Gewezen Radio 2-producer Ro Burms haalt herinneringen op aan Adamo in Oostende

Zaterdagavond jl. stond Adamo voor een uitverkochte zaal in Kursaal Oostende. Het publiek was laaiend enthousiast. Eén van de genodigden was de gewezen Radio 2-producer West-Vlaanderen Ro Burms uit Gent die maar liefst 36 jaar zich inzette voor nationale en internationale artiesten en deze dan ook veel promotie gaf in zijn meer dan succesvolle radio-uitzendingen op Radio 2.

Na de show mocht Ro backstage gaan en haalde hij kort even herinneringen op met Adamo aan vervlogen tijden. We lieten Ro ook eens zijn visie neerschrijven over de show van Adamo. Eén woord kwam vaak terug tijdens zijn relaas : C’était formi….formidable !

Ro : “In keurig maatpak stond de gevierde zanger meer dan twee uur onafgebroken op de bühne. Nog altijd geniet hij van het enthousiasme en het applaus van zijn fans én het andere aanwezige publiek. Aan een rustig tempo bracht Salvatore een sfeervolle mix van grote hits, bekende meezingers en ook enkele nieuwe chansons. Heel wat van die liedjes werden door de volle zaal meegezongen en van het nodige applaus voorzien. Tombe la neige, C’est ma vie, Quand les roses, Vous permettez monsieur en het nummer Inch’ allah dat hij in 1967 schreef voor de wereldvrede. Toen het orkest dit liedje inzette, werd het meteen muisstil in Kursaal Oostende.”

Ro Burms (75) werkte 36 jaar bij Radio 2. “Ik mocht zaterdag een uniek concert op de eerste rij bijwonen van mijn jeugdidool Salvatore Adamo in het Casino Kursaal”, vertelt Ro verder. “Bij aankomst zag ik al direct Uitverkocht staan. Ik was dus één van de gelukkigen die Salvatore nog eens in West-Vlaanderen aan het werk kon zien. Ik heb een grenzeloos respect voor deze Belgische-Italiaanse zanger. Salvatore en ik zijn beiden oorlogskinderen, geboren in de jaren ’40-’45. Salvatore was gedurende mijn actieve carrière bij Radio 2 meermaals te gast in één van mijn populaire programma’s Fiestag, De Zondagsclub, Kwistig met muziek. Vanaf de eerste ontmoeting wist ik dat hij een publiekslieveling was. Mijn allereerste ontmoeting met Salvatore Adamo dateert echter nog van veel vroeger, namelijk in de zomer van 1962 toen ik tijdens de zomervakantie in Koksijde op een mooie en zwoele zomeravond een optreden wilde meepikken van een nieuw en jong meisjesidool Salvatore Adamo. De locatie was ook apart : helemaal op het einde van de zeedijk in De Panne. Daar stond een klein podium midden de duinen. Ik was 18 à 20 jaar, mijn vader en ik genoten van een Ricard of Picon zo dichtbij de Franse grens maar toen zei mijn vader al : deze jongeman zal het maken in de showbusiness. Enkele weken later stond hij aan de top in alle nationale hitlijsten.

Ro Burms mocht – dankzij de inzet van de concertorganisatoren Willy en Sofie van Concertevents – na het optreden van Adamo eens backstage gaan. Zou Adamo hem nog herkennen ? Sinds Ro met pensioen is, hebben ze elkaar nog maar één keer terug gezien. Ro had ook iets speciaals mee, namelijk een foto uit vervlogen tijden. Toen Ro naar de loge stapte en Salvatore al in de catacomben stond, keek Salvatore richting Ro Burms en meteen zei hij : Mais, bonjour, on ce connait (wij kennen elkaar nog, padi). Er volgde een hartelijke omhelzing, waarna ze naar de loge trokken voor een korte babbel. Er werden in die korte periode anekdotes en verhalen uit die legendarische showtijd van toen opgehaald. Ro haalde zijn vergeelde foto uit 1972 uit zijn zakken. Zou Salvatore Adamo die foto herkennen ? Toen trok Ro voor enkele merkwaardige interviews naar het voetbalstadion van Standard de Liège. Die avond was er immers een vriendschappelijke voetbalwedstrijd voor het goede doel tussen bekende artiesten en mensen uit de radio-, tv- en sportwereld. Van zodra Adamo die vergeelde foto zag, zei hij onmiddellijk : “Ik vergeet dat moment nooit meer. De organisatie kwam mij ophalen op de luchthaven van Zaventem, want ik kwam net van een tournee in Canada. Ik werd vliegensvlug overgebracht naar die wedstrijd, die eens bij aankomst al naar het einde liep. Ik kleedde mij om in de rode shirt en zwarte broek, de kleuren van de artiesten, kwam op het veld maar ik raakte niet eens de bal (lacht)...” Adamo was echter aanwezig en dat was een grote opluchting voor de organisatoren. De wedstrijd eindigde op 1-1 en de opbrengst van 200.000 Belgische frank (nu 5.000 euro, padi) was in die tijd een gigantisch bedrag. De laatste ontmoeting van Ro Burms met Adamo dateert van zes jaar geleden. “Dat was ook in Kursaal Oostende en dit op het slotgala van de vereniging van duivenliefhebbers van Europa die voor hun congres naar Oostende waren afgezakt. Ik vergeet dat niet, maar ook hij niet. Toen verzorgde ik de presentatie in zes talen en ook dat wist Adamo nog. Wat een geheugen heeft die kranige zeventiger ! Merci copain Salvatore en merci aan iedereen die deze ontmoeting hielp waarmaken”.

(PADI)