Een gesprek met Stef Bos is altijd boeiend én leerrijk, want Stef tovert wel altijd iets uit zijn hoed dat we nog niet weten, zoals over een exclusief instrument dat in Avelgem werd gemaakt.
Blikken we terug op onze recentste babbel van deze week, dan stond Stef plots stil over de periode van de Baccarabeker in Middelkerke. Inderdaad, onvergetelijke momenten. En dan begon Stef eveneens te praten over zijn nieuw muziekinstrument. Een instrument dat speciaal voor hem werd gemaakt door een West-Vlaming, namelijk Hugo Valcke uit Avelgem. “Hugo werkte voor Willem Vermandere en hij is ook een eminente gitaarbouwer”, zo begon Stef zijn verhaal. “Ik ken die al 30 jaar. Ik ben geen échte gitarist, maar mijn toenmalige gitarist uit Brugge kende Hugo. Zo ben ik bij hem terecht gekomen. Hij kreeg van mij de bijnaam Winnetoe, door zijn lang haar”, lacht Stef. “Rij je door dorpen in West-Vlaanderen, dan vind je nog zo’n echte karakteristieke figuren terug. Hugo is één ervan. Een heel lief man, een bekwaam man. Vorig jaar had ik een instrument nodig. Een Dulcimer, één akkoord, drie snaren, iedereen kan daarop spelen. Ik ging langs bij Hugo in Avelgem en vroeg aan hem om zo’n instrument te maken. Ik zei : jij mag het maken, stop er je eigen ziel in ! Hugo deed echter meer. Hij voegde aan het nieuwe instrument nog één snaar eraan toe. Ik zei aan Hugo dat hij op dit nieuwe instrument een patent moet nemen. Het instrument had geen naam, maar ik gaf mijn instrument zélf een naam : The Falcon (De Valk), ook een beetje een verwijzing naar de familienaam van Hugo. Volgens mij bestaat dit instrument nog niet dat Hugo heeft gemaakt. Het is gebaseerd op een Dulcimer, een kleine gitaar met vier snaren. Maar dit instrument heeft in feite nog weinig te maken met en Dulcimer. Je kan er niet heel veel akkoorden op spelen. Het past dus bij een eenvoudig mens als ik. Speel erop in een oude kathedraal en alle atheïsten worden op eens gelovig”, glimlacht Stef. “Ik speel er al bijna één jaar op. Ik heb me nog nooit zo verbonden gevoeld met een snaarinstrument. En de klank ? Het heeft iets Keltisch. Iets van een banjo en een Turkse Tzass tegelijk. Hugo heeft een veel betere versie gemaakt. Wat ben ik trots op dat instrument uit West-Vlaanderen. Het gaat hier ook over authenticiteit : iemand uit Avelgem die met een instrument op de proppen komt dat niet bestaat in deze wereld. Chapeau !” (PADI)
Fout opgemerkt of meer nieuws? Meld het hier