Deze vier assisenprocessen bepalen het najaar

Rita Waeles werd neergestoken op de parking van de rechtbank in Veurne. (GF) © GF
Laurens Kindt

Dit najaar staan er maar liefst vier moordprocessen op de West-Vlaamse agenda. Van een liefdesdrama, over een geweer dat ‘per ongeluk’ afging, naar deel 2 van de saga rond het ‘duivelskoppel, tot de tragische dood van een achtjarig jongetje, die met een dodelijke hoeveelheid ether werd teruggevonden. Een overzicht.

De moord op de parking van de rechtbank

“Je hebt me gestoken. Ik ga dood.” Rita Waeles (61) begreep er niets van, die woensdagochtend van 7 maart in 2018. Even daarvoor hadden zij en haar ex-man Mohamed Koukouh (71) nog complimenten gekregen van de familierechter in de zittingszaal van de rechtbank in Veurne. “Er zijn weinig mensen die zonder ruzie en zo verstandig uit elkaar kunnen gaan”, had de rechter hen geprezen. Veertig jaar waren ze getrouwd geweest, drie kinderen hadden ze samen opgevoed. Maar eind 2017 had Rita via Facebook iemand anders leren kennen, Nederlander Erik Kuijper. Aan hem had ze opgebiecht dat het al twintig jaar slecht ging in haar huwelijk met Mohamed, dat ze hem beu was en dat ze weg wou. Op 4 januari 2018 had Rita haar besluit genomen. Met 20.000 euro die ze van de rekening afhaalde, trok ze richting Friesland en begon ze een nieuw leven met Erik Kuijper.

Twee keer reed Mohamed Koukouh met een hoop kleren van Rita naar Friesland, in de hoop zijn vrouw terug te winnen maar telkens keerde hij alleen terug. Rita keerde niet terug, behalve op die noodlottige dag toen ze de scheiding wilde regelen voor de familierechter. Mohamed Koukouh stond haar en Erik op te wachten, bij hun aankomst kreeg Mohamed nog een kus van Rita. Samen wachtten ze in de gang tot hun zaak voorkwam en nadien zou Mohamed haar nog wat kleren geven. Omdat het regende, parkeerde hij zijn auto naast die van Erik Kuijper.

“Plots zei Rita dat ze mij nog meer zou pluimen”

“Ik vroeg Rita om mij het geld terug te geven dat ze van de rekening had gehaald. Dan zou ik haar kleren geven. Maar ze zei plots dat ze geen geld mee had en dat ik moest zwijgen of ze zou me nog meer pluimen. Ze haalde de kleren uit de koffer, ik zei haar dat ik nog iets had voor haar dat vooraan in de wagen lag. Daar nam ik de schroevendraaier, draaide me om en haalde uit. Rita is dan weggelopen en ik ben weggereden”, verklaarde Mohamed Koukouh aan de politie.

Toen hij onderweg naar huis op een politiecombi met loeiende sirene botste, besefte hij dat de agenten hem zochten en liet hij zich inrekenen. Sindsdien zit de man, die lijdt aan een spierziekte, doof en dementerend is, in de gevangenis. Uit het onderzoek blijkt dat Rita Waeles al sinds 2015 met andere mannen chatte op het internet en dat dit al meermaals voor zware spanningen in het huwelijk had gezorgd. Mohamed Koukouh moet zich vanaf 25 september voor het assisenhof verantwoorden wegens moord. Hij wordt bijgestaan door de ervaren assisenpleiter Kris Vincke.

De steekpartij die een schietpartij bleek

Isabelle Deschodt en William De Bondt in betere tijden. (GF)
Isabelle Deschodt en William De Bondt in betere tijden. (GF)© GF

Het was een duidelijk ladderzatte William De Bondt (53) die op 18 juli 2017 om 19.30 uur vanuit zijn appartement in Diksmuide naar de hulpdiensten belde. De calltaker van de noodcentrale had de grootste moeite om te verstaan waarom de man 112 had gebeld. “Ze is neergestoken in het park. Help! Mijn vrouw ligt hier dood te bloeden in ons appartement”, bleek de boodschap te zijn. Meteen rukten de hulpdiensten massaal uit. In de bovenste flat van residentie Botanique in de Stationsstraat troffen ze inderdaad een stervende Isabelle Deschodt (38) aan. De vrouw werd nog met een brandweerladder uit het appartement gehaald en gereanimeerd, maar stierf later in het ziekenhuis aan haar verwondingen.

“Ik heb de hele namiddag naar de Tour de France gekeken en ben in slaap gevallen. Plots schrok ik wakker toen Isabelle thuis kwam. Ze zat helemaal onder het bloed en zei dat ze neergestoken was in het park hier vlakbij”, verklaarde William De Bondt aan de politie. Omdat er nergens in de traphal van het appartementsgebouw ook maar één druppel bloed te bespeuren viel, wisten de agenten al meteen dat De Bondt met hun voeten aan het rammelen was. De man werd in de boeien geslagen en mocht zijn roes uitslapen in de cel.

Ondertussen achterhaalde de wetsdokter dat het slachtoffer een gapende wonde in de borststreek had en dat ze dus inderdaad moest overleden zijn aan de gevolgen van een messteek. Maar nergens in het appartement was er een mes te vinden. Bij de inwendige lijkschouwing kwam de aap uiteindelijk uit de mouw. Diep in het lichaam van Isabelle Deschodt bleek een minuscuul bolletje metaal te zitten. Een kogel, afgevuurd uit een antiek wapen, zo wist wapendeskundige Eric De Durpel te achterhalen.

“Plots ging het wapen af en zag ik Isabelle op de grond vallen.”

Geconfronteerd met die resultaten ging William De Bondt alsnog door de knieën, al was dat maar gedeeltelijk. “Ik zat in mijn zetel te prutsen met een Liégeois-geweertje, een antiek wapen dat ik geërfd heb van mijn vader. Plots ging het af en zag ik Isabelle op de grond vallen. Het was echt per ongeluk. Ik heb nooit de bedoeling gehad om Isabelle te doden. Dat ik niet meteen de waarheid sprak, komt omdat ik geen vergunning heb voor dat wapen”, verklaarde William De Bondt. Tijdens een reconstructie van de feiten bleek echter dat zijn versie van de feiten onmogelijk kan kloppen en dat het geen ongeval kon geweest zijn. Of de beschuldigde desondanks blijft vasthouden aan zijn verhaal, zal moeten blijken op het proces dat start op 23 oktober.

Tweede ronde voor het ‘Duivelskoppel’

Hilde Van Acker en Jean-Claude Lacote bij hun arrestatie. (GF)
Hilde Van Acker en Jean-Claude Lacote bij hun arrestatie. (GF)© GF

Het derde proces op de drukke agenda van het West-Vlaamse assisenhof dit najaar belooft op vele vlakken vuurwerk op te leveren. Maar liefst vierentwintig jaar na de moord op de Britse zakenman Marcus Mitchell (44) in De Haan staat het zogenaamde duivelskoppel Jean-Claude Lacote (54) en Hilde Van Acker (57) voor hun rechters.

Opnieuw, want negen jaar geleden kregen ze beiden al eens levenslang van het assisenhof voor die moord. Daarvan zaten ze nog geen dag in de cel, want toen het hof die veroordeling uitsprak, gebeurde dat in een quasi lege assisenzaal en in de afwezigheid van de twee beschuldigden. Lacote en Van Acker werden weliswaar tijdens het onderzoek allebei kortstondig aangehouden, maar eens ze vrijgelaten werden in afwachting van het proces, kozen ze samen het hazenpad. Maar liefst drieëntwintig jaar lang slaagden ze erin om uit de handen van het Belgische gerecht te blijven.

Nochtans doken ze niet onder om een sober leven te leiden, integendeel: in Zuid-Afrika dook Jean-Claude Lacote op als producer van een realityreeks over de politie. Het koppel leidde er een jetsetleven in één van de betere wijken van Johannesburg. Tijdens hun jaren op de vlucht, leefde het koppel ook in Miami (VS) en Brazilië. In Zuid-Afrika belandde Jean-Claude Lacote even in de cel, maar ook dan slaagde de Belgische justitie er niet in om hem bij de kraag te vatten. Integendeel: met een list slaagde een medeplichtige van Lacote – volgens sommigen Hilde Van Acker – erin om hem uit de gevangenis te bevrijden.

Hoe betrouwbaar zijn getuigen nog 24 jaar na de feiten?

Pas eind vorig jaar kon de politie hen traceren in Ivoorkust, het geboorteland van Lacote, en werden ze daar ook gearresteerd. In februari werd het duivelskoppel uitgeleverd aan ons land, sindsdien zitten ze in de Brugse gevangenis te wachten tot hun proces begint. Hoewel ze vroeger – dankzij het inkomen dat meester-oplichter Lacote genereerde – op grote voet leefden en het geld flink lieten rollen, zouden beiden ondertussen aan lagerwal zijn geraakt.

Ze zijn ook niet langer een koppel. Hun minderjarige dochter wordt voorlopig opgevangen bij familie in Frankrijk. Hilde Van Acker lijdt bovendien aan kanker. Zij werd ondertussen door de Brugse speurders al een eerste keer herverhoord maar of dat nieuwe informatie opgeleverd heeft, is onduidelijk. Het is ook maar de vraag hoe betrouwbaar het geheugen van beide beschuldigden of van eventuele getuigen is, 24 jaar na de feiten. Het proces start op 20 november. Hilde Van Acker wordt bijgestaan door advocaat Kris Vincke, zijn confrater Filip De Reuse verdedigt Jean-Claude Lacote.

De ethermoord op kleine Ferre (8)

Ferre Dewerchin liet het leven op amper 8-jarige leeftijd. (GF)
Ferre Dewerchin liet het leven op amper 8-jarige leeftijd. (GF)

Ze konden hun ogen niet geloven, de speurders die op 15 maart 2017 de rijwoning van Ann Vandekerkhove in de Minister Alfred De Taeyestraat in Zwevegem binnenkwamen. Door de enorme puinhoop in de inkomhal hadden ze de grootste moeite gehad om het huis binnen te raken, maar de rest van de woning bleek een al even erg rampgebied. Het vuilnis stapelde er zich op, er stonden zakken met onuitgepakte boodschappen, etensresten vulden de tafel en vooral: heel veel flessen ether. Zowel lege als volle, in de garage, op de salontafel, in de keuken, tot in de badkamer. Aan de politie had Ann Vandekerkhove dan al bekend dat ze zwaar verslaafd was aan ether.

Sinds haar ex-man, de vader van hun zoontje Ferre (8), had verteld dat hij een nieuwe relatie had, was het met Ann Vandekerkhove bergaf en met haar verslaving bergop gegaan. De voormalige verpleegster van het AZ Groeninge in Kortrijk – waar ze haar voorraadje ether vandaan haalde – verwaarloosde zichzelf, maar ook haar zoontje Ferre. De jongen, die zijn moeder doodgraag zag, was op enkele maanden tijd veranderd van een speels, vrolijk kind naar een lusteloos kereltje dat amper nog wilde eten.

“De kleine is dood, hij is in slaap gevallen en niet meer wakker geworden”

Vader Kenny sloeg naar eigen zeggen alarm bij alle mogelijke instanties maar dat leverde niets op. Integendeel: op 15 maart kreeg hij om vijf uur ‘s ochtends zijn ex-vrouw Ann Vandekerkhove aan de lijn. “De kleine is dood. Hij is gisteren gevallen en moest overgeven. Hij is in slaap gevallen in de zetel. Toen ik vanmorgen wakker werd, leefde hij niet meer”, zei ze.

De vrouw had ondertussen zelf de hulpdiensten gebeld. De opgeroepen spoedarts vond het verhaal van Vandekerkhove weinig geloofwaardig en oordeelde al snel – mede door de vele rommel in het huis – dat er mogelijk sprake was van ernstige verwaarlozing, of nog erger: van kindermoord. Ann Vandekerkhove werd meegenomen door de speurders en aangehouden door de onderzoeksrechter op verdenking van moord. Uit de lijkschouwing bleek dat Ferre overleden was aan een dodelijke hoeveelheid ether. Hoewel ze al ruim drie jaar volhoudt dat ze onschuldig is, tekende ze geen enkele keer beroep aan tegen de verlenging van haar aanhouding.

Vanaf 8 december buigt het assisenhof zich over de gifmoord op Ferre Dewerchin. Zijn moeder Ann Vandekerkhove wordt bijgestaan door advocaten Sophy De Coster, Sofie Vermeir en Anthony Mallego. Zij staan tegenover Jef Vermassen, die optreedt voor de vader van Ferre.

Fout opgemerkt of meer nieuws? Meld het hier