Dwars door Oceanië: Adelaide

Wouter Deboot
Wouter Deboot Televisiemaker

Vorig jaar fietste Wouter Deboot dwars door Amerika, dit jaar rijdt hij dwars door Oceanië. Met zijn fietstocht door Australië en Nieuw-Zeeland wil hij ons laten kennismaken met onze tegenvoeters. Wekelijks vertelt Wouter hier over zijn belevenissen die maandag in ‘Iedereen Beroemd’ te zien zijn.

Stel, je mag voor een jaar in een stad ergens ter wereld gaan wonen. Al eens over nagedacht? Ik doe het vrij vaak. Het is een goede manier om te reizen zonder dat ik daarvoor op mijn fiets hoef te kruipen. Ik staar enkele momenten naar de wereldkaart die in mijn living hangt, graaf in mijn reisverleden en laat de romantiek haar werk doen. En aangezien ik de voorbije jaren niet stilzat, is mijn lijstje der favoriete steden alleen maar langer geworden. Al blijft mijn top drie overeind: Vancouver in Canada op één, kort gevolgd door San Francisco. En dichter bij huis zie ik me wel een tijd onder de Spaanse zon van La Coruna wonen.

Maar nu ik hier in het Australische Adelaide ben, trek ik mijn top drie toch in twijfel. Na weken in de outback, doet het bijzonder goed om hier weer onder de mensen te zijn. Nochtans wordt Adelaide ook the city of churches genoemd. En wie mij al een beetje kent, weet dat ik niet meteen door kerken wordt aangetrokken. Die naam is dan ook achterhaald, vind ik. Akkoord, er staan veel kerken, maar de nieuwe gebouwen bepalen veel meer het gezicht van deze stad. Een betere bijnaam is dan ook de ’20 minuten stad’, want de stad is zo opgebouwd dat je maar 20 minuten nodig hebt om ergens te komen. Van luchthaven over shoppingmall tot footballstadion. Het klinkt als een zoete droom voor steden als Antwerpen of Brussel.

Ik verdraag de bedwelmende lucht van koeienstallen simpelweg beter dan die van pisstraatjes

Bovendien hangt hier een zeer ontspannen sfeer, zijn er uitstekende restaurants en passeert de wielerwedstrijd Tour Down Under hier jaarlijks. Daarnaast zijn er bijzonder praktische vluchtwegen naar de heuvels waar voortreffelijke wijn gemaakt wordt. Het is dan ook niet verwonderlijk dat Adelaide in de top tien van meest leefbare steden ter wereld staat. Twee andere Australische grootsteden, Melbourne en Sydney, staan trouwens op twee en drie. Net geklopt door Wenen. De stad spant al jaren de kroon en is dus veel meer rock-‘n-roll dan Sissi ooit liet uitschijnen.

Allemaal opties voor de toekomst dus. Al vrees ik dat het bij dromen zal blijven, want een echte stadsmus zal ik nooit worden. Daarvoor liggen mijn wortels te stevig verankerd in de Meulebeekse preigrond. Ik verdraag de bedwelmende lucht van koeienstallen simpelweg beter dan die van pisstraatjes.

En ik ben niet alleen, want het is een constante in de vele verhalen die ik tijdens mijn reizen hoor: mensen reizen de hele wereldbol af, maar de lokroep van hun roots is altijd ergens hoorbaar. Vreemd, want het is een plaats die je totaal niet zelf gekozen hebt. Die keuze hebben je ouders voor jou gemaakt. “Je gaat je thuis pas echt appreciëren als je er een tijdje van weg bent”, hoor ik wel eens. Iets wat wellicht niet uit de mond van een inwoner van Damascus zal komen. De hoofdstad van Syrië is al jaren de minst leefbare stad ter wereld. Zij dromen er waarschijnlijk elke dag van om ergens anders te gaan wonen. Kom naar Adelaide. Plaats genoeg, no worries!

Fout opgemerkt of meer nieuws? Meld het hier