Het meest gefotografeerde stadstuintje van Brugge

© Benny Proot
Trui Lievens
Trui Lievens Medewerker KW

Het stadstuintje van Remi en Georgette Dhont aan de Leeuwebrug in Brugge moet zowat het meest gefotografeerde tuintje van de stad zijn. Het ligt dan ook te midden van een toeristische route. “Al van ‘s morgens stoppen hier toeristen om ernaar te kijken”, glimlacht de 92-jarige Remi, die zijn tuintje nog grotendeels zelf onderhoudt.

Elke dag met vakantie. Zo moet het voelen als je net zoals Remi en Georgette Dhont iedere dag kan doorbrengen in een stadstuintje als dat van hen aan de pittoreske Leeuwebrug in Brugge.

Het koppel woont al sinds 1952 in de Leeuwstraat vlak bij de Sint-Jakobskerk. Ze gingen er meteen wonen nadat ze in het huwelijksbootje waren gestapt, maar toen was dat tuintje nog niet van hen. Aanvankelijk woonden ze in het huis ernaast, waar het echtpaar niet alleen jarenlang slagerij De Leeuwebrugghe uitbaatte, maar ook tuinloos door zijn drukke leven ging. Toen ze in 1966 de kans hadden om het huis naast de slagerij te kopen, kregen ze er dus niet alleen een huis, maar ook een eigen tuintje bij. “Al was het toen een complete wildernis“, herinnert Remi zich nog. “Overal grote, verwilderde struiken… en ratten.”

De tuin werd stevig onder handen genomen en opgeknapt, de schoonmoeder van Remi woonde ook nog even in het huis. Nadat ze met pensioen gingen, verhuisden Remi en Georgette naar Varsenare, met het idee om daar eindelijk van wat vrije tijd te genieten. Remi kreeg er de goesting om te tuinieren goed te pakken. Niet moeilijk, als zoon van een landbouwer kende hij de knepen van het vak. “En ik wist dat ik groene vingers had”, knikt Remi. Beetje bij beetje, en met wat hulp van Georgette, kreeg de 1.500 m² grote tuin vorm en werd hij een juweeltje.

“De leeuwen houden ons tuintje in het oog”

Trekpleister voor toeristen

Het meest gefotografeerde stadstuintje van Brugge
© Benny Proot

Maar Brugge liet hen niet los en in 2002 besloten ze terug te keren naar hun geliefde stad om in 2008 hun intrek te nemen in het huis met het ‘beroemde stadstuintje’ aan de reitjes, vlak bij de brug met de leeuwen. Remi ging weer aan de slag. Hij ontwierp en legde eigenhandig zijn stadstuintje aan. “Mijn buxussen kweekte ik zelf”, wijst hij aan. “Ook nu nog zaai ik de meeste van mijn bloemen zelf en sinds vorig jaar kweek ik zelfs wat fruitboompjes in potten. Jammer dat ik ondertussen moeilijk uit de voeten kan, maar met de hulp van familie en buren lukt het me nog wel. Ik ben alvast heel tevreden over hoe de tuin erbij ligt. Veel onderhoud vraagt hij niet. Bij goed weer brengen Georgette en ik hier elke dag door. Op reis gaan hoeft voor ons alvast niet meer.”

Toeristenbootjes passeren er niet langs hun reitje. “De enige boot die hier passeert, is die van ‘t stad, die enkele keren per jaar langskomt voor werkzaamheden. De toeristen wandelen wel elke dag over de brug, van ‘s morgens vroeg al”, wijst Remi omhoog.

“Ons huis staat namelijk in het boek van de dienst Toerisme als ‘kunsthistorisch gebouw van stadslandschappelijke waarde’ vermeld. Van alle foto’s die de toeristen hier nemen, is ons huis overwegend het onderwerp.”

Daar aan de Leeuwebrug zijn de ratten gelukkig lang verleden tijd, en sinds het stadsbestuur de reitjes onder handen nam, is ook van geurhinder nauwelijks nog sprake. De leeuwen, die zijn er wél nog en houden het tuintje van Remi en Georgette en de vele bezoekers in het oog.

Fout opgemerkt of meer nieuws? Meld het hier