Heel Poperinge zoekt kerkhofdief

Bloemen, planten, potten, vaasjes, beeldjes… Niets lijkt veilig voor de dief die steeds weer toeslaat op de begraafplaats Ter Ruste langs de Elverdingseweg in Poperinge. Na een oproep van gemeenteraadslid Johan Lefever (Open VLD) verzamelden twaalf slachtoffers van de grafdief om het stadsbestuur wakker te schudden.

Gemeenteraadslid Johan Lefever (Open VLD) had op sociale media gemerkt dat nogal wat Poperingenaars klagen over diefstallen op de stedelijke begraafplaats Ter Ruste en besloot er op de gemeenteraad van maandagavond een vraag over te stellen. Via een oproep op Facebook slaagde hij er ook in om een twaalftal slachtoffers te verzamelen die hun verhaal wilden doen.

Miguel Loonis verloor vorig jaar zijn moeder Lena Geeraert en eerder al zijn vader Michel Loonis. “Mijn moeder zorgde er altijd voor dat het graf van mijn vader er piekfijn uitzag”, vertelt Miguel. “Ze had eens dure vaasjes – 50 euro per stuk – gekocht om bloemen in te zetten. Plots waren ze verdwenen. De dader moet wellicht geweten hebben dat die vaasjes waardevol waren. In februari dit jaar was het weer prijs en werd een bloempot gestolen vanop het graf van mijn ouders.”

Beeldjes vastplakken

Ook Myriam Delanghe gaat geregeld naar Ter Ruste om het graf van haar ouders te onderhouden. “Bij mij werden er al meerdere keren bloemen gestolen”, vertelt Myriam. “Ook een beeldje verdween. Nu plak ik alle beeldjes vast op het graf met lijm zodat de dief ze niet zomaar meer kan meenemen. Wat kan je anders nog meer doen? Scheermesjes tussen de bloemen steken? Het is toch ver gekomen als je al zulke dingen moet doen op een begraafplaats.”

Josiane Platteeuw trotseert regelmatig weer en wind om de graven van haar ouders en haar echtgenoot Marc Clauw te onderhouden. “Toen er bloemen en planten verdwenen, dacht ik eerst dat de stadsdiensten ze verwijderd hadden, maar toen ik dat navroeg bleek het niet te kloppen. Het ging dus om een dief. De laatste keer dat hij bij mij toesloeg was rond Pasen. Toen werden mijn helleborussen gestolen. Wie doet nu zoiets? Beseft de dader dan niet dat hij of zij daarmee de nabestaanden een slag in het gezicht geeft?”

“Stelen op een kerkhof, dat is wel het laagste wat je kunt doen”

De zussen Ann en Josiane Pattyn kregen al drie keer te maken met diefstallen op de graven van hun nabestaanden. “Twee keer werden buxussen uit de bloempotten getrokken”, vertelt Ann. “Er werd ook al eens een boeket valse bloemen gestolen. Daardoor vermoeden we dat het de dader niet echt te doen is om de waarde van de zaken die hij steelt, maar gewoon om de mensen te treiteren.”

Hannelore Creus werd dit jaar nog slachtoffer. Twee keer werden potjes met planten gestolen. “De eerste keer in februari, de tweede keer in maart. Het moet tijdens de week gebeurd zijn, want dinsdag had ik de plantjes gezet en tegen zaterdag waren ze weg. Het was emotioneel om dat vast te stellen.”

Rond Pasen

Opvallend is dat veel diefstallen dit jaar rond Pasen gebeurd zijn. Dat was ook het geval bij Kathleen Verstraete. “Toen ging het om een potje met narcissen”, vertelt Kathleen. “Een tweede keer gebeurde het in het verlengd weekend van 1 mei. Dan werden twee plantjes uitgetrokken. Toen ik de lege potten zag staan, begon ik overmand door emotie te roepen en te tieren. Nog steeds doet het pijn als ik eraan terugdenk.”

“Wat kan je anders nog meer doen? Scheermesjes tussen de bloemen steken?”

Ook de zussen Nanette en Arlette Defrancq werden bestolen in de periode rond Pasen. “Het was al de vijfde of de zesde keer”, vertelt Nanette. “Telkens hadden ze het op de plantjes gemunt. We zijn het zodanig beu dat we op de nieuwe plantjes een briefje met een boodschap voor de dader gezet hebben.”

Burgemeester Christof Dejaegher (CD&V) kwam naar Ter Ruste om de slachtoffers van de diefstallen een hart onder de riem te steken. “Ik ben gechoqueerd dat mensen bloemstukken stelen op begraafplaatsen”, zegt de burgemeester. “Jammer genoeg is het niet gemakkelijk op te lossen. De mensen vragen camera’s, maar als je die plaatst om een misdaad op te lossen, val je onder de wet van de bijzondere opsporingsmethodes. Als stadsbestuur mag je niet zomaar overal camera’s hangen. Het mag wel om de openbare orde te handhaven, maar dat is hier dus niet het geval. Camera’s zijn ook niet realistisch op zo’n groot terrein als Ter Ruste. Je zou al om de dertig meter een camera moeten plaatsen.“

“Wel zullen we een werkgroep oprichten die oplossingen moet zoeken. Bij deze wil ik alle slachtoffers oproepen om klacht in te dienen bij de politie, want pas als er een proces-verbaal is, kan de politie haar werk doen. We hebben de commissaris op het hart gedrukt dat alle diefstallen ernstig moeten worden genomen. Toen we in 2015 voor de eerste keer met dergelijke diefstallen geconfronteerd werden, was de politie iemand op het spoor. Er was zelfs een huiszoeking, maar die leverde niets op. In ieder geval tillen we hier zwaar aan. Stelen op een begraafplaats moet wel het laagste zijn wat een mens kan doen. Ofwel gaat het om een ziekelijk persoon, ofwel om een bedorven geest”, besluit Christof Dejaegher.