vraagtekens. “Wat steek je nu weer uit, zou ik waarschijnlijk gezegd hebben”, verklaarde zijn oma.

Net voor de middag legde een bewakingsagent al zijn getuigenis af. De werknemer van Securitas was een klein anderhalf uur na de feiten ter plaatse. “De buurman en ik zagen Bjorn liggen op de grond, maar zijn hoofd was bedekt. Ik zag bloed in de hals en dacht in eerste instantie dus aan een messteek.”

De bewakingsagent werd opgeroepen voor het inbraakalarm dat was afgegaan. Bjorn De Vrieze had vlak voor het schot net zijn voordeur geopend, waardoor 30 seconden later al een sirene enkele minuten begon te loeien. Het alarm was ook uitgerust met een fotodetectiesysteem, dat eveneens pas na die 30 seconden begon te werken. De eerste automatische foto’s werden echter pas gemaakt bij aankomst van de bewakingsagent.

Appeltaart van oma

Bjorn De Vrieze had van in de kindertijd veel contact met zijn grootouders. “Ik heb meer dan 20 jaar geholpen in de beenhouwerij. Ik kookte daar voor de kinderen en voor de bedienden”, vertelde zijn oma. “Hij was al zo oud en hij kwam nog vier keer in de week bij mij. Hij was zot van mijn appeltaart. En van mijn pannenkoeken ook.” Anaïs Decocker had niet altijd evenveel begrip voor de keuzes die haar kleinzoon in zijn liefdesleven maakte. “Van de laatste heb ik het niet geweten. Wat steek je nu weer uit, zou ik waarschijnlijk gezegd hebben.”

Meerdere getuigen vonden dat het slachtoffer vaak te gul was tegenover zijn partners. “Ik moest bijvoorbeeld met Shauni naar de winkel voor decoratiespulletjes, een hele motoruitrusting en een helm. Allemaal met zijn bankkaart”, getuigde S.V. Ook J.B. had de indruk dat zijn kameraad meestal te gretig was. “Bjorn gaf zich in alles. Hij ging voor 1.000 procent voor een relatie. Vriendschap, liefde, werk, hij leefde op elk vlak hard.”

Geheime relatie

Dezelfde getuige had geen goed gevoel bij de relatie tussen Sarita V. en het slachtoffer. “De keuze was indertijd al eens gemaakt geweest, en op dat moment had ze voor Jordy gekozen. Ondertussen waren er ook al kindjes. Het was meer een buikgevoel.” B. verklaarde ook dat hij De Vrieze uitgerekend beter leerde kennen na een moeilijke relatiebreuk. Het slachtoffer verbleef toen enkele weken op de psychiatrische afdeling van het ziekenhuis.

Bjorn De Vrieze raakte goed bevriend met een collega in de slagerij van zijn vader. Ook zij had het niet echt begrepen op Sarita V. en vooral hun geheime relatie. “Ik had echt de indruk dat zij het voor niemand wegstak, buiten voor haar man Jordy. Ik vond dat niet correct.” A.M. vindt dan ook dat V. schuld heeft aan de fatale afloop. “Het leek alsof ze het fijn vond van met twee mannen hun voeten te spelen. Ze zei dat ze voor Bjorn zou kiezen, maar deed het niet. Wij zijn hem nu kwijt, maar zij is er nog.”

Vroegere vriendin

Met de vijf jaar jongere Stephanie B. had het slachtoffer wel enkele jaren een vaste relatie. “We zijn een kleine vijf jaar samen geweest, maar zijn dan wat uit elkaar gegroeid. Ik was een beetje harder geworden als persoon ook.” De getuige ging aan de slag bij de politie en vond het daardoor lastig dat haar vriend soms te hard en met een pintje op achter het stuur kroop. “Het was een macho met ruwe bolster. Goedlachs, sociaal. Hij wilde graag opvallen op de goeie manier.”

Een barman getuigde dat Sarita en Bjorn hun verhouding inderdaad niet bijster verborgen hielden. Hij betrapt hen toen ze achteraan in een café in Tielt stonden te kussen. “Sarita vertelde dat ze twijfels had, dat ze gevoelens had voor Bjorn. Ze zei ook dat Jordy haar iets misdaan had.” Diezelfde avond sprak Hubert P. ook nog met Jordy Vande Sompele. “Ik heb een ei te pellen met hem”, zou hij over Bjorn gezegd hebben.

Dadelijk komen de ouders van de beschuldigde nog aan het woord.