Een gruwelijke hondenbeet bezorgde Kimberly Desmet niet alleen een verminkt gezicht, de jonge moeder is ook in een juridische lijdensweg beland. Al drie jaar wacht ze op een schadevergoeding en ondertussen betaalde ze zelf al 10.000 euro kosten. “De eigenaar van de herdershond loog over zijn verzekering en bleek er uiteindelijk geen te hebben. Ondertussen staat mijn leven stil.”
Wat een gezellige namiddag moest worden, veranderde op 23 mei 2018 in een ware hel voor de Kortrijkse Kimberly Desmet (39). “Ik kreeg die dag bericht dat ik mijn auto, die in panne stond, mocht gaan ophalen bij mijn garagist in Langemark. Ward T., een jeugdvriend van me, stelde voor om mij te voeren”, vertelt Kimberly. Toen ze vanuit Kortrijk in Langemark aankwamen, bleek de auto echter nog niet klaar te zijn. “Ward stelde voor om mij zijn huis eens te tonen. Ik zag dat er een grote Mechelse herder rondliep en vroeg hem nog of het een brave hond was. Ja hoor, geen probleem , was het antwoord. Ik zette me neer in de zetel, de hond kwam even bij me snuffelen en toen riep Ward naar zijn hond dat hij in zijn mand moest gaan liggen. Die mand bleek de tweezit te zijn, recht tegenover de zetel waar ik zat. Toen ik iets uit mijn handtas wou halen, viel de hond echter plots aan”, zegt Kimberly.
Spoeddienst
De gevolgen waren niet min. Kimberly werd door het dier verschillende keren in het gezicht gebeten. “Eerst voelde ik niets, geen pijn. Door de adrenaline, wellicht. Maar toen ik in de spiegel keek, viel ik flauw. Ward heeft me dan de eerste zorgen toegediend en me naar de spoeddienst van het ziekenhuis gebracht.” Een week later, toen de hele papierwinkel van verzekeringen zich op gang trok, begon de ellende. “Ik belde Ward om te weten bij welke familiale verzekering hij een polis had, maar hij kon me niet meteen ant-woorden. Dat vond ik al verdacht. Later noemde hij een maatschappij in Roeselare, maar die bleken hem helemaal niet te kennen. Ik belde Ward terug en hij gaf toe dat hij geen familiale verzekering had. Toen kon ik niet anders dan een klacht indienen bij de politie”, vertelt Kimberly.
42 hechtingen
In juni 2020 kwam de zaak voor de rechtbank. Ward T. werd er schuldig bevonden en moest opdraaien voor alle kosten. “Maar hij stuurde zijn kat naar de rechtbank en ook zijn advocaat was er niet”, zegt Kimberly. De rechtbank stelde een deskundige aan die de schade voor Kimberly moet begroten. “In maart ben ik dus naar een gerechtsdokter moeten gaan om nogmaals alle schade aan mijn gezicht te bepalen. Het houdt maar niet op”, zegt Kimberly.
Leven op pauze
De hele zaak zet haar leven nu al drie jaar op pauze. “Ik werkte als commercieel bediende. Ik ontving klanten, deed de facturatie maar stond bijvoorbeeld ook op beurzen in Parijs of op Batibouw. Voor zo’n job is een goed voorkomen essentieel, maar met die littekens zag ik er niet uit. Anderhalf jaar heeft het geduurd voor mijn gezicht enigszins geheeld was. Mensen die niet weten wat er gebeurd is, zien het nu ook niet meer, omdat ik alle voorschriften van de plastisch chirurg strikt opgevolgd heb. Maar ik zie het wél nog altijd. Ik heb lange tijd ook moeten vermijden om in de zon te komen. Uitstapjes met mijn zoontje Louis (12) zaten er dus ook niet in. Emotioneel, financieel en familiaal: op zowat alle vlakken van mijn leven heeft dat ene moment een enorme impact gehad”, zegt Kimberly.
Ze hoopt dat de rechtbank binnenkort de schade definitief vaststelt en volledig ten laste van Ward T. zal leggen. “Maar dan nog zijn we er nog niet. Hij komt net uit collectieve schuldenregeling en zit dus ook redelijk krap bij kas. Het zal nog een lange lijdensweg zijn om uiteindelijk aan mijn centen te geraken”, vermoedt Kimberly.
Fout opgemerkt of meer nieuws? Meld het hier
