Waar Lotto-miljonair Géry levend verbrand werd, wonen nu gastarbeiders

Philippe De Muynck. (archief Belga) © belga
Laurens Kindt

Hij zorgde er jarenlang voor zijn zieke vader, won er de Lotto, werd er verliefd op femme fatale Ingrid Van Assche maar hij vond er uiteindelijk ook de dood. Het overlijden van gemeentearbeider Géry Muyle uit Ardooie gold een jaar lang als de perfecte moord, maar het complot kwam toch uit. Vandaag huist de Poolse gastarbeider Janusz in de woning.

“Slaapwel, jongen!”. Het is een ontroostbare Ingrid Van Assche (toen 38) die in maart 1996 afscheid neemt van ‘haar’ Géry. De 40-jarige gemeentearbeider is kort daarvoor om het leven gekomen bij een brand in zijn woning in Ardooie. Brandweerlieden vonden zijn levenloos lichaam op een opklapbed in de woonkamer, naast een fles elixir en een pakje sigaretten. “In slaap gevallen met een sigaret”, concludeerde het gerecht. Op de begrafenis huilt Ingrid de hele kerk bij elkaar, de vrouw is zo overmand door verdriet dat ze zelfs even het bewustzijn verliest. De familie van Géry bekijkt het met enige argwaan. Het felle verdriet van Van Assche staat immers in schril contrast met de koele houding die ze aannam tegenover hun broer toen die wel nog leefde.

Vier jaar voordien hadden Géry en Ingrid elkaar leren kennen via een relatiebureau. Hij, al een flink eind in de dertig en nog altijd alleen, was er de man niet voor om op café aan de klap te geraken met een vrouw. Werken, zorgen voor zijn zieke vader bij wie hij inwoonde, zijn vinken, en af en toe een pintje tijdens het biljarten: meer moest dat voor Géry niet zijn. Ingrid Van Assche daarentegen had er al een hobbelig liefdesparcours op zitten. De ene na de andere man had de vrouw uit Menen al versleten en vrijwel altijd kwamen de mannen er berooid van af. Het relatiebureau had haar de keuze gelaten: een slager met een goed draaiende zaak of gemeentearbeider Géry Muyle. Logischerwijs had Van Assche de slager gekozen, maar “ik ben zo niet voor vlees”, verklaarde ze. Én: Géry Muyle had kort voordien met zijn familie de Lotto gewonnen. Tien miljoen oude Belgische franken waren er te verdelen. Daar wou Ingrid Van Assche wel een graantje van meepikken.

Wangkus

Vier jaar lang hield ze Géry Muyle aan het lijntje. Samenwonen, dat wilde ze niet. Daarvoor moesten ze eerst trouwen. Brave Géry richtte wel haar huis in Moeskroen helemaal opnieuw in, betaalde ieder weekend haar volle winkelkar en kocht een brommer voor haar stiefzoon. Veel passie kreeg hij daarvoor niet terug, meer dan een kus op zijn wang kon er niet van af. De hele familie zag hoe Ingrid Van Assche hun broer helemaal inpalmde en duidelijk alleen op zijn centen verliefd was, maar veel kon Géry dat niet schelen. In mei zouden ze trouwen, Ingrid had de huwelijksreis al geboekt. Bij een notaris in Staden zou een huwelijkscontract getekend worden. “Maar omdat de vader van Géry heel ziek was, ging het huwelijk niet door”, getuigde de notaris op het assisenproces later. “Géry vroeg me om een testament op te stellen. Die twee leken een verliefd koppel.”

Eenmaal het testament er was, kon het voor Ingrid Van Assche niet snel genoeg gaan. Dat ze al maanden, zoniet járen, aan haar duivelse en bijna perfecte moordplan had gewerkt, kon eindelijk lonen. Aan de familie en buren van Géry had ze al meermaals gezegd dat Géry moest opletten met zijn sigaretten in bed en dat hij zo al gaten in het tapijt had gebrand. Op 13 maart 1996 mengde ze slaappillen in zijn elixir, stopte hem in bed en vertrok naar haar huis. De sleutel van het huis bezorgde ze aan haar stiefzoon Alexandre De Clercq. Die rookte eerst nog wat jointjes met zijn kompaan Philippe De Muynck en drong toen het huis binnen. Ze verdoofden Géry Muyle met chloroform en staken het huis in brand. Nadien lieten ze het telefoontoestel van Ingrid Van Assche in Moeskroen drie keer rinkelen. Hét sein voor Ingrid om een paniekerig telefoontje te plegen naar Kurt Herreman, buurman van Géry in de Beverensestraat. “Ik kan Géry niet bereiken, kan jij eens gaan kijken?”, klonk het. Wanneer Herreman dikke zwarte rook uit het huis zag komen, belde hij meteen de brandweer. Dat Géry als voormalig brandweerman zo onvoorzichtig was geweest, vond iedereen vreemd. Maar ook niet meer dan dat. Het overlijden werd als accidenteel beschouwd.

Anonieme brieven

Case closed dus en Ingrid Van Assche haalde haar slag binnen: 7 miljoen oude Belgische franken en twee huisjes – de volledige erfenis van Géry Muyle – waren voor haar. Met de notaris trok ze nog één keer naar het huis. “Het viel me toen al op dat ze de fles elixir meenam, maar ik stelde me daar verder geen vragen bij”, aldus de notaris. Maar Van Assches eigen zus stelde zich wel vragen bij de plotse rijkdom van Ingrid. Bontmantels, een nieuwe Mercedes, een patserige villa: het kon plots niet op. De zus kroop in haar pen en stuurde een anonieme brief naar de zus van Géry. Die bezorgde de brief aan de politie, maar het zou nog een jaar duren voor het complot uitkwam.

De voorpagina van onze krant destijds. (archief KW)
De voorpagina van onze krant destijds. (archief KW)

Dat had alles te maken met een hevige ruzie tussen opdrachtgeefster Van Assche en uitvoerders De Clercq en De Muynck en hun familie. Die laatsten voelden zich tekortgedaan bij de verdeling van de buit en begonnen op hun beurt anonieme brieven te versturen. Uiteindelijk ging Alexandre De Clercq door de knieën en bekende hij de moord aan zijn vader. Die trok naar de politie in Moeskroen, maar nog raakte de zaak niet opgelost. Dat gebeurde pas toen ook de moeder van Philippe De Muynck aanklopte bij het gerecht. In maart 1997, een jaar na de moord op Géry Muyle, belandden femme fatale Ingrid Van Assche en haar twee kompanen in de cel.

Oscar

Hoewel de twee uitvoerders meteen bekenden, bleef Ingrid Van Assche tot op het assisenproces in 2002 haar onschuld staande houden. “Als ik ween, zeggen ze dat het krokodillentranen zijn en als ik niet ween, is het ook niet goed”, pruilde ze toen ze het laatste woord kreeg. Openbaar aanklager Jean-Luc Cottyn was snoeihard voor de golddigger. “Ze verdient de Oscar voor beste comedy. In Hollywood zou ze direct een job hebben, maar daar ga ik een stokje voor steken”, brieste hij terwijl hij dertig jaar cel eiste voor Van Assche. Die probeerde na die woorden uit de assisenzaal weg te vluchten, maar werd prompt terug in de beschuldigdenbank geduwd door de politie.

Ingrid Van Assche huilde bittere tranen op assisen. (archief Jo Deman)
Ingrid Van Assche huilde bittere tranen op assisen. (archief Jo Deman)© jo deman

Even later kreeg ze 25 jaar cel, voor De Muynck en De Clercq was dat respectievelijk 15 en 12 jaar cel. Het ‘duivelse trio’, zoals ze op het proces genoemd werden, is ondertussen al lang weer op vrije voeten. “Ik heb Ingrid in 2016 nog gezien”, zegt haar advocaat Luc Boxtaele. “Ik blijf erbij dat het hof daar een verkeerde beslissing heeft genomen. Maar goed, Ingrid is vrij en ze heeft werk. Ik wil haar allerminst aansporen tot een queeste naar een waarheid die ze misschien niet zal vinden. Ik heb haar gezegd dat ze mij moest bellen als ze in de problemen zat. Ik heb ze niet meer gehoord.”

Nooit thuis

Het huis in de Beverensestraat in Ardooie staat er nog altijd. Tientallen keren hebben we er aangebeld, nooit deed iemand open. De woning is eigendom van Edward Haspeslagh, telg van de Ardooise familie achter Ardo, de grootste producent van diepvriesgroenten in Europa. “Onze Janusz woont daar”, vertelt Edwards vader Ignace. Janusz blijkt een Poolse landbouwarbeider te zijn die op de boerderij van Edward meehelpt. “Hij woont daar samen met zijn vrouw, maar ze werken allebei keihard en zijn dus nooit thuis”, klinkt het.

Het huis van Géry Muyle is helemaal opgeknapt en wordt nu bewoond door gastarbeiders. (LK)
Het huis van Géry Muyle is helemaal opgeknapt en wordt nu bewoond door gastarbeiders. (LK)

Of Janusz weet welke geschiedenis zijn huidige verblijfplaats meedraagt? “Maar nee. Ik wist het zélf niet toen ik het huis gekocht heb op een openbare verkoop, een paar jaren geleden. Het viel mij toen wel op dat de prijs niet zo hoog stond. Pas achteraf heb ik vernomen wat zich hier afgespeeld heeft. Voor mij doet dat er niet veel toe. Het huis is perfect gelegen, dichtbij de boerderij en er is een ingang aan de achterkant. Zo moeten onze werkmannen met hun vuile kleren niet langs de voordeur binnen”, lacht hij. Werkmannen, inderdaad, want Janusz krijgt er in volle seizoen nog een paar huisgenoten bij. “We hebben flink mogen verbouwen om die woning conform te maken, maar onze gasten zitten daar goed”, zegt Ignace Haspeslagh. Conform, dat betekent ook de aanwezigheid van minstens twee rookmelders. Misschien geen slecht idee in het huis van Géry Muyle.

Alexandre Declercq. (archief Jo Deman)
Alexandre Declercq. (archief Jo Deman)© jo deman

Waar Lotto-miljonair Géry levend verbrand werd, wonen nu gastarbeiders