Op het assisenproces tegen Mohamed Koukouh (71), die terechtstaat voor de moord op zijn ex Rita Waeles (60) op de parking van de Veurnse rechtbank in 2018, heeft de verdediging gepleit. “Hij had niet de bedoeling om Rita te doden”, klonk het.
Meester Celine Mouton nam als eerste het woord en begon haar pleidooi over de levensloop van de beschuldigde en het slachtoffer. “Mohamed – ik noem hem altijd Mo – is een kind van een groot gezin in Marokko. Op zijn tiende zat zijn schoolcarrière er al op en moest hij beginnen werken. Op zijn vijftiende is hij in Frankrijk beginnen werken, waar hij uiteindelijk belandt bij een firma die waterleidingen aanlegt. Die werkgever heeft hem een opleiding lasser laten volgen. Rita was zijn eerste lief, hij leerde haar kennen in het uitgaansleven. In het begin hadden ze het goed samen. Ze waren voor de vooruit, werkten allebei hard, gingen graag samen uit. Rita droeg de broek en dat werkte. Ze kochten een huis en kregen kinderen. Met die kinderen was het niet gemakkelijk, maar ‘Mo’ en Rita deden hun best. Toen de kinderen 15, 16 jaar werden, begonnen ze te ontsporen. Drank en drugs deden hun intrede en dat werd de rode draad door hun leven. Het werd ook het kruis dat de ouders moesten dragen. Er volgden veroordelingen voor drugsbezit, brandstichting, diefstallen. En dus ook schulden. Het werd zo erg dat Rita haar juwelen meenam als ze het huis verliet”, pleitte meester Mouton.
Miserie
“Die miserie was een nooit eindigend verhaal”, ging meester Mouton verder. “Dat begon te wegen op dat koppel. Rita had moeite om grenzen te stellen, legde de schuld bij anderen, was een echte moederkloek. ‘Mo’ zag dat anders. Hij probeert zijn kinderen actief te helpen. Met verhuizen, met werk zoeken, met boodschappen doen, hij haalt ze weg uit de drugsholen in Veurne. Maar geld geven, dat wou ‘Mo’ niet meer doen. Rita wel. Daar was discussie over, zoals in zoveel gezinnen gebeurt. In 2012 kocht Rita zich dan een laptop. Eerst gebruikt ze die om te bankieren, om te videochatten met familie en om spelletjes te spelen. Maar in 2015 mocht er plots niemand meer meekijken op de computer, later mocht zelfs niemand anders nog die computer gebruiken. Rita werd kattig en liep weg als iemand iets zei over haar chatgedrag. Op een avond betrapt ‘Mo’ haar terwijl ze amoureuze boodschappen zit te typen. Rita loopt weg, maakt een gans drama, maar geeft geen uitleg over haar chatgedrag waarop ‘Mo’ haar bij de kraag grijpt en haar laptop in de vaart smijt”, klonk het.
Stan Van Samang
Met de komst van het internet, had de duivel volgens de advocate zijn intrede gedaan in het gezin Koukouh-Waeles. “Sinds dat incident veranderde het gedrag van Rita. Ze opent een eigen rekening waar ze af en toe wat geld opzet en haar eigen inkomen op laat storten. Ze trekt zich van de kinderen en de kleinkinderen minder aan. Ze eet niet meer samen met ‘Mo’, kijkt niet meer met hem naar Familie. In die periode krijgt ‘Mo’ ook de diagnose van multiple sclerose. Hij begint foutjes te maken in het huishouden, zijn verhalen zijn niet meer allemaal samenhangend. Rita begint het beu te worden om hem te helpen, heeft het te druk met chatten. Met verschillende mannen. Haar dochter logde eens in op haar profiel en botste op zogenaamde dickpicks, van die Stan Van Samang-achtige toestanden. Haar zoon zag haar eens halfnaakt op bed liggen voor de laptop, terwijl ‘Mo’ beneden in de zetel lag. Als ze erover aangesproken werd, loog ze alles af. In december 2017 verklaarde ze haar liefde aan Erik Kuiper. Een maand later reed de ridder op het witte paard met zijn Nederlandse nummerplaat Lo binnen. En ze was weg. ‘Mo’ was niet thuis. Toen hij thuiskwam, vond hij dat post-itje. ‘Ik ben weg, probeer me niet te zoeken. Bedankt voor de mooie jaren, maar het gaat niet meer’, stond erop. Beeld u in wat er dan door je heen gaat. De kapitein van het schip was weg”, pleitte meester Mouton.
Haar medepleiter Kris Vincke kwam nog eens terug op het requisitoir van de procureur-generaal. “Ze maken hier van hem een grote leugenaar, omdat hij spreekt over een ‘zwart gat’. Ik heb hem altijd gezegd dat hij dat niet moest doen, daarover beginnen. Van waar dat komt? Ik weet het niet. In de gevangenis zijn er veel ‘goeie raadgevers’. Op de reconstructie heb ik alles laten stilleggen op het moment dat er over een ‘zwart gat’ begonnen werd. Ik heb met Mohamed dan overlegd, maar hij kon dat niet invullen, dat zwart gat. Ik heb gezegd dat hij dat zwart gat nog als een boemerang in zijn gezicht zou krijgen, maar de waarheid is dat hij het gewoon niet meer weet”, pleitte Kris Vincke. Hij richtte zich vervolgens tot zijn cliënt. “Al van de eerste keer dat ik u zag, had ik medelijden met u. Dag in dag uit bloedt uw hart omdat je het mooiste wat je in je leven had, dat leven ontnomen hebt. Maar de schoonheid van de woorden die je nog altijd gebruikt om over Rita te praten, staat in contrast met hoe Rita over jou praatte”, pleitte hij.
Geen agressieve zot
Daarop kwam hij tot de feiten en de kwalificatie die daarop geplakt moet worden. “Waar zit de voorbedachtheid in dit dossier? Ik zie ze niet. Meer zelfs: voorbedachtheid past niet bij Mohamed. Dat zit niet in zijn karakter. Alle getuigen hebben hier verklaard dat hij geen vlieg kwaad doet, hoe minzaam hij wel is. Dit is geen agressieve zot. Hij heeft zelfs nooit een kwaad woord over Rita gezegd. Zelfs niet nadat ze plots vertrokken was. Integendeel: hij is begaan met haar. Vraagt of ze wel goed eten krijgt. Probeert te weten te komen hoe zij vanuit Nederland toch nog Familie zou kunnen volgen. Is dat wat een moordenaar doet in zijn moordplan? Ik denk het niet”, pleitte Kris Vincke. “Na twee maanden in Nederland was er al 9.000 euro weg. Aan dat tempo zou hun spaargeld dus snel erdoor gejaagd zijn. Maar Mohamed was daar niet kwaad voor. Hij geloofde dat Rita hem de helft nog zou terugbezorgen. De buren verklaarden hem zot, noemden hem naïef”, klonk het.
Zwak dossier
De ervaren assisenpleiter beukte daarop in op het gevoerde onderzoek. “Men heeft een heel zwak dossier en men wil u iets doen geloven dat er helemaal niet is. De onderzoeksrechter veegde het moraliteitsonderzoek onder de mat en waarom? Omdat iedereen positief is over Mohamed. Waarom zijn de kleren niet in beslag genomen? Waar is de laptop van Rita? Waar is haar handtas? Van mij krijgt de onderzoeksrechter een nul op zijn rapport. Zeker als een politieman dan nog komt getuigen dat hij bepaalde dingen wou onderzoeken maar nooit een antwoord kreeg op zijn vraag daarvoor aan de onderzoeksrechter. Diezelfde onderzoeksrechter vond het blijkbaar raar dat mijn cliënt zoveel priemen in zijn auto had maar nooit heeft hij hem daar een vraag over gesteld. Wat een onderzoek is dat?”, klonk het. Ook over het moordwapen was meester Vincke formeel. “Er lag inderdaad veel werkmateriaal in zijn auto. Mohamed was een stielman, dat is toch logisch? En trouwens, had Mohamed echt het plan gehad om Rita te doden, dan had hij wel iets anders uit de auto genomen want er lagen daar veel gevaarlijker dingen in”, stelde meester Vincke, nadat hij aan de jury al het materiaal had getoond dat in de auto lag.
Als het geen moord is, wat is het volgens de verdediging dan wel? “Het is allemaal in een fractie van een seconde gebeurd, in één vloeiende beweging. Mohamed heeft niet gemikt toen hij stak. Hij wist niet dat daar een belangrijke slagader zat. Was hij kwaad? Ja. Wou hij haar dood? Neen. Moest hij dat willen, dan zou hij haar wel meer dan één keer gestoken hebben. Ik heb hier ooit voor het hof van assisen gestaan in een dossier waarbij 136 steken werden uitgedeeld. Dát is moorden”, pleitte Kris Vincke. Volgens hem gaat het hier om slagen en verwondingen met de dood tot gevolg maar zonder het oogmerk om te doden. “Die man heeft niets gepland of voorbereid. Hij wou zijn Ritaatje nooit dood. Eén keer in zijn leven heeft hij de controle verloren en dat heeft Rita het leven gekost. Men zegt dat iedereen in staat is om te doden, bij de juiste omstandigheden. Wel, dat is hier het geval”, besloot Kris Vincke.
Na de middagpauze volgen de replieken.
Fout opgemerkt of meer nieuws? Meld het hier