Deze week wordt er vanuit ‘de Jos’ op de Vlasmarkt West-Vlaams nieuws gemaakt, maar acht jaar geleden was de kroeg het decor voor de plannen voor Gentse onafhankelijkheid en het buitensjotten van de West-Vlamingen die zich niet wilden aanpassen. Of toch om te lachen dan.
In 2008 was het even nationaal nieuws : in Gent was in de slipstream van de successen van de N-VA de Nieuw-Gentse Alliantie (N-GA) opgericht. Arne Loccufier, Jan Beke (zoon van oud-burgemeester Frank Beke) en Edmond Cockuyt lanceerden een politieke satire als één grote grap en aanklacht tegen overdreven Vlaams nationalisme en racisme, maar ze pakten het dermate ernstig aan dat een deel van pers en publiek er mee weg was. De N-GA richtte haar pijlen op de vele West-Vlamingen die in Gent kwamen neerstrijken (die zich moesten aanpassen of opkrassen) en streefden naar eigen zeggen naar Gentse onafhankelijkheid. Het project haalde de media en resulteerde in een volksfeest op 30 maart 2008 waar de Gentse onafhankelijkheid werd uitgeroepen. De ‘partij’ werd meteen daarna ontbonden.
Maar laat het duidelijk zijn, ondanks het feit dat er enkele goedgelovige (probeer dàt maar eens uit te spreken vrienden), West-Vlamingen op de duur écht vreesden dat ze de stad zouden worden uitgezet en ondanks het feit dat er een schare rechtsgeaarde Gentenaars enthousiast rechtveerden en luid meebrulden ‘dat het eens tijd was dat iemand het zei zoals het was’, hadden Edmond, Jan en Arne niks tegen de West-Vlamingen. “We vonden het gewoon grappig om met een uitgestreken gezicht racistische praat uit te kramen en al die zever zo te verkopen”, vertelt Edmond. De ‘West-Vlaamse’ tegenbewegingen die in de media tegengewicht gaven, werden volgens Cocquyt trouwens door de initiatiefnemers zelf opgezet. “We reden soms in één wagen naar de tv-studio’s, met onze West-Vlaamse ‘opponenten’ mee.”
Sindsdien is er een soort van fierheid ontstaan, zowel bij de Gentenaars àls bij de West-Vlamingen
Edmond Cocquyt was de ideoloog van het hele project en hij tekende later ook nog voor de viering van het ‘wereldrecord regeringsvorming’ en het terugbrengen van de Franstalige straatnamen in de Arteveldestad. Volgens hem is de hele stunt rond de Gentse onafhankelijkheid alleen maar positief geweest. “Daarvoor was er eigenlijk nooit echt een ‘strijd’ tussen Gentenaars en West-Vlamingen“, vindt hij. “Maar sindsdien is er een soort van fierheid ontstaan, zowel bij de Gentenaars àls bij de West-Vlamingen hier.”
En wie twijfelt of Edmond nu toch écht niets tegen West-Vlamingen heeft : intussen is de man al ettelijke jaren gelukkig samen met… een West-Vlaamse. Hij vormt intussen bijna 8 jaar een koppel met Marlies Leplae uit de Westhoek en samen hebben ze twee kindjes. “We leerden elkaar kennen kort na het heel N-GA-verhaal”, vertelt Edmond. “We liepen elkaar tegen het lijf in de Charlatan, ze pakte mij vast en zei ‘gij zij mijne vent’.” En de kindjes, zijn die nu Gents of West-Vlaams? “Gents natuurlijk”, zegt Edmond lachend edoch kordaat. “Ik leg ze goed uit dat het ‘gij’ en ‘gulder’ is, en niet ‘gie’ en ‘julder’. Maar voor mijn vriendin stel ik me ook wel soepel op. Zo mag ‘keppe spelen’ wel nog.”
(FV)
Fout opgemerkt of meer nieuws? Meld het hier