“Ik heb nog altijd schrik om alleen buiten te komen. Elke dag vraag ik me af waarom ze mij hebben overvallen.” Bijna vier maanden nadat een 30-jarige autistisch jongeman op zijn appartement in Izegem werd overvallen en gekneveld stond hij dinsdag op de rechtbank in Kortrijk voor de eerste keer opnieuw oog in oog met de daders. Eén van hen was een vriend, dacht hij. Samen met twee broers uit Middelkerke riskeert hij drie jaar cel. Ze verblijven al sinds eind februari in de cel.
Op zaterdagavond 20 februari verliet Bart (een fictieve naam, nvdr) zijn appartement langs de Roeselaarsestraat in Izegem om wat verderop pasta te halen. Een man met een gele jas vlakbij de ingang van zijn appartement trok zijn aandacht maar toen hij wat later terugkeerde, was die verdwenen en stond de deur van het appartementsgebouw open. Op zijn verdieping stonden twee personen die zeiden dat ze zich van etage hadden vergist. Een derde dader had zich achter het hoekje verscholen, sprong plots tevoorschijn, greep Bart vast, haalde de sleutels van zijn appartement uit zijn broekzak, knevelde hem met spanbandjes, sleurde hem in zijn appartement en trok een zak van Delhaize over zijn hoofd. De twee anderen doorzochten het appartement en vulden zak na zak, met spelconsoles, Playstationspelletjes, laptop, fototoestel, bankkaart, gsm,…
Pas na een uur verliet het trio het appartement en lieten ze Bart gekluisterd aan zijn bureaustoel achter. De jongeman slaagde er in zich met één hand los te wrikken en liet zijn stoel van de trap vallen om de andere hand vrij te maken. Daarna belde hij bij buren aan voor hulp.
Na een week onderzoek konden Davy B. (33) uit Jonkershove (Houthulst) en de broers Tom (29) en Bjorn H. (32) uit Middelkerke als verdachten gearresteerd en aangehouden worden. Met de gestolen bankkaart hadden ze in Middelkerke geld proberen af te halen en ook met de gestolen gsm hadden ze een spoor achtergelaten. Davy B. bleek een vriend van het slachtoffer. Of althans, dat dacht hij. “Nu weet ik dat hij niet te vertrouwen is en twee gezichten kan tonen”, zucht Bart. “Maar waarom hij mij samen met die twee broers heeft overvallen, dat weet ik niet en knaagt elke dag aan mij. Haatte hij me dan zo hard? Of was hij jaloers op mijn spelletjes? Ik had er veel ja, maar rijk ben ik nochtans niet. Door mijn autisme leef ik van een uitkering. Maar ik ben spaarzaam, ga niet op café, drink geen alcohol, rook geen sigaretten, ga niet uit,… Op die manier heb ik dan wat geld over om spelletjes te kopen. Het is mijn enige vorm van ontspanning. Ik verloor zo’n 140 spelletjes door de overval, net als bv. unieke Pokemonkaarten die uniek en flink wat geld waard waren. Ik zag ze niet meer terug, waarschijnlijk zijn ze verkocht.”
“Na de overval ben ik volledig ingestort”, vertelt Bart. “Ik durf niet meer alleen buiten te komen. Naar de winkel ga ik meteen na openingstijd, in de hoop dat er dan nog geen klanten zijn. Ik slaap slecht en heb angst dat ze na hun vrijlating me opnieuw zullen opzoeken en wraak zullen nemen. Daarom verhuisde ik ondertussen.” Hoe zwaar het trauma op Bart inhakte, bleek onlangs nog tijdens een uitstapje met zijn ouders naar Oostende. “Ik dacht dat ik één van de daders en zijn stem herkende”, geeft hij toe. “Ik stond verstijfd van de schrik, kon niet meer bewegen. Hopelijk slijt dat trauma de komende weken en maanden toch een beetje.” Een deskundige moet nu onderzoeken welke gevolgen de overval op Bart had. Pas daarna zullen de drie verdachten hun verdediging kunnen voeren. Ondertussen blijven ze in de cel. (LSi)
Fout opgemerkt of meer nieuws? Meld het hier