Roeland Gunst, afkomstig uit Kortemark, geeft op onnavolgbare wijze één van de goudhaantjes van de Rode Duivels nog een extra schouderklopje in de laatste rechte lijn richting Brazilië.
Op zijn blog ‘Buitenringer’ bewierookte hij eerder al de stijl en het inzicht van Daniel Van Buyten en Moussa Dembele, vandaag doet Roeland Gunst – voormalig medewerker van De Weekbode Torhout – dat met Kevin De Bruyne. Die staat vanavond, samen met een trits andere Rode Duivels, voor het uur van de waarheid in een hels stadion in Zagreb, Kroatië.
Voortaan doet hij dat dus exclusief voor www.kw.be. Geniet ervan!
Na je komma.
Dag Kevin,
Daar sta je dan, vanavond in Zagreb. Met de bal aan de voet, het mes tussen de tanden. Dat we zonder vrees naar Kroatië konden afreizen, is niet het minst jouw verdienste.
Toegegeven, in het begin was ik niet meteen overtuigd van je kunnen. Ik herinner me nog toen je met een kruisraket tegen AA Gent* pardoes CNN haalde.
Dan weerklinken al gauw de nodige superlatieven, maar met voetballers die na een weergaloze dribbel of een dijk van een match de hemel ingeprezen worden en vervolgens het medaillon ‘eeuwige belofte’ opgespeld krijgen, kan je alle ploegen uit eerste klasse bemannen.
Socrates
Ondertussen begrijp ik hoe je het verschil maakt. Je hebt iets wat niet meteen zichtbaar is voor het blote oog. Je voorzetten en trappen lijken eenvoudig, maar zijn het geenszins. Je maakt acties als een schaakspeler die in een oogopslag alle opties al in overweging heeft genomen. Weet je hoe ze dat noemen? Diepere inzichten.
Eén voorbeeld: in de uitmatch in Macedonië, een stugge pot voetbal, brak je de ban. Je snoepte de bal af van een stuntelende linksback en snelde richting keeper. Waar iedereen een schot in de verste hoek of een voorzet verwachtte, draaide jij hem achteloos binnen in de korte hoek. In de jaren tachtig toonde Socrates, de toenmalige Braziliaanse targetman, je actie naadloos voor.
De voorbije campagne drukte je gaandeweg meer en meer je stempel op de Rode Duivels. Van bescheiden invaller tot complexloze patron. Drie goals en vier assists in amper acht matchen: stevige statistieken zijn dat.
No way, José
Terwijl je bij de Rode Duivels de tegenstand steevast bezweert, gelden in Londen andere wetten. Je ‘status’ – of hoe moet je dat noemen – bij Chelsea is leuk noch eenvoudig. Een voetballer heeft wedstrijdritme nodig. Cru gesteld zijn trainingen voorgekauwde stijloefeningen. Matchen daarentegen staan garant voor onverwachte wendingen en frivole ingevingen die een speler naar zijn beste niveau tillen.
Het is misschien een doekje voor het bloeden, maar je ondergaat de logica van de transfersommen. Ze hebben ocharme 9 miljoen euro voor je betaald. Daarvoor komt oliegarch (sic) Abramovitsj zijn jacht niet eens uit.
Grote onderscheiding
De vorige keer dat ons land zich zonder barragewedstrijden plaatste voor een WK is al geleden van 1990. Tijdens dat WK zat jij nog in de Drongense kolen en keek een jonge Marc Wilmots als invaller toe naar Ceulemans en co.
Terwijl onze kans op een kampioenschap het voorbije decennium hooguit mathematisch mogelijk was, zitten we nu op koers voor een grote onderscheiding. Vroeger was het zoeken naar cijfers na de komma voor een sprankeltje hoop, nu zien we enkel nog jouw komma’s op het veld. Het onderscheid is inderdaad groot.
Man, toon ons – én Chelsea – vanavond nog eens wie de échte ‘Special One’ is.
* het fragment waar je als koddige preminiem bij AA Gent de klavers van het veld speelde, wil ik de lezers niet ontzeggen.
Fout opgemerkt of meer nieuws? Meld het hier