Roende

Zundag start de Roende van Vlaanderen in Brugge. De koereurs gon antieden meugen ipstoan. Uut wavorre bedde? ‘Ze legden al heel wat koersvedetten te slapen’, stoend er in de gazette van verlede weke over d’ uutboaters van otil Weinebrugge lanks de Keunienk Alberloane ip Sinte-Machieëls. Koereurs moen fit uut de veren vor in de Roende lik ‘n riesoar no vóóren te kannen spriengen. Ze moen dus goeëd kannen slapen.

‘n Goe bedde en e goe villoo, da zien under belangrikste instrumenten. ’t Eëste vo ’t ontspannen, ’t twidde vor in te spannen. En ip olletweeë ‘liggen’ ze egentlik: je moe ze zieën liggen over hunder giedong!

De koereurs van nu zien gezegend met ’n goe otilbedde en ’n goe koersvilloo. Da wa anders in den tied van Federico Bahamontes, den Adeloare uut Toledo, en Hilaire Couvreur, den Afriekoan uut Sint- Andrieëns.

En ik kan ’t mor ol te goeëd weten, van ‘k hèn nog gereejn met ’n ofgedankte koersvilloo van Hilaire die m’n moeder goed kende. ’t Kader – ‘frame’ lik ofdan ze nu zeggen – van da koersvillootjie hè ‘k nog. ’t Angt an de meur van m’n tuunhuus, m’n werkkot. Vergeleken mè de villoos van nu is dat ’n zwoar gedrocht.

‘k En da villootje via ’n kozieng gekregen die ’t aâ gekregen van Hilaire Couvreur zalve. ‘k En vil joaren mè dat ofdankertjie gereejn. En ook vil koersen gewonnen… in m’n verbildienge en in den of bie ons thuus.s

‘k Woaren vorol goeëd in de bochten van tnegentig groaden in de vieër oeken van de lochtienk. Ter lagen gin kolsieën en ter woaren gin bergen, wal vil pitten en bulten. ‘k Zien óóit e ki tegen ’n meur gevlogen. ’t Was nie de Muur van Geraardsbergen. Zundag ist ie der ook nie bie.