Cleymans & Van Geel lanceren debuutalbum met ode aan ‘Martine Tanghe’, jawel.. dé Martine Tanghe !

Patrick Depypere
Patrick Depypere Medewerker KW

Jelle Cleymans (34) & Jonas Van Geel (35) : zie je de ene, dan zie je ook vaak de andere opduiken. Ze waren in 14-18 onafscheidelijk, nu in 40-45 en in het najaar in de nieuwe Studio 100-musical ‘Vergeet Barbara’, waarin ze nummers van Will Tura coveren. Maar ze zijn al langer dan vandaag goede vrienden. Het begon zelfs in hun puberjaren en ze bleven échte moaten. Zopas kwam hun titelloos debuutalbum ‘Cleymans & Van Geel’ uit, waarop ook een ode staat aan nieuwsanker Martine Tanghe. Jawel, dé Martine Tanghe van de VRT !

Hoe gaat het met jullie in onze huidige coronatijden ?

Jonas : “Goed hé in de zin van dat iedereen binnen zit. Het is voor ons ook de eerste keer dat we op zo’n manier een interview moeten geven. We kunnen niet buiten komen, maar toch wilden we onze cd uitbrengen.”

Ik twijfel er niet aan dat het een hele tijd duurde vooraleer het nieuwe album was ingeblikt én dan komt die vervloekte corona er tussen. Ben je al innerlijk niet boos geweest omdat je nu in deze belangrijkste periode van het jaar een nieuw album op zo’n manier moet promoten ?

Jelle : “Goh ja … Boos is zeker niet het juiste woord. Je beseft – ik denk ook wel dat Jonas dat ook denkt – dat we in deze tijd begrijpen dat er andere dingen voor gaan en die zijn prioritair. In deze cd die we hebben gemaakt zit veel uren werk. We hebben daar met twee heel hard naar uitgekeken. Achteraf gezien is de timing niet juist. Er zijn ook collega’s die heel hard hebben gewerkt aan een plaat en die de release moeten uitstellen. We zijn niet de enige die dat nu meemaken. We hebben iets gemaakt en we hebben beslist om er mee naar buiten te komen. Het is nu inderdaad echt geen ideaal moment. We hebben inderdaad ook wel al eens gevloekt.”

Naar ik vernam kennen jullie elkaar al van in jullie puberjaren. Toevallig samen op school gezeten ? Van dezelfde gemeente ? Samen veel kattenkwaad uitgehaald in de jeugdjaren ?

Jonas : “Dat is gekomen omdat Jelle zijn moeder en mijn vader samen speelden voor tv in het begin van VT4 in de fictiereeks Hey Pa. Zoals het dan gaat met kinderen van acteurs die geen babysit vinden, komen die dan terecht op de set. Omdat er op dat moment geen school was, moesten we dan mee naar de set. Daar hebben we elkaar leren kennen. Beide ouders kwamen dan samen voor een etentje. Op dat moment waren wij allebei 12 jaar. Dat is ondertussen al meer dan 20 jaar geleden. Doorheen de tijd zijn we elkaar blijven zien en nog méér zien. Dan kwam de pubertijd. Daarna zijn we allebei gaan studeren. Ik toch, Jelle is direct beginnen werken. Daarna zijn we samen beginnen werken. Nu zijn we al 23 jaar later.”

Zijn jullie zodanig close dat jullie dan bijvoorbeeld zeggen : ik mag bij Studio 100 meewerken aan een musical, maar mijne moat Jonas moet je er ook bij nemen ?

Jonas : “Neen, we verkopen ons nog altijd niet in een pakket, we zouden dat beter misschien wel doen. Vroeger werkten we eigenlijk vrij weinig samen, omdat Jelle bij Ketnet zat en hij is veel sneller begonnen dan ik. Hij deed al heel veel dingen. Wij kwamen elkaar bijna nooit tegen. We hebben misschien wel allebei dezelfde auditie gedaan, maar eigenlijk heel weinig. Bij 14-18 werkten wij echt voor de allereerste keer samen in een musical.”

Jelle : “Sowieso denk ik wel dat het waar is : wanneer één van ons twee in een bepaalde productie staat en de andere wordt gevraagd, dan maakt dat de beslissing wel veel eenvoudiger. Jonas heeft al een paar keer ja gezegd op een project van mij. Enkele jaren geleden had ik een project rond levensliedjes en ik weet dat Jonas meedeed omdat ik het vroeg en Gert Verhulst ook meedeed, want wij zijn allemaal goed bevriend. Had iemand anders het gevraagd, dan had Jonas zeker niet meegedaan. Omdat we elkaar goed kennen, maakt dat de beslissing een stuk makkelijker. Als één van ons twee ergens instaat, dan twijfel je gewoon veel minder. Dat is wel iets wat ik bij mezelf merk en eveneens bij Jonas.”

Het is niet van vandaag dat jullie zingen. Volgens de ontvangen informatie dateert dat zelfs al van 2004. Hoe is die muzikale samenwerking dan ontstaan ? Zomaar, bijvoorbeeld op een zolderkamer door te zeggen : ik zing graag, jij zingt graag, we gaan een keer iets samen proberen ?

Jelle : “Wat Jonas in ‘t begin van ‘t interview zei, klopt niet helemaal. Toen we jonge knapen waren, waren we wel actief op theater en in de media, maar wij kwamen elkaar nooit tegen. Dat vonden wij een beetje jammer. We hadden allebei een bloedhekel aan nieuwjaar vieren. We beslisten om een groep te maken, zodat we konden gaan spelen op nieuwjaar en niet moesten gaan feesten. Het idee was om Nederlandstalige covers te brengen die wij graag hoorden. Het grappige aan heel het verhaal is dat we nooit op nieuwjaar hebben gespeeld. Maar dit hobby project dat toen Mannen Op De Baan heette, stond er toch. We speelden enkel voor onze nonkels en tantes, maar dat is wel uitgegroeid. Zeker toen Jonas boomde op de tv, want dan veranderde de wereld helemaal naar Cleymans & Van Geel. We hebben daar fantastische dingen mee beleefd. We voelden wel dat we tegen een plafond waren gegroeid.”

En dan zestien jaar later komt jullie titelloos debuutalbum uit. Titelloos, allez, waarom zonder titel ? Ik dacht dat jullie debuutalbum met een KLINKENDE TITEL zou worden gelanceerd.

Jonas : “We dachten tijdens ons traject vooral : waarover willen we het hebben ? Wat is Cleymans & Van Geel. We spelen al een hele tijd live. Het is vooral een coverband. Hoe moeten we dan onze plaat noemen ? Omdat de plaat een soort van eclectisch noch samenhangend geheel is geworden…Dat is de taal die we willen creëren met Cleymans & Van Geel. We dachten van ja, misschien moeten we geen titel geven, omdat we dan misschien elk titel een ander kleur zouden geven. Het wordt één groot schilderij. Daarom is er bewust gekozen om geen titel voor deze plaat te kiezen.”

Op de tracklisting bemerkte ik een nummer ‘Martine Tanghe’. Dé Martine Tanghe ken ik wel. Waarom spenderen jullie een song aan Martine Tanghe ? Hoe kwam die song tot stand ?

Jonas: “Martine Tanghe is voor ons … Vanaf het moment dat we gingen spelen zijn wij allebei grote fan van Nederlandstalige muziek. Dat zijn onze helden en die gaan van De Kreuners naar De Mens, Clouseau … Eigenlijk heel veel Nederlandstalig muziek, waaronder De Kreuners met het nummer Chris Lomme. Dat is een nummer die we zelf ook heel veel hebben gespeeld. We wilden eigenlijk een ode brengen aan Chris Lomme. Toen kwam er een gesprek over welke vrouw we zouden bezingen. Er kwam toen een beslissing – na onze eigen moeders – om dat te brengen voor de vrouw die het langst in ons leven is, namelijk Martine Tanghe. Vandaar dat Jelle en een andere vriend van ons op het idee kwamen om een lied over haar te maken en zo geschiedde…”

Medewerker Gilles via skype op zijn iPad in gesprek met Jonas én Jelle.
Medewerker Gilles via skype op zijn iPad in gesprek met Jonas én Jelle.© PADI

‘Omarm’ is er gekomen in samenwerking met Bløf. Hebben jullie lang moeten lief vragen of ze wilden samenwerken of verliep alles vlot ?

Jelle : “Dat is niet echt een samenwerking. Het is een cover van een heel populair nummer van hen waarvan wij overtuigd zijn dat weinig mensen in Vlaanderen het kennen. Het is wel degelijk een cover, maar het is geen cover zoals we vroeger brachten. Het is een cover die ons nauw aan het hart ligt, omdat ik jaren geleden een verzamelplaat vond van Bløf toen zij in Vlaanderen echt nog niet bekend waren. Ik zie tegen Jonas dat hij eens moest luisteren naar die plaat, want die mannen maken echt geweldige muziek. De muziek van Bløf was één van die triggers dat we hebben besloten om samen te gaan spelen. In de begin jaren speelden wij nummers van hen, maar die zijn dan gesneuveld omdat we meer en meer kozen voor nummers die bij het grote publiek gekend waren. Dat in combinatie omdat onze producer al vijftien jaar de producer is van Bløf maakte dat wij één nummer graag op de plaat wilden zetten. Als we tijdens de zomermaanden naar een optreden gingen, zetten wij altijd Omarm van Bløf op in de auto. Het is een zeer simpel maar sterk nummer. Jonas zat heel de tijd met het idee om het op de plaat te zetten. Uiteindelijk hebben we het gedaan weliswaar in een héél andere versie. We zijn er allebei heel blij mee.”

‘Aan de liefde ten onder’ is een nummer dat al eerder van jullie uitkwam. Hoe kwam die schone song tot stand ?

Jelle : Dat was het eerste nummer dat Jonas en ik naar elkaar keken met het gevoel van dat dit nummer een hit zou kunnen zijn. We haddn al heel lang gebabbeld over welke muziek we wilden brengen tot dat Jonas me bedreigde en zei dat ik moest gaan zitten en een nummer schrijven. Het gaat over de universaliteit wat wij allemaal hebben hé. Als het uit is met een geliefde dat je dan toch weer twijfelt of je de moed wel hebt om weer met iemand anders in het diepe te gaan springen. Uiteindelijk zeggen we daar toch volmondig ja op. De liefde is mooi maar het kan toch pijn doen.”

En waarover gaat ‘Baywatch begint’ ?

Jonas : Een vriend van ons – een drummer – vertelde ooit dat hij het heel ambetant vond dat zijn lief altijd kwam opdagen tijdens Baywatch of althans als ze kwam opdagen tijdens Baywatch vond hij dat heel vervelend, want hij was een ongelofelijke fan. Ik vond dat zo’n leuke anekdote dat we daar een nummer over hebben geschreven. Iemand dat zo’n fan is van Baywatch en als Baywatch begint gaat de bel en staat zijn lief voor de deur, die wilt praten over de relatie maar hij wil enkel en alleen Baywatch zien. Leuk toch !”

‘Zonder jou’ zou het leven maar saai zijn, vooral in deze coronatijden waar we elkaar vol warmte moeten koesteren en voor elkaar moeten zorgen. Besef je in deze huidige situatie nog meer dat ‘Zonder jou’zo moeilijk zou zijn ?

Jonas : “We hadden net nog een vergadering met het management en dat ging dan over duizend filmpjes opnemen. Alles is gebaseerd op sociale media. Zoals wij nu ook ons interview doen via de computer. Meer dan dat kunnen we niet doen op dit moment. We zaten ook met de vragen of we de release maar moesten uitstellen, zoals veel collega’s dat nu aan het doen zijn. Wij dachten dat het in deze tijd ook een fijne afleiding zou zijn als mensen naar muziek konden luisteren. We zijn er ook zolang mee bezig en we kregen echt een première gevoel. Als de première wordt uitgesteldn geeft dat niet zo’n goed gevoel. In deze tijden kunnen we bitter weinig doen. Buiten dit soort van interviews en filmpjes maken om de mensen dichter bij het album te brengen.”

Ik weet het, ‘t is een clichévraag, maar wat vinden jullie de ABSOLUTE TOPPER op jullie titelloze album ?

Jelle : “Dat is altijd moeilijk. Dat is een verschrikkelijke vraag omdat we er nooit voor zouden kiezen om een slecht nummer op een plaat te zetten. Dat is echt een hele moeilijke. Ik weet niet of jij dat kan Jonas ?”

Jonas : Ik ben fan van Lopen, Heimwee en Omarm.. Dat zijn er drie eigenlijk.”

Jelle : “Lopen is een nummer waarvan ik denk dat de mensen het niet op één zullen zetten. Ik denk dat Jonas me wel begrijpt. Ik kijk heel erg om dat nummer live te spelen. Het is ook een nummer dat geschreven om op te treden in de zomer. Ik kijk er heel erg naar uit.”

Jonas : “We gaan eerst moeten afwachten of we überhaupt deze zomer wel gaan mogen spelen…”

Ik denk dat Cleymans & Van Geel met dat nieuw album ook willen touren, misschien optreden in Culturele Centra, maar wellicht gaat dat nu inderdaad niet door wegens het coronavirus. Juist ?

Jonas : “Uiteraard. We hebben een plaat gemaakt om één omdat we dat wilden en twee om live mee te gaan spelen. Dat plan is er, maar nu moeten we afwachten. Het zou perfect mogelijk zijn dat we deze zomer niet live gaan spelen.”

We zijn een West-Vlaams weekblad met een sterke eigen muzieksite. Welke herinneringen heb je aan West-Vlaanderen ? Misschien toch een beetje verre roots ?

Jelle : “Mijn grootvader is een Antwerpenaar maar woont al 30 jaar in Wervik of zelfs al langer. Hij is hertrouwd met een vrouw uit Wervik. Ik ben als kind geregeld op vakantie geweest in Wervik. Het is niet bepaald de meest idyllische streek van West-Vlaanderen, maar daar bracht ik wel een groot stuk van mijn jeugd door.”

Jonas : Neen, helemaal niet, maar we hebben er met Cleymans & Van Geel er heel vaak gespeeld. Ik denk dat we er ook een paar Parkies deden. Ik vind wel dat het een heel aangenaam publiek is.”

Jelle : “Mijn vader die zit al 15 of 20 jaar aan zee. Hij heeft er een appartement en ik denk wel dat ik het mag zeggen Jonas, maar we hebben toch een paar zomerse momenten meegemaakt in West-Vlaanderen die we ons nog lang zullen herinneren.”

Jonas : “Dat klopt, maar dat is voor de volgende plaat denk ik…” (PADI & Gilles)

Het album ‘Cleymans & Van Geel’ is online te koop. Fysiek pas wanneer de mensen terug naar de winkel mogen gaan.

Fout opgemerkt of meer nieuws? Meld het hier