Frank Trybou en Mieke Opsomer uit Staden namen anderhalf jaar geleden b&b Les Hauts de Piolenc over in het Franse dorpje Piolenc, in de Provence. “We hebben vooraf alle pro’s en contra’s op een blad geschreven en dan samen de knoop doorgehakt”, vertellen ze vanuit het zonnige zuiden.
Sommige Belgen kopen zich een bouwval in la douce France om die de daaropvolgende drie jaren helemaal op te kalefateren. Niet zo bij Frank Trybou en Mieke Opsomer, die hun leven in Staden inruilden voor een Frans avontuur in de Provence: zij namen een al bestaande bed & breakfast over. “Grote verbouwingen kwamen er dus niet aan te pas, maar de eerste maanden hebben we toch veel tijd besteed aan de inrichting van Les Hauts De Piolenc“, nuanceert Frank.
In welk opzicht dan wel?
“We wilden toch enigszins onze eigen accenten leggen, maar tegelijk wel de Provencaalse stijl bewaren. Er kwam nogal wat schilderwerk bij te pas dat we zelf uitvoerden. Ook de volledige tuin moest op punt gezet worden en als je op een domein van 5000 m² zit, dan ben je daar wel even mee zoet. Bovendien moesten we ook ons eigen woongedeelte nog inrichten. We hadden ons meubilair in Staden achter gelaten, dus ging het in de eerste weken van de ene meubelzaak naar de andere. Opmeten, kiezen, opnieuw opmeten… En vervolgens wachten op de levering. Daar kruipt nogal wat tijd in.”
Met drie kamers is het al bij al een bescheiden b&b. Een bewuste keuze?
“Als je met zijn tweetjes een b&b wilt runnen, zijn drie kamers ideaal. Een gemiddeld verblijf duurt zo’n 3 à 4 dagen, wat betekent dat elke kamer en badkamer toch twee keer per week volledig in orde gezet moet worden, van stofzuigen over poetsen tot de ramen wassen. Bovendien heb je de was van lakens en handdoeken. Er kruipt meer tijd in dan je denkt. We staan dan ook vroeg op – rond 6 uur – om eerst vers fruitsap te persen en het zwembad in orde zetten. Daarna gaan we naar de bakker, want om half negen moeten we klaar zijn voor het uitgebreid ontbijt, waar een vers gebakken eitje ook niet mag ontbreken.”
“Rond half elf verlaten de laatsten de ontbijttafel en kunnen we beginnen aan ons dagelijks onderhoud. Tussendoor worden mogelijke uitstapjes met de gasten overlopen en helpen we hun dag in te vullen om onze boeiende streek te verkennen. Een bezoekje aan het plaatselijk wijndomein mag daar zeker niet bij ontbreken. Of Avignon, of de Mont Ventoux…”
Is deze verhuizing nu ook voorgoed? Of willen jullie veel later, in de echte ‘herfst van jullie leven’, toch liever dichter bij jullie naasten kunnen wonen, in België?
“We zitten hier super en het mooie weer hier doet velen watertanden. Zolang we dit samen aankunnen, is een terugkeer naar België niet aan de orde. Maar je weet nooit, er kan altijd iemand ziek vallen. We missen natuurlijk de kinderen en de kleinkinderen, maar we hebben wekelijks een paar keer contact via Facetime. Op een echte knuffel is het soms wel een beetje lang wachten…”
“We hebben vooraf alle pro’s en contra’s goed afgewogen vooraleer een beslissing te nemen. We noteerden ze allemaal op een groot blad en hebben samen de beslissing genomen. Eens die beslissing is genomen, moet je er een goed gevoel bij hebben. En dat hadden we beiden.”
Frankrijk is de laatste maanden amper nog uit het nieuws te branden. Charlie Hebdo, de aanslagen in Parijs, studentenprotest, maar ook het EK en de Tour, waar iedereen de adem inhield dat er geen terreurdrama’s zouden volgen. Geen schrik gehad dat het toerisme in elkaar zou stuiken? En geen schrik gehad tout court?
“Schrik hebben we echt niet gehad, we zitten toch in een landelijk gelegen dorp. Maar je staat toch stil bij die akelige dingen. Sommigen twijfelen misschien om het vliegtuig of de TGV te nemen, maar onze meeste gasten komen meestal toch met de wagen om hier te streek te verkennen.”
Wat doen jullie er in de vrije tijd?
“Tijdens het seizoen is er niet veel vrije tijd over, buiten het seizoen keren we toch een drietal keren terug naar België in de vakantieperiodes om wat tijd door te brengen met de kinderen en kleinkinderen. Daarnaast is Mieke lid van de plaatselijke wandelclub en gaat ze twee maal per week op stap. We fietsen ook veel, want de Provence is een prachtige streek om langs de lavendelvelden of de zonnebloemen te toeren.”
“Ik ben lid van de tennisclub tegenover ons domein en probeer elke zaterdag en woensdagvoormiddag een balletje te slaan met een vaste bende vrienden. Soms zijn we met acht en verdelen we ons over twee terreinen om een dubbelspel te spelen en er achteraf nog eens over te ‘klappen’ met een echte pastis in de hand… Via die contacten in de wandel- en tennisclub leerden we vlug nieuwe mensen kennen. We zijn zo al snel goed ingeburgerd geraakt: ‘ah les Belges sont là’, zeggen ze dan…”
(Frederik Jaques)
Reis rond de wereld - 2016
Fout opgemerkt of meer nieuws? Meld het hier