Familie Poppe neemt Ivo niks kwalijk: “Moeder was helemaal uitgeput”

© BELGA
Redactie KW

Op het assisenproces tegen Ivo Poppe (61) hebben de broers en een zus van de beschuldigde hun getuigenis afgelegd. De diaken staat ook terecht voor de moord op hun moeder Ivonna Vanhaverbeke (90), maar dat lijkt zijn familie hem niet kwalijk te nemen. Ze stelden dat hun moeder klaar was met het leven.

“Ik kan alleen maar bevestigen dat ik Ivo ken als iemand die altijd dienstbaar is. Hij is altijd bereid om mensen te helpen”, vertelde zijn jongere broer Piet. Zijn zus Lieve beaamde dat volmondig. “Sociale bewogenheid en mensen helpen is de rode draad die loopt doorheen zijn hele leven.”

De broers en de zus van Ivo Poppe schetsten ook de laatste weken en dagen van hun moeder. “Rond haar 90ste jaar was ze ziek en helemaal uitgeput. Op een bepaald moment moest ze naar het ziekenhuis. Het lag in de lijn van de verwachtingen dat ze niet lang meer ging leven”, aldus Lieve. Volgens Paul Poppe had ze zelfs al afscheid genomen. “De namiddag ervoor nam ze onze handen vast en zei ze ‘stel het wel’. Ze was helemaal uitgeput, haar ogen vielen toe als ze wilde vertellen.” Ook Piet herinnerde zich die namiddag goed. “Dat was een hoopje mens, ik herkende moeder bijna niet meer. Ik heb letterlijk gezegd dat het niet lang meer zou duren.”

Ze was ook niet dodelijk ziek, maar ze zei wel dikwijls dat ze het niet meer zag zitten. Ze was echt wel levensmoe

De huisartsen van Ivonna Vanhaverbeke schetsten een gelijkaardig beeld. “Ze was heel zwak en heeft zich nooit aan het rustoord aangepast”, aldus dokter Josson. Over euthanasie werd weliswaar nooit gesproken. “Ze was ook niet dodelijk ziek, maar ze zei wel dikwijls dat ze het niet meer zag zitten. Ze was echt wel levensmoe”, zei dokter Dujardin. Voor euthanasie kwam de vrouw dus eigenlijk sowieso niet in aanmerking. “Technisch hebben we veel vooruitgang geboekt, maar op emotioneel vlak misschien niet. Voor iemand die levensmoe is, hebben we nog niet veel meer te bieden dan 30 jaar geleden”, vulde dokter Josson aan.

Over de beschuldigde wist Frans Josson geen slecht woord te vertellen. “Hij was heel correct, vriendelijk en sympathiek. Het nieuws over de feiten is in Wevelgem aangekomen als een bom.” De getuige leek ook enig begrip te tonen voor het handelen van Ivo Poppe. “Iedereen zal het er wel mee eens zijn dat er een grens overtreden is, maar soms ligt die grens wel wat moeilijk voor iemand die meegaat in het lijden van iemand. Soms zijn er situaties waar wat niet goed is, toch begrijpelijk is. Het is aan jullie om te oordelen wat kon en wat niet kon.”

(BELGA)