Iedereen heeft last van het donker, de regen en covid. Dus heb ik mij een voornemen gemaakt: geen gezaag.

Thalisa Devos
Thalisa Devos Chef Magazine

Het is herfst. Dan heb ik honger en slaap. En wisselt de bevrediging van die twee elkaar in sneltempo af. Het is het seizoen waarin ik me het allerliefst even terugtrek van de drukke sociale zomer, van de obligatoire terrasjes ‘zolang het nog kan’, de festivals en de spontane en lang geplande tripjes. Deze zomer zag er een beetje anders uit, al hadden we – op het vlak van terrasjes – ook niet te klagen. De dagen korten intussen in sneltempo. Het is pikdonker wanneer ik opsta en me in het dan al toegeslibde verkeer begeef, binnenkort is het ook weer donker wanneer ik terug huiswaarts keer. Donker is voor mij het kernwoord van dit seizoen. Al is het ook het jaargetij waarin ik verjaar. Dat is vooralsnog geen reden om zwart te kijken, 32 is er nog altijd een om te vieren. En het liefst doe ik dat een maand aan een stuk. Hint hint.

Iedereen heeft last van het donker, de regen en covid. Dus heb ik mij een voornemen gemaakt: geen gezaag.

Ik kijk op tegen het verdwijnen van de terrassen, want wat zal dit jaar het alternatief zijn? Gezellig dicht tegen elkaar plakken aan een toog in een bruin cafeetje waar de haard knettert? Ik denk het niet. Bubbelen met een klein gezelschap bij elkaar thuis, dan? Dat hebben we intussen ook wel gezien. De herfst is ook het seizoen van het gezaag. Want iedereen heeft last van het donker, de regen en covid. Dus heb ik mij een voornemen gemaakt: geen gezaag. Dat maakt de dingen er niet beter op, alleen zwaarder. Dus begin ik de dag met een glimlach. De week met een hydraterend masker en een sessie yoga, een portie zelfreflectie en een aperitief op woensdag. En het weekend met een fort in mijn living. Een paleis van kussens, kaarsen – op veilige afstand -, gezelligheid, pizza en rode wijn. In klein gezelschap.

Fout opgemerkt of meer nieuws? Meld het hier