Gewezen OCMW-directeur drukte 485.000 euro achterover: “Zo gemakkelijk dat het verslaving werd”

De voormalige OCMW-directeur riskeert vier jaar cel. © AFr.
Redactie KW

De voormalige OCMW-directeur van Torhout riskeert in de Brugse rechtbank vier jaar cel, de helft met uitstel, voor grootschalig gesjoemel. De man drukte op 15 jaar tijd minstens 485.000 euro achterover. Volgens de procureur financierde hij er zijn luxeleventje mee. “Verre reizen, restaurantbezoeken en prostituees: zijn vrouw maakte hij wijs dat hij een bijverdienste had”. Dirk S. boog het hoofd en gaf alles toe. “Het ging zo gemakkelijk dat het een verslaving werd.”

Als directeur van het Sociaal Huis, onderdeel van het Torhoutse OCMW, genoot Dirk S. (67) een onberispelijke reputatie. Maar dat veranderde in november 2016 abrupt toen een alerte medewerkster tijdens zijn afwezigheid een blik op de rekeningen wierp. S. bleek al 15 jaar via diverse schimmige constructies OCMW-geld in eigen zakken te stoppen. Aanvankelijk leek de fraude mee te vallen maar een audit wees uit dat de man minstens 485.000 euro verduisterd had. “Het totaal nadeel is ongetwijfeld nog groter”, stelde de procureur woensdag. “De beklaagde werkte al heel lang voor het OCMW, waardoor bepaalde gegevens niet meer beschikbaar waren.”

Dirk S. had verschillende manieren ontwikkeld om te sjoemelen. Zo kende hij geld toe aan mensen die nooit om steun hadden gevraagd of die niet meer in Torhout woonden. Om dit te verdoezelen maakte hij tal van valse documenten op. Ook cliënten in budgetbeheer werden volgens de procureur niet ontzien. “Voor sommigen maakte hij een tweede afnamerekening. Op weg naar huis haalde hij het geld van die tweede rekening af. En als ze om extra geld vroegen was het antwoord dat er geen reserve meer was.”

Blind vertrouwen

Een van die cliënten is een intussen overleden vrouw. “Mijn cliënte werkte zich kapot om de studies van haar dochters te betalen”, pleitte de advocaat van de burgerlijke partijen. “Ze had een blind vertrouwen in die man terwijl ze door zijn toedoen heel veel zwarte sneeuw heeft gezien.”

Terwijl de slachtoffers in armoede leefden gebruikte S. het verduisterde geld om zijn luxeleventje te financieren. “Hij spendeerde het aan verre reizen, restaurants en bezoekjes aan prostituees”, ging de procureur verder. “Zijn vrouw maakte hij wijs dat hij een bijverdienste had bij de International Association of Ultrarunners (IAU), waar hij destijds voorzitter was. De feiten getuigen van een manifest gebrek aan respect voor de armen in onze samenleving.”

Ultraloopfederatie

Dirk S. boog het hoofd en gaf alle feiten toe. “Hij besefte heel goed dat hij verkeerd bezig was maar het ging zo gemakkelijk dat het een soort verslaving werd”, pleitte zijn advocate Tina Houtman. “Mijn cliënt wil hier wel benadrukken dat het grootste deel van het geld naar zijn buitenlandse uitstappen voor de ultraloopfederatie ging. Hij reisde geregeld naar Australië of Nieuw-Zeeland en moest er zijn hotel zelf betalen. Hij wou de federatie naar een hoger niveau tillen. Een hobby die helemaal uit de hand liep.”

Meester Houtman legde uit hoe Dirk S. door de affaire alles kwijtspeelde. “Zijn sociaal netwerk stortte volledig in en hij wordt overal scheef bekeken. Hij werd ontslagen, moest opstappen bij de IAU en zag zijn huwelijk op de klippen lopen.”

“In plaats van een ambtenarenpensioen ontvangt hij nu een minimumpensioen en hij woont in een klein huurappartement in Ieper. Hij wil er wel alles aan doen om zoveel mogelijk terug te betalen.” De verdediging drong aan op een straf met uitstel, eventueel gekoppeld aan voorwaarden. “Zijn strafblad is blanco en de zaak sleept ook al heel lang aan”, besloot meester Houtman.

Dirk S. drukte op het einde van de pleidooien zijn spijt uit. “Ik kan mij enkel diep schamen”, zuchtte hij. “Ik heb een zware prijs betaald en zal die mijn hele leven blijven betalen.” De uitspraak volgt op 23 februari. (AFr)

Fout opgemerkt of meer nieuws? Meld het hier