Assisen ‘parkingmoord’: “Mohamed was een brave gast”

Op het assisenproces tegen Mohamed Koukouh (71), die terechtstaat voor de moord op zijn ex Rita Waeles (60) op de parking van de Veurnse rechtbank in 2018, zijn de getuigenverhoren afgelopen. Over de beschuldigde viel vandaag geen kwaad woord. “Een harde werker, een goeie lasser en een brave gast”, klonk het.

Na de passage van de toxicoloog, de wetsdokter, de psychiater en de psycholoog was het de beurt aan een aantal vrienden, kennissen en buren van de beschuldigde. “Mohamed was een joviale kerel en altijd zeer correct in zijn werk”, zei een lid van de toneelvereniging waar Mohamed Koukouh voor de klank en het licht zorgde. De getuige was vroeger ook actief als politieman. “In dat kader ben ik eens moeten tussenkomen in dat gezin, voor een probleem met de oudste zoon. Het viel mij toen op dat Rita nogal bitsig kon reageren. Ik denk dat ze gefrustreerd was over het feit dat de goegemeente haar huwelijk met een Noord-Afrikaan niet altijd aanvaardde. In de Westhoek lag dat vroeger nogal gevoelig. Maar Mohamed was goed geïntegreerd”, zei de man. Een ex-collega van Mohamed Koukouh vertelde dat hij de tranen in zijn ogen kreeg toen hij hoorde wat er op de parking van de rechtbank in Veurne gebeurd was. “Ik kon me niet inbeelden dat Mohamed zoiets zou doen. Hij was een harde werker, een goeie lasser en een brave gast. Altijd in voor een grapje, nooit gestresseerd door zijn werk. Rita en hij kwamen geregeld in het café van mijn vrouw. Ik heb ze altijd gelukkig samen geweten”, zei de man.

Handtas spoorloos

Na de middagpauze mocht een lid van de federale politie, die gisteren al met vier mensen getuigde, nog eens passeren. De man moest uitsluitsel geven over waar de handtas van slachtoffer Rita Waeles naartoe is. De onderzoeksrechter verklaarde gisteren dat die handtas teruggegeven werd aan haar kinderen maar dat blijkt niet het geval te zijn. “Wij hebben die handtas bezorgd aan de lokale politie. Daar hebben ze beslist dat ze niet teruggegeven moest worden, maar dat ze de handtas zouden neerleggen op de griffie. Toen ze dat wilden doen, bleek de handtas echter spoorloos. De enveloppe met 190 euro die erin zat – en die bestemd was voor kleinzoon M. – is wel aan het jongetje gegeven”, klonk het. De handtas van het slachtoffer is voor de verdediging belangrijk – omdat ze duidelijkheid kan brengen over haar financiën – maar ze blijkt dus spoorloos verdwenen.

Wetsdokter

Voorzitter Antoon Boyen kwam nog eens terug op de verklaring van de beschuldigde. Bij zijn ondervraging vrijdag vertelde Mohamed Koukouh dat hij de steek met de schroevendraaier gaf op het moment dat hij ook een pak kledij aan Rita Waeles teruggaf. De schroevendraaier in zijn rechterhand, de kleren in zijn linkerhand. “Ja, ik heb ze zo gegeven”, toonde Mohamed Koukouh waarbij hij zijn twee handen recht vooruit stak. “Dat kan niet”, stelde de voorzitter vast. “Uit de verklaring van de wetsdokter (Geert Van Parys, LK) blijkt dat de steek van boven naar beneden liep en niet horizontaal. Maar u blijft daar dus bij?”, vroeg de voorzitter. De beschuldigde knikte. “En waarom had u 2.900 euro en 7000 Marokkaanse dirham bij u op de dag van de feiten?”, wou de voorzitter nog weten. “Omdat ik bang was dat Rita of de kinderen dat geld uit de kleerkast zouden komen stelen, waar het al twee jaar verstopt lag”, antwoordde Mohamed Koukouh.

Racisten

Na de passage van de politieman maakten de buren van het koppel uit de Alfons Van Heelaan in Lo-Reninge hun opwachting. Buurvrouw Brigitte begroette de beschuldigde met haar breedste glimlach. “Mohamed was altijd vriendelijk en behulpzaam. Verzorgde zijn tuin piekfijn, altijd aan het werk. Rita, dat was een ander verhaal. Ze was kwaad op ons omdat ze dacht dat mijn ex-man, die bij de politie werkte, ervoor zorgde dat haar oudste zoon in de problemen kwam. Ze noemde ons racisten. Maar heel Lo had schrik van die oudste zoon. Vuilzakken kapot snijden, boompjes uittrekken, auto’s beschadigen, dat soort dingen. Later belandde hij in een jeugdinstelling en ook de andere twee kinderen raakten aan de drank en de drugs”, schetste de getuige. Dat het slachtoffer onder de knoet zat tijdens het huwelijk met Mohamed Koukouh klopte volgens de getuige niet. “Nint, Rita was een vrije vrouw. Ze deed wat ze wilde doen”, klonk het. “Iedereen in de buurt vond het vreemd dat ze plots weg was. De dagen voordien had ze nog gepraat over een veranda die ze wou zetten. Ze leek nog vol plannen te zitten. Ik had echt compassie met Mohamed toen Rita vertrok. Ik zou graag hebben dat hij snel weer naar huis komt”, zei de getuige. “We zullen daar proberen voor zorgen”, antwoordde advocaat Kris Vincke haar.

Drugsdeals

Ook de naaste buren hadden geen slecht woord voor de beschuldigde. “Wanneer we thuiskwamen van op reis, had hij altijd ons gras afgereden zonder dat we dat vroegen. Als we hem iets vroegen, hielp hij ons. Het was duidelijk dat Rita binnen dat huwelijk de broek droeg. Als er ruzie was, was het meestal tussen Rita en de kinderen, niet tussen Rita en Mohamed. Zij spraken elkaar met ‘mamaatje’ en ‘papaatje’ aan, ze straalden genegenheid uit. Het was een donderslag bij heldere hemel toen Rita vertrok”, vertelden buren Luc en Claudine. Het koppel woont nog altijd in de Alfons Van Heelaan. “Ondertussen woont de jongste zoon van Mohamed terug in dat huis. We zijn bang. Van hem en van zijn oudere broer. Mensen die onder invloed zijn, je weet niet wat je daar van mag verwachten. Die jongste zoon heeft een brandstichting op zijn geweten. Wij waren van plan om verbouwingswerken te doen aan ons huis maar nu twijfelen we. We weten eigenlijk niet of we daar willen blijven wonen. Die twee broers, die zijn een gevaar voor de maatschappij. Ik heb de politie zelfs gebeld onlangs. Ik denk dat er daar drugs geleverd worden”, zei buurman Luc met trillende stem. “Mohamed verdient het niet om in de gevangenis te zitten, zijn zonen wel”, besloot zijn vrouw.

Woensdagochtend beginnen de pleidooien in de zaak. In de loop van de late namiddag of de avond wordt een arrest verwacht.