Muziekgroep Moen over nieuw album: “We houden geen rekening met modetrends”

De groep in actie. © Moen
Patrick Depypere
Patrick Depypere Medewerker KW

Moen is een aparte naam voor een muziekgroep, maar achter deze naam zit een duidelijke betekenis.

Moen ontstond immers in de jaren tachtig in het Don Bosco-college in Kortrijk. Daan Degroote zat daar met gitarist Johan Bulckaert op internaat. Ook niet-internen speelden mee, waaronder Koen Dewaele (bas), die o.a. bij Kadril speelt.

Hogere studies, een job en gezin maakten het echter niet altijd simpel om in de jaren negentig te blijven repeteren en spelen. “Pas ergens in de 21ste eeuw zijn we na een stil decennium terug begonnen met voor een groot deel dezelfde muzikanten. Na tien jaar klikte het nog altijd wonderwel”, zegt bezieler Daan Degroote uit Boechout, die van opleiding regisseur/journalist is. Hij werkte voor WTV (1993-1994), ATV (1994-2004), Woestijnvis, TerZake, 1000 Zonnen (als freelance), enz. Daan is de schrijver van alle teksten en muziek, al beginnen de andere muzikanten nu ook actiever te worden in het muziek maken.

(Lees verder onder de foto)

Daan Degroote.
Daan Degroote.© Moen

De naam Moen is pas rond 2010 bij de reünie ontstaan. “Dat is gewoon de naam van mijn geboortedorp, ergens tussen Kortrijk en Avelgem, langs het kanaal Kortrijk-Bossuit”, vertelt Daan verder. “In 2015 maakten we ons eerste plaatje Zie!Zie!Zie en één jaar later brachten we een benefietsingle voor ZitStil vzw uit: Flipperkasse, een liedje over ADHD. Nu was het tijd voor een full-cd: ‘t Es Tijd, met elf liedjes erop en een bonustrack. Welke muziek we brengen? Iemand zei ooit: een muzikale kruising tussen Flip Kowlier en Willem Vermandere. West-Vlaamse folk-rock dus. We leunen heel dicht aan bij het Zesde Metaal, alhoewel we al veel langer bezig zijn… De taal is het Moens, West-Vlaams dus, maar met een grote Oost-Vlaamse invloed, net als het Waregems… De teksten zijn korte verhalen en zijn precies geschreven van onder de kerktoren. Maar die verhaaltjes zijn universeel en gaan over dingen waar iedere wereldburger mee worstelt. Dat kunnen ADHD, opgroeiende kinderen of religieus fanatisme zijn. Maar evenzeer klimaat of het opgejaagde gevoel waar we met z’n allen mee zitten. In ieder geval maken we de liedjes die we moeten maken en dus houden we geen rekening met modetrends.”

We zitten dus binnen onze groep met een deel West-Vlaamse en een deel Antwerpse muzikanten, wat het repeteren niet eenvoudig maakt

De muzikanten zijn in de loop van de jaren wel wat veranderd, maar de basisbezetting (instrumenten en stijl) is ongeveer hetzelfde gebleven. Een viertal jaar geleden kwam Lucas Caluwaerts (een topviolist uit Deerlijk, woont nu in Antwerpen) erbij. Die heeft de sound wel een pak verruimd. Ook Greg Vanoystayen verruimde de klank met zijn elektrische gitaar. We zitten dus binnen onze groep met een deel West-Vlaamse en een deel Antwerpse muzikanten, wat het repeteren niet eenvoudig maakt. Gelukkig bestaat er internet waardoor er digitaal veel muziek uitgewisseld kan worden”, geeft Daan toe.

De huidige bezetting: Diego Peersman (Boechout – drums en percussie), Johan Bulckaert (Izegem – akoustische gitaar), Koen Deaele (Anzegem) en Tom Adriaensen (Boechout – bas / beiden wisselen wat af, aangezien Koen in veel bands speelt en ver woont), Lucas Caluwaerts (Deerlijk/Antwerpen) – viool), Greg Vanoystayen (Lier – elektrische gitaren en backings), Daan Degroote (Boechout/vroeger Moen – piano, acoustische gitaar en zang). “Samengevat, een West-Vlaams/Antwerps huwelijk“, lacht Daan.

(Lees verder onder de foto)

De cd-hoes.
De cd-hoes.© Moen

Daan stond natuurlijk ook nog even stil bij hun full-cd ‘t Es Tijd, met elf liedjes en één bonustrack. “Sommige zijn nostalgisch, zoals het eerste nummer Zoeme Wulder. De eerste vier tekstlijnen komen trouwens van een oude maat/klasgenoot van mij Rino Defoor, politiecommissaris geweest bij VLAS,die ons live gezien had en een paar dagen later een paar zinnetjes mailde. De rest kwam van zelf… Flipperkasse gaat zoals al gezegd over ADHD, Nen Tragen en Beddeke gaan over de jachtigheid van deze tijd, enz… Enkele liedjes verdienen nog wat extra aandacht : Werner & De Bossen (Ligeno). Dat gaat over een vriend die tien jaar geleden met een herbebossings-project begonnen is in Afrika (Sahel, Burkina Faso). Ik was toen mee als reporter voor TerZake en ben het project blijven volgen. Zalig en zeer duurzaam. Het nummer doet dan ook wat Afrikaans aan. Het groot verdriet van God, dat is mijn geloofsbelijdenis… maar omgekeerd. Het gaat over godsdienstfanatisme en hoe ‘God’ misbruikt wordt voor andere doeleinden. Conclusie: de mens heeft God gemaakt en niet andersom…. maar dat is dus wat filosofischer…”, besluit Daan ons gesprek, die ook stilstond bij een tournee. “Op 16 februari wordt de cd voorgesteld in De Vooruit in Boechout. Daarna gaan we touren, hopelijk ook vaak in West-Vlaanderen.

(PADI)

Fout opgemerkt of meer nieuws? Meld het hier