Instagram in het echt

Werkelijk niets doet vermoeden dat achter de gesloten voorgevel in een drukke straat in Wevelgem zo’n helder interieur schuilgaat. Thomas zag meteen potentieel in het honderd jaar oude huis, Els had meer overtuigingskracht nodig om ervoor te gaan. Maar in amper tien maanden kreeg de benedenverdieping een heuse transformatie.

De lokroep van zijn hometown was te groot voor Thomas Delbeke, dus ruilden hij en zijn vrouw Els Warlop Harelbeke opnieuw in voor Wevelgem. “Anderhalf jaar hebben we gezocht naar een nieuwe woning”, kijkt hij terug. “We woonden in een burgerwoning en zagen een verbouwproject wel zitten, maar vonden nergens ons ding. Tot de tijd begon te tikken, want Els wilde graag dat we een nieuw huis kochten voor de kinderen naar de lagere school zouden gaan.”

Uiteindelijk zette het koppel in september 2014 zijn handtekening onder de verkoopakte van een woning in de Roeselarestraat. “Een goed onderhouden degelijke woning van bijna een eeuw oud. Maar o zo donker en gesloten. Compleet het tegenovergestelde van wat ik wou”, vat Els samen. “Ik zag ergens het potentieel wel, maar voelde geen greintje connectie met het huis.” Toch kon Thomas haar overhalen, op voorwaarde dat ze snel met de verbouwingen zouden starten.

Architect Lieven Dejaeghere uit Izegem zette zijn schouders mee onder het project. “We wilden licht, openheid en een verbinding met de tuin”, vertelt Thomas. “Dat heeft Lieven prima weten om te zetten in zijn ontwerp. Hij is een heel betrokken architect, bracht ideeën aan maar liet ons ook vrij om onze eigen plannen vorm te geven.”

Authentieke elementen

Tijdens de verbouwingen woonden Thomas, Els, Oona en Cas boven op een beperkte ruimte terwijl de benedenverdieping volledig aangepakt werd. “Niet te onderschatten, en dat is een understatement”, vindt het koppel. “We gingen toen voor de korte pijn, waar we nu gelukkig de vruchten van kunnen plukken.”

“Regelmatig gooi ik de inkleding van ons huis helemaal om”

Het resultaat is een woning geworden die baadt in het licht. De originele indeling werd eigenlijk amper gewijzigd, alleen is het gevoel nu compleet anders. De zes meter hoge ramen zuigen licht binnen en doen de grens tussen interieur en exterieur vervagen. Elke ruimte heeft een eigen intimiteit en staat tegelijk toch in verbinding met de rest van het huis. In het oude deel van het huis vooraan ligt het opgeschuurde en opnieuw behandelde parket. Een dubbele rij retrotegels markeert de grens met de nieuw gegoten gepolierde beton. “De authentieke elementen hebben we behouden waar dat kon. Zo zijn de ornamenten aan het plafond echt nog die van vroeger. En ook de deuren van wat nu de televisieruimte en zithoek is, zijn de oorspronkelijke.”

Behang uit Nederland

De muren zijn neutraal gehouden, zonder decoratie en zonder kleur. “We vonden eigenlijk niets dat helemaal onze smaak was en eigenlijk vind ik kleur aan de muur ook gewoon niet mooi. De oudroze wand achter de trap is het zotste dat Els mocht doen”, lacht Thomas.

Niet dat dat voor Els een belemmering vormt. “Voor de inkleding en details kan ik me helemaal laten gaan. We hebben in huis een mix van designspullen en goedkopere meubeltjes. Dat werkt perfect voor mij. Regelmatig gooi ik de boel helemaal om. De halkast werd al tig keer in een verschillende kleur geschilderd. Impulsief, als ik daar zin in heb. Of ik rij helemaal naar Nederland om het juiste behang, waarom niet? Nu ben ik nog op zoek naar transparante letters voor in onze lange lichtstrook.”

Die passie voor interieur en inrichting heeft Els al lang beet. Ze volgde een opleiding interieurvormgeving. Ook al werkt ze nu in een compleet andere sector, het laat haar niet los. Op Instagram kan je Els volgen op @_interiorlover_.