Geen boeiender ras dan het West-Vlaamse, vindt ook Stephanie Coorevits. De schrijfster, psychologe en televisiemaakster laat zich graag inspireren
door de West-Vlamingen en hun gewoontes.
December is, naast mijn verjaardagsmaand, ook de Music for Life-maand. Deze actie van Studio Brussel behoeft intussen weinig introductie meer, maar voor de volledigheid geef ik alsnog een beknopte omschrijving: iedereen zorgt voor iedereen door middel van acties op poten te zetten en daardoor een massa goede doelen te steunen.
Ik zou geen West-Vlaming zijn als ik daarbij niet heel even sceptisch bedenk dat ‘iedereen zorgt voor iedereen’ misschien juister kan verwoord worden als ‘Vlaanderen zorgt voor Vlaanderen’. Ik wil geenszins een politiek statement maken maar vanuit menselijk oogpunt vermoed ik dat ‘Bouw eens een asielcentrum in je (Limburgse) dorpskern’ weinig centjes zou opleveren. Tot zover mijn kritische noot. Want eigenlijk kan je niet tegen zoveel menselijke warmte zijn. Duizenden mensen bakken wafeltjes, verkopen warme truien, gaan liedjes zingen en wat nog allemaal om anderen te helpen.
Sommigen zouden deze actie een tikje ondoordacht en zelfs onverantwoord vinden
Zo ook mijn goede vriendin Stefanie Callebaut. De onvolprezen zangeres van de (West-Vlaamse!) band SX zet zich in voor de vzw To Walk Again waarbij ze specifiek geld inzamelt om kinderen die het nodig hebben van een sportprothese te voorzien. Stefanie zou Stefanie niet zijn als ze dat niet deed middels een prachtig creatief idee. Ze zal een motortocht maken rond Italië en ‘tekent’ zo dus de vorm van een laars. Daarmee wil ze minstens 5.500 euro inzamelen, niet toevallig het bedrag dat je moet ophoesten wanneer je een kindje zo’n prothese wil geven.
Ik ben nooit een crack in aardrijkskunde geweest maar ik weet wel dat je daarvoor over de Alpen moet en dat dat geen pretje is in hartje winter. Al helemaal niet met de motor. En al zeker niet wanneer je, net zoals Stefanie, amper drie weken je motorrijbewijs hebt. Sommigen zouden deze actie een tikje ondoordacht en zelfs onverantwoord vinden maar ik ken mijn vriendin. Als ‘t in hare kop zit, zit het niet in haar gat (zou mijn vader prozaïsch verwoorden). Ik vind haar actie dus dapper en mooi en zal haar zeker steunen. Nu jij nog. Dan kunnen we er samen voor zorgen dat een sportprothese financieel haalbaar wordt voor ouders.
En ook wel een beetje bidden dat Stefanie na haar tocht zelf niet zo’n prothese nodig zal hebben.
Fout opgemerkt of meer nieuws? Meld het hier