Sloof je niet uit om de titel van Loïc Nottet zijn nieuwe album te ontcijferen. Het is immers een verzonnen woord. Een mash-up van het Engelse ‘silly’ en het Franse ‘syllogomanie’, wat vrij vertaald een dwang om te hamsteren betekent. Voor Loïc is ‘Sillygomania’ vooral een paswoord, waarmee hij toegang krijgt tot zijn paralel universum van multi getalenteerd wonderkind.
Loïc (24) ontwikkelde de talenten waarvoor hij nu geprezen wordt al van jongs af. Zijn passie voor dans en choreografie raapte hij op na het bekijken van de film ‘Ghost’ van Michael Jackson. Als zanger stak hij de neus aan het venster in 2014 in The Voice, een talentenjacht waartoe hij uitgedaagd werd door een vriend. Loïc aanvaardde de challenge en werd tweede. In 2015 werd hij voor België met een indrukwekkende act vierde op het Eurovisie Songfestival. Datzelfde jaar volgde een deelname én overwinning in het dansprogramma ‘Dance With The Stars’ op TF1 in Frankrijk. Al deze ervaringen bundelde Loïc in zijn debuutalbum ‘Selfocracy’ (2017), waarop hij een inkijk geeft in een melancholische en poëtische wereld, overgoten met een visuele saus van eigentijdse dans. Het album haalde platinum in België.
Op zijn tweede album ‘Sillygomania’ spreidt Loïc zijn volle capaciteiten als singer/songwriter, danser, choreograaf en ontwerper tentoon. Hij dompelt zich onder in zijn passies en angsten en geeft zich bloot in vier diverse karakters : de melancholicus, de verleider, de clown en het kind. Loïc drijft zijn verpersoonlijking van die verschillende karakters tot het uiterste. Beeld je de esthetiek in van een Tim Burton film die fascinaties oproept met Sia’s transgenetische pop… Halloween knipoogt om de hoek met de kortfilm die hoort bij het zoet-zure nummer ‘Candy’. Nieuwe thema’s zijn de weigering om op te groeien in ‘On Fire’, zelfdestructieve charme in ‘Heartbreaker’ en een pleidooi aan de sterren in de enige Franstalige song op het album: ‘Monsieur, Madame’. Alles wordt versterkt, niets is verborgen. Zoals in een sprookje dat hem betovert met donkere magie en waarin hij uiteindelijk zichzelf vindt. Loïc is een fenomeen. Een face-to-face-babbel was in die coronatijden niet mogelijk, zodat we Loïc dan maar spraken via de telefoon.
Drie jaar geleden kwam je eerste album ‘Selfocracy’ uit. Het was een heel groot succes (2x platina in België). Had je daardoor een bepaalde druk of stress om het nu nog beter te doen ?
Loïc : “Niet echt. Ik wil gewoon van dit moment genieten. Ik ben zo trots op ‘Sillygomania’. Ik ben blij met de reacties van mensen erop. Omdat ik veel kranten of opmerkingen op internet lees, facebook. Iedereen lijkt gelukkig te zijn en lijkt echt van het album te genieten. Ik ben dus echt blij met het resultaat.”
Heb je bepaalde zaken anders aangepakt in vergelijking met je eerste album? Verliep het proces anders ?
Loïc : “Hmmm, niet echt. Ik heb een liedje gecomponeerd toen ik naar een film keek, omdat ik echt personages in gedachten moet hebben of kleuren moet hebben. Om een verhaal in mijn hoofd te hebben, om iets te schrijven. Het was dus volledig hetzelfde proces als voor mijn eerste album ‘Selfocracy’.”
Met wie werkte je voor dit album allemaal samen en hoe ben je bij hen terecht gekomen ?
Loïc : “Ik werkte samen met ‘Sacha Skarbek’, een Engelse producer. Hij werkte al met Miley Cyrus aan ‘Wrecking Ball’, Adele en Lana Del Rey… Veel internationale popsterren. Hij woont in Londen en het was een enorme ervaring om naar Engeland te gaan om aan muziek te werken, want het was voor mij de eerste keer. Vervolgens werkte ik met ‘Ken Lewis’ samen, hij is een Amerikaanse producer en hij werkte al samen met ‘Bruno Mars’ en ‘Kayne West’. We gingen dus ook naar New York om te werken aan de mixen van het album, omdat we het volledige album daar hebben gemixt. Ik werkte ook met een aantal Franse producers samen, zoals ‘SkyDancers’, het zijn drie broers en ze maken al jaren muziek. We werkten aan de muziek hier in Brussel. Het was zo cool omdat ik veel nieuwe mensen en artiesten heb ontmoet voor dit album. Het was echt heel cool samenwerken.”
Je nam deel aan The Voice, Eurosong.. Zijn dat shows waar je nu – twee albums verder – nog altijd positief om terug kijkt ?
Loïc : “Oh ja, natuurlijk. Dat was echt gaaf voor mij. Omdat ik het heel leuk vond, toen ik aan ‘The Voice’ deelnam, leerde ik gewoon veel over de interviews. Het was de eerste keer dat ik met een band in ‘The Voice’ speelde en dat was zo’n geweldige ervaring voor mij omdat ik zo jong was en geen ervaringen had. Eerlijk gezegd was het een grote eer om het te doen.”
Is er een verhaal of rode draad doorheen het album dat je wilt meegeven aan de luisteraars ?
Loïc : “Ik had het over de spiegels en de oordelen. En gewoon, dat je moet accepteren wie je bent en er gewoon blij mee moet zijn. In ‘Sillygomania’ heb ik het over het feit dat je soms gewoon moet genieten. Omdat ik iemand ben die veel moeite heeft om de pagina om te slaan en zaken los te laten. Omdat ik iemand ben die zich steeds aan die zaken laat herinneren. Ik heb ook veel geruchten en het is echt moeilijk om daar soms mee te leven en vertrouwen te hebben in de toekomst. Of om in het heden te leven, want als je elke dag over je verleden praat, is het heel moeilijk. En om gelukkig te zijn, moet je de pagina soms omslaan en het gewoon laten gaan. Dat is wat ik probeer uit te leggen in ‘Sillygomania’. Er zijn veel verschillende muziekstijlen op het album. Het is gewoon de weerspiegeling van veel emoties.”
Je kijkt op naar artiesten als ‘Sia’. Hebben zij je kunnen inspireren bij het maken van deze nieuwe muziek ?
Loic : “Ja, natuurlijk. Ik denk bijvoorbeeld dat ‘Sia’ mijn muzikale moeder zou zijn. Omdat ze voor mij zo’n inspiratiebron is. En dat zal ze voor altijd zijn.”
Toen je eerste album uit was, had je dan meteen ideeën voor de opvolger ? Ben je er meteen terug ingevlogen of had je tijd nodig vooraleer je terug naar de studio trok ?
Loïc : “Ik ging meteen terug aan de slag, maar ik dacht nog helemaal niet aan een volledig concept. Ik ben gewoon begonnen met het maken van de nummers en vervolgens koos ik mijn favoriete nummers op mijn computer en begon ik na te denken en te praten over ‘het thema’ of ‘de onderwerpen’. Zo groeide dit nieuwe album.”
Je dans heeft zeker en vast ook invloed gehad op je muziek ? Het heeft je geïnspireerd of toch niet ?
Loïc : “Ja, voor het ritme. Soms denk ik aan het ritme, omdat ik dan al vooruitkijk naar de optredens op het podium. Soms, als ik in de studio ben, zeg ik : ‘Misschien, moeten we het op een andere manier doen.’ Omdat het onmogelijk is om iets leuks te doen met dat ritme. Het ritme helpt soms om een paar kleine dingen op te lossen omdat het een soort gevoel met zich meebrengt.”
Je bent nu al enkele jaren een soloartiest en je bracht al twee albums uit. Wat is er anders aan de Loïc vandaag dan aan uw persoon vijf jaar terug ?
Loïc : “Hmm, ik denk en het is ook zo, ik heb nu zeker wat meer ervaring. En ik ben ook opgegroeid. Maar vanbinnen bleef ik hetzelfde. Ik doe dezelfde dingen en ik werk op dezelfde manier als in het verleden. Ik denk niet dat ik dat ooit zal veranderen. Omdat ik het heel leuk vind om op deze manier te werken en ik hou er gewoon echt van. We zullen dus blijven werken hoe we het nu doen voor de rest van mijn carrière, denk ik toch.”
Ter aanleiding van de release plaatste je op Instagram foto’s met een kleine teaser van een nummer. Op de foto’s zien we je in verschillende outfits, die items zien we ook op de album cover. Welk verhaal zit achter de cover ?
Loïc : “Op de cover draag ik gewoon witte outfits. De andere kleding ligt boven mij, naast mij of op mij. Het vertaalt de druk die je kan hebben en die je op je schouders kan voelen. Soms is dat heel moeilijk. Het betekent gewoon alle druk en al je emoties die je kan hebben. Soms draag ik dat dagelijks met mij mee.”
Heb jij bepaalde rituelen voor je aan een schrijfsessie begint ? En hoe verloopt die bij jou ?
Loïc : “Ik heb geen rituelen. Ik maak gewoon muziek als ik het echt voel, weet je ? Soms kijk ik gewoon tv en voel ik dat er iets naar boven komt, dan ga ik naar boven, neem ik mijn computer en dan neem ik op wat ik in mijn gedachten hoor. Het is niet berekend of gepland. Ik kan niet en zal nooit tegen mezelf kunnen zeggen : ‘Okee Loïc, nu is het tijd om te werken en muziek te maken …’ Het komt gewoon op als ik er niet aan denk.”
Het album bevat verschillende stijlen. We hebben het rustige ‘monsieur/madame’, maar dan hebben we ook de uptempo hit ‘Heartbreaker’. Was dat een bewuste keuze om een eclectisch album te maken, een soort experiment ?
Loïc : “Ja, ik denk dat het zoiets was. Ik ben 24 jaar oud, ik hou echt van popmuziek, maar ik hou er niet van om maar van één stijl te houden. Ik hou gewoon van verschillende muziekstijlen. Ik heb iets uitgeprobeerd en dat waren veel verschillende stijlen om te zien wat wel en wat niet werkte met mijn stem.”
Het nummer ‘Rosa Maria’ heeft zuiderse invloeden. Het is een echte zomer song. Over wat gaat het nummer ?
Loïc : “Ik wilde iets heel anders maken. Ik wilde echt iets op mijn album hebben dat me deed denken aan Cuba of Havana. Iets wat echt zomers was. Het was ook erg spannend, want het was de eerste keer dat ik iets met Latino-vibes zou maken. Dat was zo fris voor mij en ook erg nieuw.”
Tekstueel is ‘Cry Out’ een gevoelig en somber nummer. Over wat gaat het nummer en is het een persoonlijke song ?
Loïc : “Natuurlijk is het persoonlijk. Ik had het idee over de melodie, terwijl ik naar de zelfmoordscène keek in ’13 reasons why’.”
‘Gun’ klinkt angstwekkend en de lyrics klinkt gewelddadig, wat is het verhaal van het nummer ?
Loïc :”Ik had eerder al een relatie en als ik niet vrijgezel ben, als ik met een andere persoon ben en verliefd op iemand ben, ben ik degene die nooit opgeeft. Ik zal alles en elke dag proberen om het te laten werken. Als er bijvoorbeeld iets tussen ons misgaat, probeer ik het gewoon te fixen omdat ik degene ben die misschien wel het meest vertrouwen heeft in de relatie, elke keer weer. Het is ook wat de song voor mij betekent. Misschien is het niet altijd duidelijk waarom we problemen hebben, maar we blijven ervoor vechten.”
Als je één song uit de plaat moet kiezen die de ‘nieuwe’ Loïc voorstelt, welke song zou dat dan zijn en waarom ?
Loïc : “Ik denk dat ik ‘Cry Out’ zou kiezen, omdat ik nu echt in die ‘vibe’ ben. Het is ook het nummer dat op dit moment het meest bij mij past. Ik ben gewoon een grote fan van ballets en sombere songs. Ik denk dus dat ik om die reden ‘Cry Out’ zou uitkiezen.”
Heb je bepaalde doelen om met ‘Sillygomania’ te bereiken ?
Loïc : “Ik denk dat ik gewoon wil dat mensen er blij van worden. En dat de mensen die naar ‘Sillygomania’ zullen luisteren, de nummers, de liedjes en de teksten zullen begrijpen. Dat is eerlijk gezegd mijn belangrijkste doel.”
Je bent een Waal en veroverde al Frankrijk. Ik las in een interview dat je nu ook Vlaanderen wil veroveren. Denk je dat het als Waal moeilijk is om in Vlaanderen door te breken ?
Loïc “Ik heb veel geluk gehad, want door het Songfestival had ik de kans om heel snel met mijn liedjes in Vlaanderen te zingen en op te treden. Het was gemakkelijk voor mij om voor Q-Music of MNM te zingen door het Eurovisiesongfestival. Dat was zo geweldig voor mij. Maar ik denk dat als je een Franse Belg bent, het moeilijker is, misschien door de verschillende taal ? In mijn persoonlijke geval was het zo cool, omdat ik altijd een goede gast ben geweest voor Q-Music en MNM. Het was altijd zo leuk !”
Je kan het album helaas door corona niet volledig promoten zoals gewild. Had je veel festivals ingepland ? Heb je overwogen om het album uit te stellen door de huidige situatie ?
Loïc : “Ik heb het album moeten verschuiven door corona. Normaal kwam mijn album uit in maart, maar ik dacht dat dit niet het goede moment was om een album uit te brengen, omdat veel mensen toen dachten aan andere dingen. Ik dacht dat dat niet het goede moment was om het in maart dus uit te brengen. Het was mijn beslissing om het uit te stellen tot mei, omdat nu de zon schijnt en mensen eens buiten komen. Dit is de goede vibe om een album uit te brengen en ernaar te luisteren. Ik ging natuurlijk op enkele festivals spelen, maar alles is geannuleerd. Dat kan dus helaas niet meer.” (PADI & Jérémie)
Fout opgemerkt of meer nieuws? Meld het hier