Pieter De Wulf van Groep24 (Comedyshows, Show-Time, Promobom, Monopoly, Nicholas) uit Brugge is eveneens zwaar ontgoocheld na de beslissingen van de Nationale Veiligheidsraad, waardoor de evenementensector nog niet uit het diepe dal kan kruipen.
Pieter formuleert heel duidelijk zijn visie : “Ofwel laat je toe om rendabele events te organiseren ofwel geen. Maar op die manier werken, is een sector traag wurgen. Kleine events toelaten die eigenlijk voor de professionele sector financieel onrendabel zijn is als een bakker slechts 5 broden laten verkopen, een café slechts 10 pinten of een vliegtuig laten vliegen met slechts 20 man. Veel respect voor collega’s die het proberen, maar ik vind het een verkeerd signaal. Niemand mag denken dat onze sector kan draaien op 100 of 200 kaarten tenzij je er een lading subsidies overheen kapt. We zijn gesloten, niet omdat we het willen, maar omdat het gewoon niet anders kan. Ik wil “Ja maar je mag events voor 100 of 200 man doen” niet meer horen. Sluit de sector en compenseer ze fair, we hebben jarenlang zonder subsidies cultuur aangeboden aan democratische prijzen, belastingen en sociale bijdragen betaald. Waar hebben we het verdiend om nu zo in de steek te worden gelaten ?”
“Ik geloof dat iedereen organiseert om goed te doen vanuit hun eigen standpunt. Sommigen om hun zaak te redden, anderen omdat ze het een leuke hobby vinden en nog anderen omdat ze deze opdracht hebben vanuit de gemeenschap en hiervoor gesubsidieerd worden. En dat kan al eens wringen tussen sommige mensen. Gesubsidieerden kijken anders naar corona dan commerciële organisatoren, professionelen strijden niet met gelijke middelen als hobbyisten in een beperking tot 200 bezoekers en sommigen vinden het een verkeerd signaal om als commerciële organisator shows te plaatsen waarop je geen of onvoldoende middelen uit kan halen, omdat dit een verkeerd signaal de wereld instuurt. Is het wel verstandig shows te organiseren die nauwelijks rendabel zijn ? Is dit geen verkeerd signaal naar publiek en overheid waarmee we een vals gevoel geven dat onze sector het wel kan redden met 100 of 200 man ? Er is volgens mij ook een probleem dat in de media alle organisatoren op één hoop worden gesmeten. Kunnen we een signaal geven dat “evenementen organiseren” een zeer complexe groep is bestaande uit gesubsidieerden, professionelen en hobbyisten en dat deze allemaal hun nut hebben in de wereld van de events, maar dat ze ook allemaal andere belangen hebben en dat het nooit de bedoeling kan zijn dat we tegen elkaar worden opgezet. Ik pleit voor wederzijds begrip en dialoog. Ik hoor verwijten aan beide zijden dat “commerciëlen maar een buffer hadden moeten aanleggen in goede tijden” als dat “gesubsidieerden subsidiëslurpers zijn die zich toch geen zorgen moeten maken”. In beide uitspraken zit misschien wat waarheid, maar ook heel wat ongenuanceerdheid en bovendien helpt elkaar verwijten ons geen centimeter vooruit in de strijd tegen corona en de financiële impact ervan. Zelf voel ik me ook vaak onbegrepen en heb ik moeite om mijn temperament te beheersen, maar een goed beleid boven deze zinloze discussies die perspectief biedt aan het gesubsidieerde circuit, het commerciële circuit en de hobbyisten zou veel kunnen oplossen.”
“Een bureaucratische regelgeving waarbij velen door de mazen van het net glippen als het op steun aankomt zal niet bijdragen tot rust in onze sector. Wanneer heb je een fysiek winkelpunt en wanneer niet en waarom is dit een maatstaf om ondersteuning te krijgen ? Als je theaterzaal waarin je altijd organiseert wordt gesloten, dan ben je zelf ook gesloten lijkt me ? Organisatoren huren die zalen zoals een handelszaak een winkelruimte huurt… of niet ? En straffen we niet degene af die inventief zijn en niet bij de pakken bleven zitten en hun zaak probeerden om te schakelen ? Als je door hard werken je omzetverlies kon terugdringen van 70% naar 50% verlies je alle steun, want je moet minstens 60% omzetverlies hebben en dus ben je eigenlijk de dupe van je creativiteit en je werklust. Tenslotte vind ik het enorm belangrijk om ook even heel wat mensen onder de aandacht te brengen die vaak worden vergeten. De laatste jaren was er terecht veel aandacht voor ons ecosysteem dat bedreigd is. Een keten in de natuur dat nauw samenhangt en als je een schakel uitgooit valt het systeem om. Wel, het evenementensysteem werkt ook zo. Techniekers, regisseurs, affichagebedrijven, (private) zaaluitbaters, verhuurbedrijven voor alles wat de event sector nodig heeft, cultuurcafés, cateringbedrijven,… hebben elkaar nodig. Doordat velen vergeten worden, zelfs nauwelijks worden gehoord laat staan ondersteund, ben ik bang dat onze wereldvermaarde eventsector terug in de tijd zal worden gekatapulteerd.” (PADI)
Fout opgemerkt of meer nieuws? Meld het hier