Op het assisenproces tegen Bennet Demeulenaere (25), die beschuldigd wordt van doodslag op zijn babydochtertje Romy, hebben de burgerlijke partijen donderdagmorgen hun pleidooi gehouden.
De eerste advocaat die het woord kreeg, was meester Céline Mouton. Zij trad op voor de ex-vriendin van de beschuldigde, die samen met hem een dochtertje, L., heeft. “L. is haar zus verloren en het is dan nog haar eigen papa die daar verantwoordelijk voor is. Voor haar is dat een zware dobber en ze was amper vier jaar oud toen dit allemaal gebeurde. Ze was zo trots dat ze grote zus werd en heeft daar die 39 dagen enorm van genoten. Om bepaalde redenen was ze mee naar het UZ in Gent, maar niemand heeft haar daar enige uitleg gegeven – op haar niveau – waardoor dat voor haar enorm traumatisch is geweest”, legde ze uit welke schade L. heeft geleden.
Daarna kwam ze terug op de figuur van Bennet Demeulenaere. “Zorgde hij voor een inkomen? Deed hij het huishouden? Neen, hij was zelfs niet nuchter op een schoolfeest van L. Geld om haar een hobby te laten doen, daar zorgde hij ook niet voor. Hij dacht alleen aan zichzelf. Maar het is een goede papa, hoorde ik hier de hele week. Ik vind dat niet terug in het dossier. Na de breuk met zijn ex-vriendin zorgde hij ook niet zelf voor zijn dochter, het was zijn moeder die ervoor zorgde”, klonk het.
Trots
Na advocaat Mouton was het de beurt aan de ervaren assisenpleiter Filip De Reuse uit Roeselare, die optreedt voor de moeder van het slachtoffertje. Hij richtte zich aan het begin van zijn pleidooi tot haar. “Ik ben trots op u, het proces is niet simpel geweest. Men heeft geprobeerd om er hier ook uw proces van te maken. Ik wil u één iets zeggen: je hebt je niets te verwijten. Want ik weet dat je met enorme schuldgevoelens zit”, zei Filip De Reuse.
Hij schetste een intriest beeld van het verleden van zijn cliënte. “De jeugd van Shana heeft haar met een verschrikkelijke rugzak opgezadeld. Haar moeder was er niet voor haar, haar vader ging dag na dag werken en mishandelde haar. Het was haar oudere zus van acht jaar die voor haar en haar zus moest werken. Ze belandde in pleeggezinnen en later in instellingen. Bennet vertelde dat hij eigenlijk een mooie jeugd gehad heeft, de jeugd van Shana wens je niemand toe. Op haar achttiende raakte ze zwanger en zette de vader van haar ongeboren kind haar op straat. Ze keerde terug naar de kust, waar ze Bennet leerde kennen en al snel met hem ging samenwonen”, pleitte advocaat De Reuse.
“Over meneer Demeulenaere wil ik wel eens iets zeggen”, ging hij verder. “Ik wil best geloven dat hij Shana graag gezien heeft en dat hij voor Romy wou zorgen. Maar er is een hele grote keerzijde aan dat verhaal. Als we kijken naar zijn persoonlijkheidsstructuur dan moeten we vaststellen dat dit in de sterren geschreven stond. Een gigantische drugsverslaving, die me doet denken aan het liedje van Ronny Flex en Lil Kleine: “alle tieners zeggen ja tegen MDMA”. Wel, Bennet zei ook ja tegen MDMA en tegen alle andere mogelijke drugs behalve heroïne. Dan is er nog zijn medicatieverslaving én zijn schermverslaving. Zijn neef was duidelijk. Toen hij die Nieuwjaarsdag binnen kwam, was Bennet op zijn telefoon zijn drakenspel aan het spelen”, pleitte de advocaat.
Hij ging door over de persoonlijkheid van de beschuldigde. “Nog een kenmerk van meneer Demeulenaere: zijn drang naar instant bevrediging. Als hij iets wil, dan moet het nu. Hij heeft het zelf toegegeven dat hij een verwend nest is. Die eigenschap trekt zich overal door. Zijn ex-vriendin heeft het verklaard: hij eiste elke dag seks. Elke dag, ook als zij geen zin had. Er is ook sprake van een agressieprobleem. Als hij geen seks krijgt, als zijn pint er niet snel staat, als zijn moeder niet snel genoeg om drugs rijdt: probleem!”
“Zijn moeder kwam hier liegen alsof het gedrukt stond, dat was net een aflevering van Het Leugenpaleis. De leugens gingen te ver toen ze zei dat ook Shana drie keer met het hoofdje had geschud. Kijk, ik begrijp dat je komt liegen voor je zoon maar dat was er ver over. Het agressieprobleem van Bennet kan je niet minimaliseren: gsm’s, deuren, huisraad, het was allemaal niet veilig voor meneer Demeulenaere. Hij heeft een blanco strafblad, dat is waar, maar dat is een gigantisch cadeau van Justitie want hij heeft wel van alles op zijn kerfstok. Een half strafwetboek zelfs. Alleen: hij is er nooit voor veroordeeld. Omdat justitie in Veurne veel te traag werkt”, klonk het.
De Roeselaarse advocaat sloot af. “Bij het begin van dit proces hebben wij de hoop geuit dat de waarheid zou komen. Maar ze komt niet. Meneer Demeulenaere verandert van scenario alsof wij van onderbroek veranderen. Franky Loosveldt in Het Eiland zei het al: zever, gezever! Ik heb hier een fles Physiomer mee, het fysiologisch water waarin Romy volgens hem gestikt zou zijn. Ik ga er eens mee spuiten”, pleitte De Reuse, waarop hij een wolkje fysiologisch water vernevelde.
“Daar zou Romy dan in gestikt zijn. Zever is het, gezever! Ook de versie van de hondjes die in de zetel sprongen, is dikke zever. Feit is dat hij op dat moment, terwijl zijn kind ligt te sterven, al denkt aan zijn verdedigingsstrategie. Dat is geen blinde paniek. En dan komt de versie van de val uit de zetel. Alleen: een baby van die leeftijd kan nog niet zelf rollen of draaien. Maar zelfs moest het gevallen zijn, dan kon die val nooit die verwondingen veroorzaken. En dan komt hij met verhalen over schudden. Eerst voorzichtig zogezegd, maar we weten nu dat hij Romy minstens in drie fases geschud heeft. En dan nog, dan nog verklaart dat schudden de vele blauwe plekken niet. We moeten er ons bij neerleggen: we zullen het nooit weten. Hij heeft een weerloos kind de dood ingejaagd, een kind dat geen enkele kans gekregen heeft. En waarom? Omdat ze hem irriteerde, omdat ze mekkerde terwijl hij draken aan het vangen was op zijn gsm”, klonk het.
Na een korte pauze komt straks procureur Serge Malefason aan het woord.
Fout opgemerkt of meer nieuws? Meld het hier