In de Geerwijnstraat in hartje Brugge schoot een agent woensdagnamiddag een man dood die de politie aanviel met een mes. Volgens burgemeester Dirk De fauw handelde de agent uit zelfverdediging. De 41-jarige Alexander B. werd in het verleden al veroordeeld voor geweld tegen de politie. Hij kampte met een heroïneverslaving. Zijn moeder heeft jarenlang gevochten om hem steeds weer op het juiste spoor te krijgen.
“Alexander, leg dat mes neer!” Meermaals hoorde een bewoner van de Geerwijnstraat de politie de man aanspreken, toen hij met open venster een boek aan het lezen was. “Ik dacht aanvankelijk dat het om ruziënde jongeren ging. Maar wat ik zag was verschrikkelijk: een agent schoot vanop anderhalve meter afstand naar een van mijn buren. Mijn buurman viel neer op straat en ik zag een bloedplas. Hij had een keukenmes in zijn handen.”
Lijkbleek
“De politieman die het schot gelost heeft, was lijkbleek en zelf in shock. Het feit dat hij de voornaam van die man gebruikte, toen hij hem tevergeefs vroeg het mes op de grond te leggen, toont aan dat de politie hem kende. Zijn collega’s hebben de ambulance opgebeld. Het duurde nog tien minuten eer de MUG er was en die man naar het ziekenhuis bracht. Ondertussen lag hij te kermen op de grond. Iemand zien en horen sterven is verschrikkelijk. Dat vreselijke beeld staat voor eeuwig op mijn netvlies gebrand”, zegt de ooggetuige, die liever anoniem blijft.
Overleden in ziekenhuis
Het parket West-Vlaanderen bevestigt dat er woensdagmiddag een melding binnenkwam bij de lokale Brugse politie van een man die op de openbare weg met messen zwaaide in de Geerwijnstraat. Woordvoerder Patty T’jonck verduidelijkt: “Bij aankomst van de politie probeerden politie-inspecteurs de 41-jarige man te overmeesteren. Er deed zich hierbij een schietincident voor waarbij de man geraakt werd door een politiekogel. De man was zwaargewond en werd naar het ziekenhuis overgebracht. Hij overleed iets later aan zijn verwondingen. Het parket is een onderzoek gestart naar de specifieke omstandigheden van het schietincident en heeft het comité P ingeschakeld. Een wapendeskundige en een wetsgeneesheer zullen meer duidelijkheid moeten brengen over de precieze omstandigheden. Het labo ging eveneens ter plaatse voor sporenonderzoek.”
Moeder belt politie
Er zal onderzocht worden of de agent in kwestie rechtmatig zijn vuurwapen gebruikt heeft en handelde in staat van wettige zelfverdediging. Volgens de Brugse burgemeester Dirk De fauw, die ter plaatste afstapte, bestaat daar geen enkele twijfel over. “De lokale politie kreeg twee oproepen binnen. Eerst belde de moeder van de bewoner uit de Geerwijnstraat dat haar zoon in een razernij naar buiten gelopen was, gewapend met messen. Toen een voorbijganger die man op straat zag, heeft die ook de politie verwittigd. De patrouille die ter plaatse kwam, probeerde de man te bedaren. Herhaaldelijk werd hem gevraagd om de messen op de grond te leggen. Hij ging niet op dat verzoek in. Er zijn vervolgens nog twee motards, als bijstand, ter plaatse gekomen. Op een bepaald moment is de man als een razende op de agenten afgestormd. Uit wettige zelfverdediging heeft een agent één schot gelost. De man met de messen was geen onbekende voor onze politiediensten.”
“Zijn mama heeft 25 jaar lang moedig voor hem gevochten, terwijl zijn drugsverslaving zijn leven meer en meer verwoestte” – Thomas Gillis, advocaat
Alexander B. werd eerder al tot tot 37 maanden gevangenisstraf veroordeeld voor weerspannigheid, bedreigingen en slagen aan de politie. Zijn advocaat meester Thomas Gillis slaagde er in beroep in die straf te herleiden tot twee jaar. “Die strafvermindering gaf ons een beetje hoop, de deur stond op een kier, Alexander kreeg een kans om zijn leven opnieuw op de rails te zetten. Het is niet gelukt. Het leven van mijn cliënt is verwoest door heroïne. 25 jaar lang heeft zijn mama gevochten voor hem. Ik heb veel respect voor die vrouw en de hopeloze strijd die ze voerde. Het heeft er alle schijn van dat deze tragische feiten een typisch geval zijn van ‘suicide by cops’. Alexander heeft de agenten met een mes aangevallen, met als doel doodgeschoten te worden. Hij deed iets waarvan hij wist dat het noodlottig kon aflopen. Er valt de agent die het fatale schot loste niets te verwijten.”
Oorlogsslachtoffer
Meester Gillis denkt niet dat de recente heropflakkering van het bloedige conflict in Nagorno-Karabach bij Alexander B. de stoppen heeft doen doorslaan. Een Brugse vriend noemt hem nochtans in een pakkend eerbetoon op Facebook een ‘oorlogsslachtoffer’. In 1994 vluchtte Alexander met zijn moeder naar West-Europa, toen tanks zijn stad in Nagorno-Karabach binnenreden. Hij belandde uiteindelijk in Brugge. Wat er met zijn vader gebeurde, wist hij niet. Het onderzoek zal moeten uitwijzen of de al decennia lang durende strijd tussen de buurlanden Azerbeidzjan en Armenië rond de enclave Nagorno-Karabach, in combinatie met de drugsverslaving, de man aanzette tot zijn daad.
Feit is dat Alexanders overmatig druggebruik hem naar de rand van de Brugse samenleving dreef: hij verloor jaren geleden zijn werk als hulpkok in een restaurant op het Walplein. Hij dronk toen al overmatig. Nochtans omschrijft een voormalig werkmakker uit die periode Alexander B. als een schrander, emotioneel intelligent en humoristisch man. “Hij sprak Russisch, Armeens en wat Turks. Hij kende zijn Russische klassiekers: auteurs als Dostojevski en Tolstoi. Alex kon luisteren en onthield alles. Hij hield niet van bullshit, grootspraak en gedoe en doorzag snel mensen die geen oprechte bedoelingen hadden.”
Getekend
“Hij had handen als kolenschoppen, hij boezemde ontzag in. Hij was sterk en werkte snel, Alex was een mooie jonge gast, met weelderig, donker haar, gespierd en donkerbruine, priemende kijkers. In zijn ogen zag ik hardheid, iets had hem getekend. Alexander vertelde nooit over de oorlog in zijn thuisland. Tot die ene keer. Toen we te veel pinten dronken. Alex kon moeilijk stoppen. Hij dronk tot hij niet meer kon. Alsof hij een wonde wilde toe zuipen. We hadden toen al een vermoeden dat het niet enkel bij alcohol bleef. We waren met ons keukenteam aan het grappen, toen hij plots schreeuwde: Weet je hoe het voelt, om de volgende dag niet meer naar de bakker te kunnen omdat er godverdomme een tank in je straat staat?! Ik kon geen brood meer halen voor mijn mama!”, getuigt de voormalige collega.
Fout opgemerkt of meer nieuws? Meld het hier
