Fotograaf Bas Bogaerts was ‘blij dat hij weg was uit Brugge’

Frederic Vansteenkiste
Frederic Vansteenkiste Medewerker KW

Fotograaf Bas Bogaerts, onder meer actief voor De Morgen, bracht zijn hele jeugd in Brugge door, maar verkaste als student definitief naar Gent. En daar heeft hij nog geen seconde spijt van.

Het parcours van Bas Bogaerts begint was onconventioneel. Hij werd geboren in Antwerpen, maar zijn ouders verhuisden naar Brugge toen hij één jaar was. Met Antwerpen heeft Bas Bogaerts, op nog wat familie na, dan ook niet veel meer. Hij bracht z’n heel jeugd door in de West-Vlaamse provinciehoofdstad. Toen hij 18 werd schudde hij zoals zovelen de West-Vlaamse klei van zijn schoenen en trok hij naar Gent om er te studeren. Eerst een kandidatuur geschiedenis, daarna een licentie archeologie. En net als zovelen bleef hij plakken in Gent, al werden de banden met Brugge (nog) niet helemaal doorgeknipt. Bas Bogaerts ging aan de slag voor de Stedelijke Musea Brugge en stelde er als curator van Young Primitives een project rond graffiti-kunst samen.

Ik was blij dat ik weg was uit Brugge

Fotograaf werd Bas Bogaerts eigenlijk pas in 2009, als autodidact. Sindsdien verscheen zijn werk onder meer in Gazet van Antwerpen, Het Nieuwsblad en bij Belga. Sinds 2011 werkt hij voor De Morgen en doet hij daarnaast ook nog freelance opdrachten voor onder meer P-magazine, Flair en andere projecten. En dat doet hij dus vanuit Gent.

“Ik woon in het centrum van Gent sinds 1997”, vertelt de fotograaf, die zich naar eigen zeggen als een mix ziet tussen Gentenaars en West-Vlamingen. “Intussen niet meer op kot neen, met twee kindjes lukt dat niet meer.” Moeilijkheden om afscheid te nemen van West-Vlaanderen had hij hoegenaamd niét. “Eerlijk? Ik was blij dat ik weg was uit Brugge. Veel te klein, veel te provinciaal ook. Gent is ook nog klein, maar heeft toch de blik meer op de wereld gericht. In Gent kan ik tot rust komen als ik een tijdlang in Brussel of het buitenland heb vertoefd, in West-Vlaanderen heb je alleen maar rust. Ik kan niet meer aarden in West-Vlaanderen. Als je onrustig bent, zoals ik, dan vind je in West-Vlaanderen geen rust.”

Hoewel hij niet meer in de kustprovincie zou kunnen wonen, komt Bas Bogaerts er wel nog vaak. “Mijn ouders wonen in Beernem, daar kom ik bijna wekelijks. Of er nog andere troeven zijn? Ik weet nog een goeie bakker in Damme. En de zee zeker? (lacht) Maar die is eigenlijk nationaal hé, net zoals de ardennen ook niet van de Walen alleen zijn.”

(FV /Foto Bas Bogaerts)

Fout opgemerkt of meer nieuws? Meld het hier