Ellen Charlotte Marie: “Gezond leren leven vraagt een beetje tijd”

Een uit de hand gelopen hobby, noemt Ellen Charlotte Marie haar foodblog. Ze telt duizenden volgers op social media, staat straks op het hoofdpodium tijdens de Vitality Days in Kortrijk en heeft een vierde boek uit. Toch ziet ze zichzelf niet als de nieuwe Sandra Bekkari of Pascale Naessens. “Laat mij maar thuis gerechtjes bedenken en daar mooie beelden van maken, daar voel ik me het best bij.” En dat is precies waar het volgens haar in het leven om draait: je eigen pad volgen.

Op de oude Van Marcke-site in Kortrijk, een stukje indrukwekkend industrieel erfgoed dat wacht op een nieuwe bestemming als onderkomen voor jonge ondernemingen en start-ups, hijst Ellen Charlotte Marie zich op vraag van de fotograaf fluks een muurtje op. De populaire foodblogger poseert alsof ze nooit anders deed, ook al staat ze naar eigen zeggen liever achter dan voor de camera. Want ze mag dan druk gevolgd worden op social media, het spotlicht zoekt ze eigenlijk liever niet op. “Ik doe niets liever dan mijn enthousiasme over een gezonde levensstijl delen met anderen. Maar workshops en lezingen geven, mensen entertainen, ligt me minder goed.”

Vegan wijn aanprijzen bij een biefstukje? Daar heb ik mijn twijfels bij

Straks staat ze nochtans op het hoofdpodium tijdens de Vitality Days in Kortrijk en ligt haar vierde boek in de boekenwinkel. En dat succes lijkt haar nog altijd te verbazen. “Ik behoorde tot de eerste lichting foodbloggers, we deelden onze passie voor gezonde voeding, gewoon omdat we het leuk vonden. Maar ik denk dat ik me van de anderen onderscheidde doordat ik van bij het begin zelf foto’s maakte en daar graag een persoonlijke, tikje nonchalante touch aan gaf. Eerst betrok ik er mijn zoontjes bij, daarna kwam ik ook zelf af en toe in beeld. En ik vond er steeds meer plezier in: gerechten stylen, de juiste setting zoeken… Dat is wat ik het liefste doe, en die aanpak slaat blijkbaar aan”, probeert ze haar vele volgers te verklaren. “Dat het er veel zijn, is prettig. Maar daar staar ik me echt niet blind op. Ik wil eigenlijk alleen maar tonen dat gezond leven helemaal niet zo moeilijk is als velen denken.”Haar belangstelling voor gezond eten heeft Ellen van thuis uit. Haar mama volgde een opleiding aan hotelschool Ter Groene Poorte en zette thuis graag gezonde, pure en lekkere gerechten op tafel. “Maar als kind had ik ook vaak last van migraine, wat blijkbaar vooral getriggerd werd door vet eten”, vertelt Ellen. “Zo werd ik me al vroeg bewust van het belang van gezonde voeding. Dat neemt niet weg dat ook mijn lunch toen wel vaker uit een broodje preparé en een Red Bull bestond, maar ik merkte dat dat me geen goed deed. Het was pas toen ik al dertig was, en pas mama, dat ik bewust op zoek ging naar een gezonder eetpatroon. Ik voelde me snel moe, had weinig energie. Dat moest gewoon beter kunnen, dacht ik.”

Ellen besloot zelf uit te zoeken hoe haar lichaam op voeding reageert. Ze schrapte gluten en lactose, zocht naar gezonde alternatieven, “en bijna ongemerkt at ik na een tijdje alleen nog plantaardig én ik voelde me daar een stuk beter bij.”

Het vraagt een hele inspanning niettemin, om uit te zoeken wat goed voor je is en wat niet?

“Dat valt echt geweldig mee! Zeker vandaag kun je voor om het even wat een plantaardig alternatief vinden. Naar vlees- of kaasvervangers moest je tien jaar geleden inderdaad nog echt op zoek gaan, maar nu liggen die in de supermarkt. Niet dat alles wat daar aangeboden wordt als ‘vegan’ ook echt gezond is, maar het aanbod is er wel. Het vraagt alleen wat tijd om er je weg in te vinden, om de gezonde alternatieven te leren onderscheiden van de ongezonde. Maar die tijd moet je jezelf dan ook gunnen: als je meer plantaardig wil eten, doe dat dan geleidelijk aan.”

Het lijkt jouw stokpaardje middenin de storm aan aanbevelingen om gezonder te leven: neem er je tijd voor.

“Ik denk dat het beter werkt om mensen een receptje voor chocomousse op basis van kikkererwten aan te reiken dan door hen met beelden van dode of mishandelde dieren te bombarderen. Daar kijken mensen van weg, en ik begrijp dat ook.”

Er wordt veel geschreven en gepraat over gezond eten, tegelijk pieken de obesitascijfers. Hoe goed zijn we al of niet bezig volgens jou?

“Gezond en plantaardig eten heeft het geitenwollensokken-imago van zich afgegooid, maar er is nog een lange weg te gaan. Bovendien wordt ‘vegan’ nu, net omdat het hip is, ook wel misbruikt om producten te promoten die dat helemaal niet zijn. Een vegan wijn die aangeprezen wordt als perfect passend bij een biefstukje, daar heb ik mijn twijfels bij. (lacht) Maar dat geldt ook voor bio-labels en zogenaamd suikervrije producten. Lees de ingrediëntenlijst, daar leer je veel uit.”

“Het vraagt echt gewoon tijd om onze mentaliteit aan te passen. Het is goed dat jongeren nu massaal voor het klimaat betogen. Maar als ze nadien een hamburger gaan eten, is het duidelijk dat er nog heel wat meer bewustwording nodig zal zijn om de wereld echt te veranderen. Ik geloof niet dat we dat kunnen forceren. Begin bij jezelf, en begin klein, dat is al heel wat.”

Veggie lijkt me alleszins al beter ingeburgerd dan vegan?

“Dat klopt. De meeste restaurants hebben al iets vegetarisch op de kaart staan. Bij vegan krijg ik nog wel eens de vraag ‘of dat dan in boter gebakken mag zijn’.” (lacht)

Hoe diep duik je zelf in alle wetenschappelijke literatuur over gezonde voeding?

“Ik lees er graag over, maar ik pretendeer zeker niet dat ik daar alles over weet. Dat is ook mijn ambitie niet. Het is niet de bedoeling dat iets wat ik interessant vind en graag deel, mijn hele leven in beslag neemt. Zo blijf ik ook bewust weg van TikTok of post ik niet langer elke dag iets op Instagram. Ik doe alleen wat ik graag doe, als ik er zin in heb. Ook dat maakt deel uit van gezond leven: blijven evolueren, vanuit je buikgevoel. Jezelf af en toe afvragen of alles nog goed voelt, en zo nodig iets durven veranderen, hoe klein ook. Je hoeft niet je hele leven dezelfde persoon te blijven.”

Ouder worden betekent ook meer wijsheid en rust

“Het heeft sowieso geen zin om perfect te willen zijn. Mijn zoontjes zijn moeilijke eters. Natuurlijk zou ik graag zien dat ze mijn gerechtjes met net zo veel smaak opaten als hun vriendjes die op bezoek komen. Maar druk maak ik me daar niet meer over. Ik geef hen het voorbeeld, misschien doen ze er later wel iets mee.”

In je nieuwe boek ‘Je beste lijf na je 40ste’ heb je het over meer dan alleen gezonde voeding, je neemt je hele lijf onder handen.

“Ik durf altijd al veel op fysiek vlak – ik ga boksen, muurklimmen, waterskiën in de zomer… – maar de voorbije jaren merkte ik dat ik voorzichtiger werd. Ik werd banger om te vallen of gekwetst te geraken, en bovendien merkte ik dat mijn lichaam stevigheid verloor. Drie jaar geleden begon ik daarom met krachttraining en dat maakt sindsdien een verschil. Het maakt je lijf strakker maar zorgt daarnaast voor een beter evenwicht én laat je lichaam ook in rust vet verbranden. Het boek is dus een pleidooi voor krachttraining na je 40ste, maar gaat ook over hoe je jezelf kan motiveren om gezonder te leven.”

Hoe ervaar jij ouder worden zelf?

“Ik heb er niet veel moeite mee. Dat je lichaam verandert, is minder leuk. Ik juich niet om een rimpeltje meer, maar ik lig er ook geen moment wakker van. Ouder worden, betekent ook meer wijsheid en rust vinden, en dat doet me goed. Ik aanvaard dus dat ik ouder word, al doe ik dat wél op de best mogelijke manier.”

“Die verschillen niet eens zo veel van elkaar, denk ik. Ik ben wel minder impulsief geworden. Toen trok ik alleen en voor maanden de wereld in met een rugzak. Ik zou het nu niet meer durven. Het heeft te maken met meer verantwoordelijkheden krijgen, moeder worden ook. Soms moet ik erover waken dat ik me niet te veel zorgen maak. Ik heb alles graag onder controle, kan soms niet slapen omdat ik te veel pieker, word daar dan ambetant van… Foert zeggen gaat me niet goed af. Maar op dat vlak helpt sport me dan ook weer vooruit. Door me fysiek beter te voelen, sta ik ook mentaal sterker in mijn schoenen.”

Deze fotoshoot vond plaats op de voormalige site Van Marcke in Kortrijk, waar nog tot en met 14 november de tentoonstelling ‘Please, Have a Seat’ loopt, met meer dan 200 stoelen en zitobjecten van hedendaagse designmerken en ontwerpers, ingang via Weggevoerdenlaan 5, www.interieur.be/please-have-a-seat